Είναι (σχεδόν) επίσημο πλέον, το Βέλγιο επέλεξε, χωρίς έκπληξη, να αντικαταστήσει τα F16 του, την αμερικανική προσφορά που βασίζεται στο F35A της Lockheed. Και ακόμη κι αν η βελγική κυβέρνηση λάβει τις μεγαλύτερες προφυλάξεις για να μην προσβάλει τον Γάλλο γείτονά της που το πρότεινε Rafale, με την ταυτόχρονη ανακοίνωση της έναρξης του προγράμματος CAMO με στόχο την απόκτηση 450 VBMR Griffon και 50 EBRC Jaguar από τη Γαλλία, τα καταστροφικά σχόλια δεν άργησαν, στον Τύπο και στα κοινωνικά δίκτυα.
Όπως συνέβη κατά τις επιλογές της Πολωνίας ή της Σουηδίας υπέρ του Patriot PAC-3 έναντι του γαλλοϊταλικού MAMBA SAMP/T, ξεχωρίζει κυρίως η αδύναμη προσκόλληση στην Defence Europe, με τον ρόλο του ΝΑΤΟ και του υποτιθέμενη υποταγή των χωρών στην αμερικανική εξουσία ως συνέπεια. Παραδόξως, πολύ λίγοι αναρωτιούνται για τους λόγους αυτής της χαμηλής υποστήριξης, και ακόμη λιγότερο για το τι θα ήταν απαραίτητο να τροποποιηθεί, από τη γαλλική πλευρά, για να δημιουργηθεί αποτελεσματικά αυτή η ευρωπαϊκή δυναμική.
Ένα «ιδανικό» πλαίσιο για την εμφάνιση της Αμυντικής Ευρώπης
Είναι σαφές ότι το τρέχον διεθνές και οικονομικό πλαίσιο είναι ιδιαίτερα ευνοϊκό για την ανάδυση μιας ευρωπαϊκής αμυντικής πρωτοβουλίας. Από τη μία πλευρά, η επιστροφή της ρωσικής στρατιωτικής ισχύος, με την υποστήριξη του Κινέζου συμμάχου της, δημιουργεί εντάσεις παρόμοιες με αυτές του Ψυχρού Πολέμου, δημιουργώντας μια επιτακτική ανάγκη για επενδύσεις στην άμυνα για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Από την άλλη πλευρά, οι Ηνωμένες Πολιτείες εμφανίζονται όλο και περισσότερο σαν ένας εταίρος που δεν έχει πλέον την προηγούμενη αξιοπιστία του και του οποίου οι αποφάσεις στη διεθνή σκηνή μερικές φορές είναι κάτι παραπάνω από αμφίβολες. Τέλος, παρά την κρίση του 2010, η Ευρώπη είναι οικονομικά ισχυρότερη και πλουσιότερη από ποτέ, με το συνολικό ΑΕΠ να ξεπερνά αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών.
Επισημάνθηκαν οι ευρωπαϊκές διαφορές
Ωστόσο, φαίνεται ότι τα ευρωπαϊκά κράτη σήμερα ευνοούν τις διαφορές τους σε σχέση με τις συγκλίσεις τους όσον αφορά την αμυντική Ευρώπη. Συχνά αναφέρεται ως το κύριο εμπόδιο για την προσέγγιση του γαλλογερμανικού ζευγαριού σε θέματα Άμυνας, οι διαφορές που αφορούν τη διεθνή πολιτική παρουσιάζονται ως ασυμβίβαστες από πολλούς σχολιαστές.
Επιπλέον, εάν όλες οι κυβερνήσεις λένε ότι είναι υπέρ της Αμυντικής Ευρώπης, η συντριπτική τους πλειοψηφία προτιμά να παραμείνει υπό την προστατευτική πτέρυγα του ΝΑΤΟ και των Ηνωμένων Πολιτειών, θεωρώντας το πιο αξιόπιστο και ρεαλιστικό από το έργο της Γαλλίας και της Γερμανίας.
Η σύγκριση με τις Ηνωμένες Πολιτείες στην καρδιά του προβλήματος
Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία