Οι βρετανικές δυνάμεις χρησιμοποιούν σήμερα το σύστημα αεράμυνας μικρής εμβέλειας Sea-.Wolf για την προστασία των πλοίων της και οι Rapiers για την προστασία των χερσαίων δυνάμεών της. Σύγχρονα με τον γαλλικό κροταλία, αυτά τα δύο συστήματα ήταν ήδη σε λειτουργία κατά τη διάρκεια του πολέμου των Φώκλαντ, όπου γνώρισαν πραγματική επιτυχία. Αλλά μεταξύ 1983 και 2018, οι ανάγκες όσον αφορά τη στενή αντιαεροπορική και αντιπυραυλική άμυνα έχουν εξελιχθεί σημαντικά: ελιγμοί υπερηχητικών πυραύλων κατά πλοίων, drones, πυραύλων κρουζ κ.λπ. Παρά τις εξελίξεις στην αξιοσέβαστη θάλασσαWolf και Rapier, ήταν καιρός οι βρετανικές ένοπλες δυνάμεις να προσαρμοστούν στην απειλή.
Έτσι γεννήθηκε το CAMM, για το Common Anti-Air Missile, ένας πύραυλος μικρού βεληνεκούς που προέρχεται από τον βρετανικό Air-Air ASRAMM, ικανός να αναχαιτίσει στόχους που φτάνουν τα 2,7 mach σε απόσταση 25 km. Μόλις ενσωματώθηκε στα συστήματα ανίχνευσης των φρεγατών του Βασιλικού Ναυτικού και του ραντάρ Giraffe του Στρατού, ο πύραυλος αυτός γέννησε τα συστήματα Sea Ceptor και Land Ceptor, τα οποία εξόπλισαν αντίστοιχα τις φρεγάτες Type 23 και Type 26, καθώς και το 16ο βασιλικό σύνταγμα πυροβολικού.
Το Sea Ceptor, το οποίο δηλώθηκε επιχειρησιακή αυτή την εβδομάδα σε 3 φρεγάτες τύπου 23του Βασιλικού Ναυτικού, παρουσιάζει ένα πλεονέκτημα έναντι του Mica VL, που κατασκευάστηκε επίσης από την MBDA, αλλά για τη Γαλλία: οι μειωμένες διαστάσεις του επιτρέπουν την επιβίβασή του κατά 4 σε κάθετη κυψέλη εκτόξευσης, όπως τα κύτταρα Sylver 35. Ως αποτέλεσμα, ένα μικρό πλοίο, όπως μια κορβέτα, όπως το Gowind 2500, μπορεί να έχει μια πολύ σημαντική ικανότητα αεράμυνας που μπορεί να αντιμετωπίσει μια επίθεση κορεσμού. Ας ελπίσουμε ότι, στην περίπτωση της εξέλιξης του πυραύλου MICA προς το MICA 2, αυτή η ιδιαιτερότητα δεν θα αγνοηθεί, καθώς παρουσιάζει επιχειρησιακά συμφέροντα, τόσο για μικρές όσο και για μεγάλες μονάδες, και θα εξαρτήσει την επιτυχία της εξαγωγής αυτού του μελλοντικού συστήματος.
