Από την έναρξη της ρωσικής επίθεσης κατά της Ουκρανίας, οι στρατοί του Κρεμλίνου παρακολουθούνται στενά από στρατιωτικούς ειδικούς. Αυτή είναι, στην πραγματικότητα, η πρώτη μαζική ανάπτυξη αυτών των στρατών από την εισβολή στη Γεωργία το 2008, μια επιχείρηση που αποκάλυψε πολλές σοβαρές ελλείψεις στο εσωτερικό τους. Ωστόσο, όπως και το 2008, φαίνεται ότι οι ρωσικοί στρατοί αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες, παρόλο που οι μεταρρυθμίσεις του 2008 και του 2012 σχεδιάστηκαν ειδικά για να τις διορθώσουν και να φέρουν τους ρωσικούς στρατούς σε πολύ υψηλότερο επιχειρησιακό επίπεδο από αυτό που παρατηρείται στο πεδίο . Υπό αυτές τις συνθήκες, και εν όψει στις παρατηρήσεις που έγιναν στο ουκρανικό θέατρο, πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι ρωσικοί στρατοί είχαν υπερεκτιμηθεί τόσο από το Ρωσικό Γενικό Επιτελείο όσο και από τους Δυτικούς; Και αν συμβαίνει αυτό, ποιοι θα μπορούσαν να είναι οι λόγοι για αυτές τις πολυάριθμες αστοχίες που παρατηρήθηκαν;
Η προσπάθεια εκσυγχρονισμού των ρωσικών στρατών από το 2008
Στις αρχές της δεκαετίας του 2010, οι ρωσικοί στρατοί θεωρούνταν, στο συμβατικό πεδίο, ως σημαντικά κατώτεροι σε δυνατότητες και από τεχνολογική άποψη σε σχέση με τα δυτικά πρότυπα. Εκείνη την εποχή, μόνο το 35% του εξοπλισμού σε υπηρεσία θεωρήθηκε σύγχρονος από το ρωσικό Γενικό Επιτελείο, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων κρίσιμων τομέων όπως η αποτροπή ή η αεροπορία. Όχι μόνο το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού κληρονομήθηκε από τη σοβιετική εποχή και είχε εκσυγχρονιστεί ελάχιστα, αλλά και οι ίδιες οι ρωσικές μονάδες υπέφεραν από μεγάλες αστοχίες και επιδείνωση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων. Και αν αυτά είχαν σημειώσει ορισμένες επιτυχίες, όπως το 2014 στην Κριμαία ή το 2015 στο Ντονμπάς, έδειχναν ακόμα ορισμένα όρια όταν έπρεπε να αντιμετωπίσουν σύγχρονες ικανότητες, όπως συνέβη το 2015 στην αρχή της επιχείρησης στη Συρία.
Ακριβώς για να διορθωθούν αυτές οι ελλείψεις, το Γενικό Επιτελείο και το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας, με την υποστήριξη σε μεγάλο βαθμό από το Κρεμλίνο, εφάρμοσαν πολλές φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις, όπως αυτή του 2008 και στη συνέχεια του 2012. με την άφιξη νέου εξοπλισμού τόσο στον τομέα της ξηράς (τανκς T80BVM και T72B3), στον εναέριο τομέα με τα μαχητικά βομβαρδιστικά Su-34 και τα μαχητικά αεροπορίας υπεροχής Su-35, καθώς και νέα μαχητικά πλοία με νέα υποβρύχια (Iassen- M, Improved Kilo) και νέες κορβέτες και φρεγάτες. αλλά και να δώσει στους στρατούς ομοιογένεια συγκρίσιμη με αυτή που παρατηρείται στους δυτικούς στρατούς, επιταχύνοντας την επαγγελματοποίηση των δυνάμεων.
Απομένει να διαβάσετε το 75% αυτού του άρθρου. Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 1,99€. Συνδρομές Ανώτερο παρέχει επίσης πρόσβαση σε αρχεία (άρθρα άνω των δύο ετών)