Από τις αρχές της δεκαετίας του 30, η λογική στην οποία βασίζεται η εξέλιξη του άρματος μάχης παρέμεινε η ίδια, δηλαδή παχύτερη θωράκιση, πιο ισχυρό όπλο και πιο αποτελεσματικός κινητήρας για τη διατήρηση της κινητικότητας της πανοπλίας. Έτσι τα άρματα μάχης 30 τόνων όπως το T34 ή το Panzer IV στην αρχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μετατράπηκαν σταδιακά σε τεθωρακισμένα οχήματα άνω των 40 τόνων όπως το Panther και το M26 Pershing 2, και ακόμη πιο πέρα με τις γερμανικές τίγρεις του 57 τόνοι. Στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, δύο σχολεία εμφανίστηκαν στον κόσμο: το σοβιετικό σχολείο, με συμπαγή, ελαφρύτερα και πιο οικονομικά άρματα μάχης όπως το T54, το T64 και το T72, και το δυτικό σχολείο, με βαρύτερα και ακριβότερα τανκς. όπως τα M48 και M60 Patton, ή τα αμερικανικά M1 Abrams, αλλά και τα βρετανικά Cheftain και Challenger. Η εξαίρεση στη Δύση αντιπροσωπεύτηκε από τα γαλλικά AMX30 και τα γερμανικά Leopard 1, άρματα μάχης πολύ ελαφρύτερα από τα σύγχρονα αμερικανικά αντίστοιχά τους.
Ενώ μια νέα γενιά τανκς μάχης διαμορφώνεται σήμερα, με το T-14 Armata στη Ρωσία, και MGCS Στην Ευρώπη, τα παραδείγματα που αποτελούν τη βάση της ανάπτυξής τους φαίνονται, όταν μαζί τους, αμετάβλητα, με πάντα περισσότερη προστασία και περισσότερη δύναμη πυρός, έτσι ώστε να υποστηρίζουν τα πυρά του αντιπάλου ενώ τον καταστρέφουν πριν από τον εαυτό τους, δεν μπορούν να τα καταστρέψουν. Ωστόσο, υπάρχει ένα πρόγραμμα που αλλάζει ριζικά τα παραδείγματα σε αυτόν τον τομέα. Το πρόγραμμα CARMEL του Ισραήλ σχεδιάζει να σχεδιάσει ένα τεθωρακισμένο όχημα 35 τόνων, πολύ κινητό, εξαιρετικά ψηφιοποιημένο, που εξυπηρετείται από πλήρωμα μόνο 2 ανδρών, που αρχικά σχεδιάστηκε για να αναλάβει το Merkava. Μπορούμε, λοιπόν, να σχεδιάσουμε ένα άρμα μάχης νέας γενιάς που να είναι στην πραγματικότητα πιο αποτελεσματικό από την προηγούμενη γενιά, χωρίς να υποκύψουμε στη σχεδόν συστηματική αύξηση του βάρους, του διαμετρήματος του όπλου και, εν τέλει, της τιμής; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα απαιτεί να μπούμε σε λίγο περισσότερες λεπτομέρειες στη «θεωρία των δεξαμενών»...
Γιατί και πώς είναι αποτελεσματική μια δεξαμενή μάχης;
Από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το άρμα μάχης συνέχισε να έχει την ίδια προτεραιότητα, δηλαδή να δημιουργήσει ένα διάλειμμα στις αντίπαλες γραμμές. Με τη δύναμή του πυρός, την κινητικότητά του και τη μάζα του, το άρμα μπορεί πράγματι να καταστρέψει τα αντίπαλα σημεία αντίστασης, ενώ δημιουργεί, όπως τα ιππικά του Μεσαίωνα, μια ορισμένη σύγχυση στον αντίπαλο. Αν αρχικά αυτό το εργαλείο περιοριζόταν στη διάτρηση των εχθρικών γραμμών, ιδιαίτερα στη διάσχιση των εχθρικών χαρακωμάτων, η πρόοδος όσον αφορά την κινητικότητα των αρμάτων επέτρεψε να επεκταθεί αυτή η έννοια της ρήξης σε ένα πιο παγκόσμιο επίπεδο, με την επίθεση στις γραμμές των εχθρικών προμηθειών. στερώντας του τα μέσα για να συνεχίσει τον αγώνα. Αυτή η στρατηγική εφαρμόστηκε από τους γερμανικούς στρατούς κατά τα πρώτα χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ιδιαίτερα κατά της Πολωνίας και της Γαλλίας, στο περίφημο "Blitz Krieg", που στηριζόταν τόσο στην κινητικότητα όσο και στη δύναμη πυρός των παντζέρ.Γερμανοί.
Όμως το τανκ δεν περιορίστηκε σε επιθετικό ρόλο, και κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ενσωματώθηκε επίσης στις αμυντικές συσκευές των στρατών, ιδίως σε μια νέα λειτουργία, αυτή του "δολοφόνου τανκ", το τανκ έγινε το χειρότερο του εαυτού του. εχθρός. Από αμυντική άποψη, ο ρόλος της δεξαμενής είναι ακριβώς να αποτρέψει τη ρήξη και να αντιμετωπίσει την έκπληξη που μπορεί να δημιουργήσει η αντίπαλη δεξαμενή. Επίσης, μπορεί να αλλάξει γρήγορα τη στάση του και να μετατραπεί σε επιθετικό όπλο, εάν προκύψει η ευκαιρία να ηγηθεί μιας αντεπίθεσης.
Από αυτές τις αποστολές και τους περιορισμούς τους, είναι δυνατή η αφηρημένη μοντελοποίηση του άρματος μάχης σύμφωνα με 3 κριτήρια:
- la κινητικότητα, το οποίο εξαρτάται από τη μάζα του τανκ, άρα και την θωράκισή του, και την ισχύ του κινητήρα του
- la θνησιμότητα, η οποία εξαρτάται κυρίως από την ισχύ πυρός με την ευρεία έννοια (διαμέτρημα, πυρομαχικά, ακρίβεια…), αλλά και, σε μικρότερο βαθμό, από την κινητικότητά του, καθώς και από τη δυνατότητα επιβίωσης των αντίπαλων αρμάτων.
- la επιβίωση, ακριβώς, που εξαρτάται από την πανοπλία, αλλά και από την κινητικότητα, καθώς και από την αντίπαλη φονικότητα
Το μαχητικό δυναμικό ενός άρματος είναι μια σύνθετη μη γραμμική συνάρτηση που βασίζεται σε αυτά τα 3 κριτήρια, με σημαντικές έννοιες των κατωφλίων. Το ίδιο ισχύει και για την τιμή της δεξαμενής. Το καταλαβαίνουμε, αν θέλουμε να καταστρέψουμε τον αντίπαλο πριν καν καταστραφεί, η πιο προφανής λύση είναι να αυξήσουμε την ικανότητα επιβίωσης, άρα τη θωράκιση, άρα τη μάζα, και τη φονικότητα, άρα τη δύναμη πυρός, του δικού του άρματος. Για να διατηρηθεί η ίδια κινητικότητα, είναι πράγματι απαραίτητο να αυξηθεί η ισχύς του κινητήρα. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα μια δεξαμενή που είναι σίγουρα πιο ισχυρή, αλλά και πιο βαριά, και σημαντικά πιο ακριβή. Έτσι έχουν εξελιχθεί τα τανκς τα τελευταία 70 χρόνια.
Αντιστροφή παραδείγματος: ο ρόλος της κινητικότητας
Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές -
Τα άρθρα πλήρους πρόσβασης είναι προσβάσιμα στην ενότητα "Δωρεάν άρθρα". Τα άρθρα Flash είναι ανοιχτά σε πλήρη έκδοση για 48 ώρες. Οι συνδρομητές έχουν πρόσβαση στα άρθρα Ανάλυση και Περίληψη πλήρως. Τα άρθρα στα Αρχεία (πάνω από δύο ετών) προορίζονται για συνδρομητές Premium.
- 15% στη συνδρομή σας Classic ή Premium (μηνιαία ή ετήσια) με τον κωδικό Επιστροφή στο σχολείο23
Μόνο μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου!
