Ο ευρωπαϊκός όμιλος MBDA, ειδικός στους πυραύλους και τα κατευθυνόμενα πυρομαχικά, αποκάλυψε, στην Αεροπορική Έκθεση του Παρισιού 2019, τον οδικό του χάρτη για το πρόγραμμα SCAF. Αυτό βασίζεται σε υπάρχοντα προγράμματα, άλλα και ανάπτυξη, σύμφωνα με τις εξελίξεις στην πραγματικότητα του μελλοντικού πεδίου μάχης.
Πρώτον, η ομάδα θα συνεχίσει να αναπτύσσει τον ευρωπαϊκό πύραυλο METEOR, που παρουσιάζεται σήμερα ως «ο καλύτερος στον κόσμο» και ο οποίος θα εξελιχθεί για να διατηρήσει αυτό το πλεονέκτημα με τα χρόνια. Για τη διείσδυση χώρων σε άρνηση πρόσβασης, η MBDA δίνει έμφαση στους πυραύλους κρουζ που έχουν σχεδιαστεί για αυτήν την αποστολή και ανοίγουν χώρους που επιτρέπουν στη συμμαχική αεροπορική δύναμη να αναπτύξει τη δύναμή της. Φυσικά σκεφτόμαστε το πρόγραμμα FMC/FMAN για τους μελλοντικούς πυραύλους Cruise/Future Anti-Ship Missile, σε κοινή ανάπτυξη μεταξύ Γαλλίας και Μεγάλης Βρετανίας, για να αντικαταστήσει τους πυραύλους SCALP/Storm Shadow και τους πυραύλους Exocet/Harpoon.
Για την αντιμετώπιση τακτικών στόχων, η ομάδα στοχεύει στην ανάπτυξη συστημάτων αντιστάθμισης (που πυροδοτούνται από ασφαλή απόσταση), ακριβή και ικανά να επικοινωνούν και να ενεργούν συντονισμένα, με τη μορφή σμήνους, για να υπερνικήσουν τα αμυντικά συστήματα με κορεσμό. Και εδώ, αυτή η περιγραφή θυμίζει το SMARTGLIDER, που αναπτύχθηκε από τον βιομήχανο. Αυτός ο τύπος οπλισμού θα εφαρμοστεί ειδικότερα από τα Remote Carriers του προγράμματος SCAF, μαχητικά drones που λειτουργούν ως πολλαπλασιαστές ισχύος που διατίθενται στα πιλοτικά αεροσκάφη, τόσο για την απόκτηση πληροφοριών, την πραγματοποίηση επιθέσεων ή την εμπλοκή αντίθετων αισθητήρων, χωρίς να εκτίθενται οι οδηγοί.
Τέλος, και πιο απροσδόκητα, το MBDA αναφέρει τα συστήματα Hard-Kill, στόχος των οποίων θα είναι η απόλυτη προστασία των αεροσκαφών από πυραύλους, όταν τα δόλώματα και τα συστήματα εμπλοκής δεν έχουν καταφέρει να αποκρούσουν την απειλή. Δεν δίνονται λεπτομέρειες για αυτό το σύστημα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναπτύσσουν ένα σύστημα με συγκρίσιμη λειτουργικότητα χρησιμοποιώντας ένα λέιζερ υψηλής ενέργειας, το έργο SHIELD.
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι όλα τα συστήματα θα πρέπει να εξοπλίσουν όχι μόνο το SCAF, αλλά και το Rafale et Typhoon, το οποίο θα πρέπει να «κρατήσει τη γραμμή» μέχρι το 2040. Ως εκ τούτου, η ανάπτυξη της λύσης «Remote Carrier» ανάντη του NGF (New Generation Fighter), έτσι ώστε να διατηρηθούν οι ικανότητες κρούσης και καταστολής των αμυντικών ευρωπαϊκών αεροπορικών δυνάμεων, φαίνεται να είναι αναγκαιότητα.
