Američke svemirske snage traže 16 milijardi dolara za otkrivanje i praćenje novih hipersoničnih projektila

Prošlog jula veliki dio francuskog odbrambenog sektora nije bio ljut, nakon što je Evropska komisija nagradila španjolski SENER Aeroespacial, uz podršku njemačkog Diehl-a i nekoliko drugih evropskih kompanija, dizajnom EU HYDEF programa za evropski hipersonični odbrambeni presretač, što bi trebalo da omogući stvaranje sistema za otkrivanje i presretanje hipersoničnih projektila, pretnje koja je sada postala mnogo preciznija od upotrebe ruskih Kinžala u Ukrajini. Zaista, sve kompanije koje je odabrao Brisel nemaju iskustva u oblasti balističkog presretanja ili hipersoničnog oružja. Što nije slučaj sa francuskim kompanijama, koji s jedne strane proizvodi protivavionski i antibalistički sistem SAMP/T Mamba i njegovu pomorsku varijantu u okviru francusko-italijanskog zajedničkog preduzeća Eurosam koji okuplja MBDA, Thales i Leonardo. Iste francuske kompanije sudjeluju i u dizajnu buduće nuklearne hipersonične rakete koja će zamijeniti supersoničnu raketu ASMPA, te u razvoju demonstratora hipersonične jedrilice V-MAX sa ONERA-om.

Pored ove odluke koja je favorizovala „evropsku” stranu projekta u odnosu na njegov operativni aspekt, dok vreme verovatno ne podleže takvim razmatranjima, još jedna karakteristika programa je u najmanju ruku iznenađujuća: njegov budžet. Zaista, EDF je planirao da izdvoji 110 miliona eura za program, iznos koji se u to vrijeme već činio posebno niskim, a danas čak i više. Zaista, kao dio pripreme budžeta američkih oružanih snaga za 2024., američke svemirske snage, nova vojska posvećena svemiru američkih snaga stvorena u decembru 2019., također su predstavile program posvećen obuzdavanju hipersonične prijetnje. Za svemirske snage SAD-a, međutim, radi se samo o tome da osiguraju otkrivanje i praćenje ovih projektila koji kombinuju vrlo velike brzine, netipične putanje i značajne manevarske sposobnosti, a ne da ih presretnu druge američke vojske, kao npr američka mornarica koristi rakete SM-6. Međutim, da bi se ispunila ova misija, potreban je budžet od 16 milijardi dolara, 130 puta veći od onog koji je dodijelila Evropska komisija kroz EDF.

Istina je da američke vojske imaju kulturu budžetske potrošnje mnogo višu od onih u evropskim kolegama sa identičnim programom. Stoga je uobičajeno da američki programi koji nude industrijske i tehnološke karakteristike vrlo bliske evropskim ali i južnokorejskim programima imaju budžet nekoliko puta veći od svojih kolega. Na primjer, nuklearna napadna podmornica klase Virginia, koja je svakako impozantna i ima vertikalne silose, košta američke porezne obveznike skoro 2,5 puta više nego što košta SSN klase Suffren. Isto tako, faza projektovanja lovca F-35A Lightning II, za 3 verzije uključujući i onu sa vertikalnim ili kratkim poletanjem i sletanjem, koštaće skoro 14 više od one koja je omogućila razvoj Rafale u dvije glavne verzije, kopnenoj i pomorskoj. Međutim, objašnjenje za ovaj jaz ne može se tražiti u mogućem preučinku evropskog BITD-a, već u nivou ambicija dva programa, polarne suprotnosti jedan drugom.

Ostatak ovog članka rezerviran je za pretplatnike

Les Klasične pretplate omogućiti pristup
svi artikli bez reklama, od 1,99 €.

Prijava za bilten