Από την επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος που πραγματοποίησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες εναντίον του Ιρανού στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί στις 3 Ιανουαρίου, τα δύο στρατόπεδα συνέχισαν να πολλαπλασιάζουν διακηρύξεις και επιθετικότητες. Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες απειλούν τώρα να πραγματοποιήσουν επιδρομές εναντίον «52 αναγνωρισμένων στόχων» στο Ιράν, εάν επρόκειτο να απαντήσουν στη θανατηφόρα επίθεση κατά του αρχηγού των Φρουρών της Επανάστασης, Η Τεχεράνη απειλεί να χτυπήσει το Τελ Αβίβ και τη Χάιφα με τους βαλλιστικούς πυραύλους της, που δεν θα παρέλειπε να πυροδοτήσει μια σειρά γεγονότων που θα οδηγήσουν στην εκτεταμένη πυρκαγιά της περιοχής, με τις συνέπειες που φανταζόμαστε στην παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόσμο.
Η Ουάσιγκτον ανακοίνωσε τις τελευταίες ημέρες την ενίσχυση των δυνάμεών της που είναι παρόντες στην περιοχή, ιδίως με την αποστολή νέες μονάδες Ranger και Marine, καθώς και αντιαεροπορικές και αντιπυραυλικές μπαταρίες Patriot, για την ασφάλεια ευαίσθητων τοποθεσιών, ιδιαίτερα στη Σαουδική Αραβία. Αλλά ο πρόεδρος Τραμπ φαίνεται απομονωμένος στη διεθνή σκηνή, γιατί ούτε οι Ευρωπαίοι ούτε οι σύμμαχοί του στη ζώνη του Ειρηνικού έχουν εκφράσει την υποστήριξή τους σε αυτή την κρίση. Ακόμη και οι σύμμαχοι της Μέσης Ανατολής, στο Ριάντ και το Ντουμπάι, επιδεικνύουν εξαιρετική διακριτικότητα, τουλάχιστον στη δημόσια σκηνή. Στην πραγματικότητα, με την αξιοσημείωτη εξαίρεση της Ιερουσαλήμ μέσω του πρωθυπουργού της Μπέντζαμιν Νετανιάχου, καμία πρωτεύουσα δεν έχει υποστηρίξει τον Αμερικανό πρόεδρο. Είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε, σε αυτό το στάδιο, ότι οι ισραηλινές αεροπορικές δυνάμεις εκπαιδεύονται εδώ και αρκετούς μήνες για να πραγματοποιήσουν επιδρομές μεγάλων αποστάσεων για να μπορέσουν, αν χρειαστεί, να χτυπήσουν σε ιρανικό έδαφος, ιδίως την υποδομή που συνδέεται με το πυρηνικό της πρόγραμμα.
Η Τεχεράνη από την πλευρά της εκμεταλλεύεται αυτή την επίθεση για να συγκεντρώσει τον πληθυσμό της γύρω από τα θεμελιώδη στοιχεία του κράτους. Ο στρατηγός Soleimani απολάμβανε πράγματι μια εξαιρετική δημόσια εικόνα, ενώ κατατρόπωσε την ανάκληση όλων των πολιτοφυλακών που ήταν παρόντες στο Ιράκ, τη Συρία ή τον Λίβανο, με σκοπό να προετοιμάσει μια απάντηση που πρέπει να είναι θεαματικό, για να ξεπλυθεί η αμερικανική προσβολή. Πράγματι, οι ιρανικές αρχές, που αμφισβητούνται από μέρος της κοινής γνώμης της χώρας, σκοπεύουν να επανακινητοποιήσουν τη χώρα γύρω από αυτήν την κρίση και την επιθετικότητα που γίνεται αντιληπτή από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών. Επιπλέον, εάν η ιρανική στρατιωτική ισχύς πράγματι αποδυναμώνεται από δεκαετίες κυρώσεων, έχει ωστόσο πραγματικά μέσα δράσης. Έτσι, η χώρα επωφελείται από α έντονο πρόγραμμα ανάπτυξης βαλλιστικών πυραύλων, και ένας σημαντικός αριθμός από αυτούς τους πυραύλους μικρού και μεσαίου βεληνεκούς που βρίσκονται ήδη σε υπηρεσία:
- Ο βαλλιστικός πύραυλος μικρού βεληνεκούς Fateh-110, ο οποίος τέθηκε σε λειτουργία από το 2002, έχει μέγιστο βεληνεκές 300 km με ακρίβεια 3 μέτρα (περισσότεροι από 100 εκτοξευτές)
- Ο πύραυλος μικρής εμβέλειας Qiam-1, που φτάνει τα 750 km με ακρίβεια 10 μέτρων, τέθηκε σε υπηρεσία το 2010 (άγνωστος αριθμός)
- Ο αντιπλοϊκός βαλλιστικός πύραυλος Kalij Fars, προερχόμενος από το Fateh-110, έχει επίσης βεληνεκές 300 km και διαθέτει συσκευή υποδοχής για να χτυπήσει μεγάλες ναυτικές μονάδες (χωρίς να είναι υπερηχητικό).
- Ο βαλλιστικός πύραυλος μεσαίου βεληνεκούς Shahab-3, που φτάνει τα 2000 km με ακρίβεια 150 m και χρησιμοποιεί κεφαλές πυρομαχικών διασποράς, ικανός να φτάσει στην πλειονότητα των πρωτευουσών στη Μέση Ανατολή και παράγεται σε περισσότερα από 20 αντίγραφα ετησίως από το 2003.
- Ο βαλλιστικός πύραυλος μεσαίου βεληνεκούς Gadr-110, που μεταφέρει στα 1500 km με ταχύτητα που αγγίζει το Mach9, και μπορεί να εκτοξευθεί με πολύ μικρότερη ειδοποίηση από τον Shabab-3, με ακρίβεια 110 μέτρων.
- Ο βαλλιστικός πύραυλος μεσαίου βεληνεκούς Sejil, σχεδιασμένος να φτάνει τα 2500 km με ακρίβεια 20 m και σύντομους χρόνους υλοποίησης, βρίσκεται σε υπηρεσία από το 2015.
Συνολικά, η Τεχεράνη πρέπει να διαθέτει σχεδόν 400 βαλλιστικούς πυραύλους όλων των τύπων και κινητών, επαρκή ισχύ πυρός για να κορεστεί όλες οι υπάρχουσες αντιπυραυλικές άμυνες στη Μέση Ανατολή. Επιπλέον, το The Αντιαεροπορική άμυνα της χώρας, που καλύπτεται ήδη εδώ, αν και αποτελείται από πολυάριθμα χρονολογημένα συστήματα, παρουσιάζει ωστόσο σημαντική πυκνότητα, καθιστώντας κάθε εργασία αφαίρεσης δύσκολη και επικίνδυνη. Ας θυμηθούμε επίσης ότι οι χερσαίες ένοπλες δυνάμεις του Ιράν έχουν 350.000 άνδρες, συμπεριλαμβανομένων 130.000 ενεργών, που διαθέτουν περισσότερα από 1500 άρματα μάχης, 2000 οχήματα μάχης πεζικού και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, 400 αυτοπροωθούμενα συστήματα πυροβολικού και 250 πολλαπλούς πυραύλους. Συνδεδεμένο με τους Φρουρούς της Επανάστασης, αντιπροσωπεύει μια πολύ ικανή στρατιωτική δύναμη, ακόμη και αν είναι τεχνολογικά ξεπερασμένη.
Κατανοούμε, επομένως, τις διακηρύξεις που προέρχονται από τη Βαγδάτη που απαιτούν την αποχώρηση όλων των ξένων δυνάμεων που είναι παρόντες στο έδαφός της, καθώς η χώρα βλέπει το φάσμα ενός πολέμου αντιπροσώπων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ιράν στο έδαφός της να πλησιάζει κάθε μέρα, όπως ο πόλεμος μεταξύ των Σουνιτικές δυνάμεις και Ιράν στην Υεμένη. Ανακοινώσεις τις οποίες ακολούθησαν αμέσως απειλές για κυρώσεις από την Ουάσιγκτον κατά του Ιράκ.
Οι Ευρωπαίοι, όπως φαίνεται να γίνεται ο κανόνας με τον Πρόεδρο Τραμπ, υποβιβάζονται για άλλη μια φορά στην τάξη των θεατών και δεν μπορούν παρά να ζητήσουν αποκλιμάκωση, χωρίς η φωνή τους να έχει κανένα αντίκτυπο. Έχοντας αποσυρθεί η Τεχεράνη από τις συμφωνίες της Βιέννης, το τελευταίο σκέλος μόχλευσης που οι Ευρωπαίοι είχαν ακόμη να προσπαθήσουν να αντιστρέψουν την τρέχουσα θανατηφόρα σπείρα, οι ευρωπαϊκές καγκελαρία έχουν ελάχιστη επιλογή, σήμερα, εκτός από μια θέση εφεδρείας και, πιθανώς, την εκκένωση δυνάμεων παρόντες στο Ιράκ, τη Συρία και ένα μεγάλο μέρος της Μέσης Ανατολής, ώστε να μην παρασυρθούμε σε αυτή τη διαφαινόμενη σύγκρουση. Πάνω απ 'όλα, καθώς η Ευρώπη εξακολουθεί να εξαρτάται πολύ από τις εισαγωγές ενεργειακών προϊόντων της, σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, εάν συμβεί μια τέτοια σύγκρουση, οι οικονομικές συνέπειες σε ολόκληρη την ήπειρο θα ήταν κρίσιμες, απειλώντας την πυρετώδη ανάπτυξη και την πτώση της ανεργίας, με τις συνέπειες που γνωρίζουμε για την ευρωπαϊκή κατασκευή.
Τέλος, η Ρωσία και η Κίνα παραμένουν ιδιαίτερα διακριτικές σχετικά με αυτήν την κρίση. Για τη Μόσχα, η υπόθεση μιας σύγκρουσης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των Σουνιτών συμμάχων τους, και του Ιράν, θα αποτελούσε ένα απροσδόκητο όφελος, που αναπόφευκτα θα οδηγούσε σε αύξηση των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου που εξάγονται ιδιαίτερα στην Ευρώπη και την Κίνα, και αφαιρώντας την εστίαση από τη συριακή κρίση. Για το Πεκίνο, εάν οι συνέπειες στις τιμές της ενέργειας θα ήταν σίγουρα επιζήμιες για την οικονομία του, το πιθανό αδιέξοδο των Αμερικανών στη Μέση Ανατολή και η βαθιά αλλοίωση της εικόνας της Ουάσιγκτον στην Αφρική και την Ασία θα αποτελούσαν συνέπειες που υπερτερούν σε μεγάλο βαθμό των αρνητικών πτυχών. ενώ η χώρα ασχολείται πλέον με την οικοδόμηση μιας τεράστιας εναλλακτικής παγκόσμιας συμμαχίας.
Σε κάθε περίπτωση, οι επόμενες ημέρες και εβδομάδες θα είναι καθοριστικές για το μέλλον της Μέσης Ανατολής, αλλά οι συνέπειες της επίθεσης από το αμερικανικό drone στις 3 Ιανουαρίου είναι πιθανό να ξεπεράσουν αυτό το περιφερειακό πλαίσιο. Ενώ οι πόρτες της εξόδου φαίνονται να χτυπιούνται βίαια μία προς μία από τον καθένα από τους πρωταγωνιστές, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μια πιο ανησυχητική αρχή της χρονιάς και της δεκαετίας από σήμερα.
