Σε μια πρωτοφανή προσπάθεια, Η Νότια Κορέα σχεδιάζει να αυξήσει τις αμυντικές της επενδύσεις κατά 40% μεταξύ 2020 και 2024, με περισσότερα από 85 δισεκατομμύρια δολάρια αφιερωμένα στο εξάρτημα εξοπλισμού δύναμης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Εκτός από την απόκτηση F35B και την ενίσχυση των τεθωρακισμένων δυνάμεων, οι επενδύσεις αυτές θα επιταχύνουν το σχέδιο εκσυγχρονισμού και ενίσχυσης του Ναυτικού της Νότιας Κορέας. Σε αυτό το αρχείο, είχαμε ήδη μελετήσει τα μεγάλα προγράμματα που βρίσκονται σε εξέλιξη, όπως τα αντιτορπιλικά KDX-III και KDX-IV, τις φρεγάτες FFG-II ή τα υποβρύχια KSS-III. Αλλά αυτή η νέα ώθηση κατέστησε δυνατή την επέκταση αυτής της εξέλιξης, με την κατασκευή 2 αεροπλανοφόρων 30.000 τόνων, ανακοινώθηκε πριν από μερικές εβδομάδες.
Προφανώς όμως το ναυαρχείο της Σεούλ δεν φαίνεται να σταματά εκεί, αφού με αφορμή την παρουσίαση του πενταετούς σχεδίου 2020-2024 γίνεται αναφορά στην κατασκευή 2 ή 3 σκαφών επιφανείας που παρουσιάζονται ως « Πλοία της Άρσεναλ», μια έννοια που θυμίζει βομβιστικά φορτηγά συζητείται συχνά στη στρατιωτική αεροναυτική. Σχεδιασμένα με βάση τους καταστροφείς KDX-II, αυτά τα πλοία που ζυγίζουν 4500 έως 5000 τόνους θα είναι εξοπλισμένα με σχεδόν 240 κάθετους εκτοξευτές σύμφωνα με την εικόνα που παρουσιάζεται, καθώς και μπαταρίες πυροβολικού, ώστε να είναι σε θέση να παρέχουν τεράστια αύξηση ισχύος της φωτιάς, ειδικά προς τη γη. Η λύση που επέλεξε η Σεούλ δεν είναι χωρίς ενδιαφέρον, δεδομένου του παραδοσιακού σχεδιασμού κτιρίων βαριάς επιφάνειας, σαν κρουαζιέρες ή βαριά αντιτορπιλικά Κινεζικός τύπος 055, Ρώσοι ηγέτες, ή τα μελλοντικά αμερικανικά LSC. Πράγματι, το Arsenal Ship δεν φέρει ισχυρά συστήματα ανίχνευσης, ιδίως ραντάρ, που απαιτούν σημαντικές υπερκατασκευές και πλήρωμα ανάλογα. Κατά πάσα πιθανότητα, πληροφορίες πυροδότησης θα παρέχονται από άλλα πλοία, αεροσκάφη και δορυφόρους που εξυπηρετούν το πλοίο Arsenal.
Σίγουρα, το πλοίο δεν θα έχει ποτέ την ευελιξία ενός καταδρομικού, ικανού να επιβάλει με την απλή παρουσία του μια φούσκα άρνησης πρόσβασης αέρα και επιφάνειας, και αυτό με σχεδόν αυτόνομο τρόπο. Αλλά ένα τέτοιο κτίριο είναι πολύ ακριβό και απαιτεί επιβλητικές διαστάσεις, έστω και μόνο για να φέρει τα ισχυρά ραντάρ που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία του. Αντίθετα, το Arsenal Ship μπορεί να σχεδιαστεί σε ένα σχετικά μικρό κύτος, όπως αυτό ενός αντιτορπιλικού 5000 τόνων, ενώ μεταφέρει δύο φορές περισσότερους πυραύλους από ένα καταδρομικό δύο έως τρεις φορές μεγαλύτερο. Επιπλέον, η απουσία τεράστιας υποδομής ευνοεί τη μυστικότητα του πλοίου, την ελαφρότητα, την αυτονομία και την ταχύτητά του. Τέλος, η ικανότητά του να αναπτύσσει πολύ μεγάλο αριθμό πυραύλων, ιδιαίτερα πυραύλων κρουζ, επιτρέπει τη χρήση τακτικών κορεσμού της αντιαεροπορικής άμυνας του αντιπάλου, ώστε να εξαλειφθούν οι απειλές για μετέπειτα εκμετάλλευση από επιβιβαζόμενη αεροπορία για εναέρια υπεροχή με μειωμένο κίνδυνο. Ως εκ τούτου, το πλοίο Arsenal φαίνεται να είναι το τέλειο συμπλήρωμα για τα αεροπλανοφόρα με τα οποία θέλει να εξοπλιστεί το Ναυτικό της Νότιας Κορέας.
Προφανώς θα πρέπει να περιμένουμε για να μάθουμε περισσότερα για τις ακριβείς δυνατότητες αυτού του νέου τύπου σκάφους του Νοτιοκορεατικού Ναυτικού. Αλλά η απόφαση της Σεούλ να εξοπλιστεί με τέτοια πλοία σηματοδοτεί, για άλλη μια φορά, τον βαθύ μετασχηματισμό που βρίσκεται σε εξέλιξη όσον αφορά τη μελλοντική αεροπορική και ναυτική μάχη και την επιστροφή στην εύνοια μεγάλων ναυτικών μονάδων επιφανείας που αντιμετωπίζουν αεροπλανοφόρα και υποβρύχια.
