Η αμερικανική κυβέρνηση δεν φείδεται προσπαθειών εδώ και αρκετούς μήνες για να προσπαθήσει να επιφέρει την εμφάνιση της MESA, ή Middle East Strategic Alliance, μιας στρατιωτικής συμμαχίας που συνδέει 8 αραβικές χώρες (Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ομάν, Μπαχρέιν, Κατάρ, Αίγυπτος και Ιορδανία ) στις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια στρατιωτική συμμαχία εμπνευσμένη από το ΝΑΤΟ, με την ιρανική απειλή ως ενοποιητικό σημείο.
Ωστόσο, το έργο δεν φαίνεται να προχωρά τόσο γρήγορα ή τόσο καλά όσο ήλπιζε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Εάν η ιρανική απειλή είναι πράγματι συνταγή για την πλειονότητα των χωρών της, οι εσωτερικές εντάσεις υπονομεύουν τη διαδικασία. Έτσι, οι θέσεις του Κατάρ προκάλεσαν πολύ σοβαρές εντάσεις μεταξύ Ντόχα και Ριάντ, το τελευταίο μάλιστα έχει σκεφτεί να δημιουργήσει χερσαίο αποκλεισμό της χερσονήσου του Κατάρ.
Αλλά άλλοι, πιο διάχυτοι παράγοντες φαίνεται να λειτουργούν σε αυτό το θέμα. Έτσι, το σαουδαραβικό βασίλειο έχει ήδη σχηματίσει δύο εκτεταμένες παναραβικές στρατιωτικές συμμαχίες, την πρώτη για επέμβαση κατά των ανταρτών Χούθι στην Υεμένη και τη δεύτερη κατά τη συριακή κρίση. Το τελευταίο, ακόμα κι αν δεν οδήγησε σε στρατιωτική επέμβαση στη Συρία για την υποστήριξη των ισλαμιστών ανταρτών, συνέχισε να συγκεντρώνει περισσότερες από 16 σουνιτικές μουσουλμανικές χώρες, από το Πακιστάν έως το Μαρόκο, συμπεριλαμβανομένων των χωρών της Λωρίδας Σαχέλο-Σαχάρας και ορισμένες χώρες της Δυτικής Αφρικής.
Επιπλέον, τόσο το Ριάντ όσο και το Αμπού ντ' Άμπι έχουν δεσμευτεί να συνάψουν διμερείς οικονομικές συμφωνίες με πολυάριθμους παράγοντες της σουνιτικής κοινότητας, καθώς και βιομηχανικές συμφωνίες. Και είναι η Τουρκία που φαίνεται να είναι ο προνομιούχος εταίρος σε οικονομικά θέματα, καθώς και σε θέματα αμυντικής βιομηχανίας.
Πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη τον μεσολαβητικό ρόλο του Ισραήλ σε αυτό το θέμα, καθώς η υπόθεση μιας σουνιτικής στρατιωτικής συμμαχίας απέχει πολύ από το να είναι ένα ειδυλλιακό σενάριο για το Τελ Αβίβ.
Τέλος, οι βαριές θέσεις του MESA, δηλαδή η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, διατηρούν ουδέτερη και μάλιστα ευνοϊκή θέση έναντι της Ρωσίας και ιδιαίτερα της Κίνας, η οποία, προφανώς, θα δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα στην περίπτωση μιας αμυντικής συμμαχίας με την Ηνωμένες Πολιτείες.
Στην πραγματικότητα, το MESA με πρότυπο ένα αραβικό ΝΑΤΟ απέχει σήμερα πολύ από το να έχει επιλύσει όλες τις αντιφάσεις του για να αναδυθεί. Από την άλλη πλευρά, η υπόθεση της ανάδυσης βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα μιας Ανεξάρτητης Σουνιτικής Ένωσης, κατά το πρότυπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θα ενσωματώνει μια αμυντική συνιστώσα, δεν πρέπει να αγνοηθεί, ειδικά επειδή μπορεί επίσης να οικοδομηθεί γύρω από το ιρανικό απειλή, ή μάλλον η σιιτική απειλή, η οποία αντιπροσωπεύει μια αποδεδειγμένη απειλή κατά της νομιμότητας των κυρίαρχων οικογενειών πολλών από αυτά τα βασίλεια, καθώς και κατά της σταθερότητας των ισλαμικών δημοκρατιών με μεικτούς πληθυσμούς.
Η ανάδυση ενός τέτοιου παράγοντα στη διεθνή σκηνή, που θα ελέγχει ένα σημαντικό μερίδιο ενεργειακών πόρων ως σημεία παγκόσμιας ναυσιπλοΐας, με σημαντικές δημογραφικές δυνατότητες και πολύ υψηλούς οικονομικούς πόρους και έναν αξιοσημείωτο αριθμό από τον καλύτερο παγκόσμιο αμυντικό εξοπλισμό, θα ήταν πολύ πιθανό να διαταράξουν την περιφερειακή και παγκόσμια γεωπολιτική.
Γιατί τίποτα δεν εγγυάται την πίστη αυτής της συμμαχίας στις Ηνωμένες Πολιτείες ή στη Δύση, το αντίθετο μάλιστα!
Για να εμβαθύνετε στο θέμα, άρθρο στα Αγγλικά (6 λεπτά)
