Arleigh Burke, Kongo, Super Gorshkov: Modern Destroyers - Μέρος 2

Αυτό το άρθρο ακολουθεί το άρθρο «Hobart, Type 52D, Sejong le Grand: σύγχρονοι καταστροφείς – 1ʳᵉ Part» που δημοσιεύτηκε στις 24 Μαΐου 2021, το οποίο παρουσίασε το Hobart (Αυστραλία), Type 052D/DL (Κίνα), Sejong le Grand (Νότια Κορέα ) και Καλκούτα (Ινδία). Το δεύτερο μέρος ολοκληρώνει αυτό το πάνελ από τις οκτώ κύριες κατηγορίες Modern Destroyer, με την κατηγορία Kongo (Ιαπωνία), Arleigh Burke (Ηνωμένες Πολιτείες), Daring (Ηνωμένο Βασίλειο) και 22350M Super Gorshkov (Ρωσία).

Κατηγορία Kongo (Ιαπωνία, 4 + 2 + 2 μονάδες)

Οι ιαπωνικές ναυτικές δυνάμεις αυτοάμυνας θεωρούνται ο 3ος πιο ισχυρά οπλισμένος στόλος στον κόσμο, στο ίδιο επίπεδο με τη Ρωσία και υποχωρώντας μόνο στο ναυτικό των ΗΠΑ και τις κινεζικές ναυτικές δυνάμεις.

Και τα 4 βαριά αντιτορπιλικά της κλάσης Kongo, εκτός από τα 4 βαρέα αντιαεροπορικά των τάξεων Atago και Maya, συμβάλλουν πολύ σε αυτή τη θέση, παράλληλα με τα περίπου 20 δευτ.Υποβρύχια επιθέσεων ωκεανών κατηγορίας Soryu και Taigei.

Προερχόμενα από τα αμερικανικά αντιτορπιλικά κλάσης Arleigh Burke που φαίνονται παρακάτω, τα αντιτορπιλικά κλάσης Kongo ήταν τα πρώτα μη αμερικανικά πλοία που εφοδιάστηκαν με διάσημο ραντάρ SPY-1 και το σύστημα AEGIS, που μέχρι τώρα εξόπλιζε μόνο τα καταδρομικά Ticonderoga και τα πρώτα Arleigh Burkes.

Η κατασκευή του 4 Kongo ξεκίνησε το 1990 και ολοκληρώθηκε το 1998, προκειμένου να αντικατασταθούν τα αντιτορπιλικά κλάσης Amatsukaze που εξακολουθούν να είναι εξοπλισμένα με το σύστημα Tartar και τους πυραύλους SM1-MR, ενώ υπάρχει ο κίνδυνος να αντιμετωπίσουμε τα σοβιετικά υπερηχητικά βομβαρδιστικά Tu -22M3 Backfire- Το C και οι υπερηχητικοί αντιπλοϊκοί πύραυλοι AS-4 Kelt αντιμετωπίζονταν όλο και πιο σοβαρά από το Ιαπωνικό Ναυτικό στα τέλη της δεκαετίας του 80, όταν ελήφθη η απόφαση να κατασκευαστούν αυτά τα πλοία.

Μήκους 161 μέτρων για φορτωμένη χωρητικότητα 10.000 τόνων, το Kongo μεταφέρει, όπως το American Burke Flight I, 90 κάθετα σιλό Mk41 για την εφαρμογή αντιαεροπορικών πυραύλων SM-2 ή ανθυποβρυχιακών πυραύλων ASROC, καθώς και αντιβαλλιστικούς πυραύλους SM3 από τον εκσυγχρονισμό του 2003.

Ένα πυροβόλο των 127 mm, 8 αντιπλοϊκοί πύραυλοι Harpoon, 2 Phalanx CIWS και 2 τριπλοί τορπιλοσωλήνες συμπληρώνουν τον οπλισμό. Όπως το Burkes, το Kongo διαθέτει επίσης ένα σύστημα σόναρ κύτους SQS-53C και εφαρμόζει ένα ναυτικό ελικόπτερο SH-60J για να ενισχύσει τις δυνατότητές τους ASM.

Με μήκος μεγαλύτερο από 4 μέτρα, τα 2 αντιτορπιλικά κλάσης Atago κατασκευάστηκαν από το 2004 έως το 2008 για να αντικαταστήσουν τα αντιτορπιλικά κλάσης Tashikaze, εξοπλισμένα επίσης με το σύστημα Tartar. Σε αντίθεση με το πιο ευέλικτο Κονγκό, το Atago ήταν εξειδικευμένο στον αντιαεροπορικό και αντιπυραυλικό πόλεμο και στην προστασία των ιαπωνικών ακτών από βορειοκορεατικούς βαλλιστικούς πυραύλους.

Για το σκοπό αυτό, τα πλοία εξοπλίστηκαν με το ραντάρ SPY-1D (V), μια εξέλιξη του SPY-1D που εξοπλίζει το Κονγκό, αλλά παρουσιάζει πολύ καλύτερες επιδόσεις κοντά στην ακτή, προκειμένου να επιτρέψει στα πλοία να προστατεύουν καλύτερα τις ιαπωνικές ακτές. .

Τα 2 πλοία φέρουν επίσης εγγενώς τον αντιβαλλιστικό πύραυλο SM3, και έχουν 96 κάθετα σιλό και όχι 90 όπως το Kongos. Εάν έχει υπόστεγο και πλατφόρμα για την εφαρμογή ελικοπτέρου ASM SH-60J, σπάνια επιβιβάζεται.

Les deux Καταστροφείς τάξης των Μάγια κατασκευάστηκαν μεταξύ 2017 και 2021 για να αντικαταστήσουν τα αντιτορπιλικά κατηγορίας Hatakaze, τα τελευταία πλοία των ιαπωνικών ναυτικών δυνάμεων που χρησιμοποίησαν το σύστημα Tartar. Προερχόμενα από το Atago, οι Μάγια ενσωματώνουν τα κύρια χαρακτηριστικά, όπως το ραντάρ SPY-1D(V) και τα 96 κάθετα σιλό.

Πιο σύγχρονα, μπορούν να εφαρμόσουν τον πύραυλο SM-6 ικανό να πλήξει βαλλιστικούς πυραύλους καθώς και πλοία και χερσαίους στόχους. Από την άλλη, τα δύο πλοία έχουν μια ριζικά διαφορετική αρχιτεκτονική πρόωσης από αυτή του Kongo και του Atago που βασίζεται σε 4 αεριοστρόβιλους LM-2500.

Οι Μάγια, από την πλευρά τους, εφαρμόζουν μια ηλεκτρική υβριδική πρόωση αερίου γνωστή ως COGLAG (Combined Gas turbine-eElectric And Gas), επιτρέποντάς τους να έχουν πολύ μεγαλύτερη ηλεκτρική ισχύ από τους προκατόχους τους, παρέχοντάς τους επομένως σημαντική επεκτασιμότητα. , στο μέλλον, κατευθυνόμενα ενεργειακά οπλικά συστήματα, ή ένα ηλεκτρικό κανόνι Rail Gun.

Arleigh Burke Class (Ηνωμένες Πολιτείες, 75 μονάδες +)

Στα τέλη της δεκαετίας του 60, το αντιτορπιλικό ήταν μια μορφή πλοίου επιφανείας που δεν ήταν πλέον πολύ δημοφιλής στους σχεδιαστές του Ναυτικού των ΗΠΑ, οι οποίοι στη συνέχεια ευνοούσαν την κατασκευή καταδρομικών κατευθυνόμενων πυραύλων, μερικά από τα οποία ήταν πυρηνικά, όπως το Virginia, και πολύ επιτυχημένες τάξεις των φρεγατών, με το Knox να ακολουθεί το O/H Perry. Στην πραγματικότητα, από το 1970 έως τα μέσα της δεκαετίας του 80, το Ναυτικό των ΗΠΑ ξεκίνησε μόνο την κατασκευή 35 αντιτορπιλικών, 31 της κλάσης Spruance και 4 της κλάσης Kidd.

Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο