Με την ευκαιρία της διάσκεψης ναυτικών μηχανικών, ο αντιναύαρχος Τόμας Μουρ, υπεύθυνος για τη διοίκηση ναυτικών συστημάτων, έδωσε κάποιες ενδείξεις ότι οι άξονες που διατήρησε το ναυτικό των ΗΠΑ για τα χρόνια και το μέλλον, όσον αφορά τους πυραύλους, όπως η κάθετη εκτόξευση σιλό. Πρώτον, επέμεινε στην ανάγκη αύξησης του μεγέθους αυτών των σιλό, ώστε να μπορέσουν να επιβιβαστούν στους μελλοντικούς υπερηχητικούς πυραύλους που περιμένει με ανυπομονησία το αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό, προκειμένου να μπορέσει να αντιμετωπίσει ρωσικά και κινεζικά συστήματα. Ωστόσο, αυτοί οι πύραυλοι πιθανότατα θα είναι πολύ μεγάλοι για να ικανοποιηθούν με έναν εκτοξευτή Mk41, σχεδιασμένο να δέχεται πυραύλους μεγέθους του BGM-109 Tomahawk, του πυραύλου SM2 ή του πυραύλου ASROC. Σύμφωνα με τον ναύαρχο Μουρ, η αύξηση του μεγέθους αυτών των σιλό θα συνοδεύεται από συστηματοποίηση πακέτων πυραύλων ανά σιλό, quad-pack ή octo-pack, όταν το σιλό δεν θα δέχεται τον υπερηχητικό πύραυλο.
Αυτό θα οδηγήσει επίσης σε αύξηση του μεγέθους των κτιρίων, είπε. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ ξεκίνησε μια μελέτη του προγράμματος για την αντικατάσταση των καταδρομικών κατηγορίας Ticonderoga, όπως τα αντιτορπιλικά Arleigh Burkes πρώτης γενιάς. Αυτό το κτίριο θα είναι, κατά πάσα πιθανότητα, πιο επιβλητικό από τους προκατόχους του, ώστε να μπορεί να μεταφέρει επαρκή αριθμό πυραύλων όλων των τύπων, ώστε να μπορεί να κορεστεί τις αντίπαλες άμυνες, ενώ θα μπορεί να αντισταθεί σε μια μαζική επίθεση . Ένα θέμα που έχουμε ήδη αναφερθεί εδώ, στο άρθρο " Να κατασκευάσουμε ξανά καταδρομικά για το γαλλικό ναυτικό;"
Η Γαλλία έχει αναπτύξει το δικό της σύστημα κάθετης εκτόξευσης, το σύστημα Sylver, του οποίου οι διαστάσεις κυψέλης είναι ουσιαστικά συγκρίσιμες με εκείνες του αμερικανικού προτύπου Mk41, με κυψέλες 60 cm. Οι ίδιες αιτίες οδηγούν στις ίδιες συνέπειες, είναι πιθανό η ανάγκη για ένα νέο πρότυπο Sylver να επιβληθεί και στο γαλλικό σύστημα.