Από τη στρατηγική της για το "Pearl Necklace" έως την καθιέρωση των διαφόρων διαστάσεων των "Νέων Δρόμων του Μεταξιού", η Κίνα έχει προωθήσει τα πιόνια της γρήγορα και αποτελεσματικά τις τελευταίες δύο δεκαετίες και τα συγκεκριμένα επιτεύγματα αυτών των στρατηγικών είναι πλέον ορατά σε ολόκληρο τον Ινδο-Ειρηνικό τόξο.
Αυτά περιλαμβάνουν την κατασκευή νέων λιμανιών, υποδομών και βιομηχανικών πάρκων, την απόκτηση δικαιωμάτων σε υπάρχοντα λιμάνια, το άνοιγμα των διαδρόμων της Βιρμανίας και του Πακιστάν, τη δημιουργία μόνιμης βάσης στο Τζιμπουτί, την πολδοποίηση και στη συνέχεια τη στρατιωτικοποίηση των υφάλων στο Νότο. Θάλασσα της Κίνας ή ακόμα και στην αναγκαστική ανάπτυξη του πολεμικού της στόλου. Αυτή η κολακευτική εικόνα είναι ωστόσο παραπλανητική, ανάμεσα σε μισογυνιστικές επιτυχίες, αποτυχίες, επιβραδύνσεις, για να μην αναφέρουμε τις άλλες τοπικές, περιφερειακές και παγκόσμιες δυνάμεις που αρχίζουν να αναπτύσσουν τις δικές τους στρατηγικές για να αντιμετωπίσουν τις απόψεις του Πεκίνου.
Διοργανώθηκε ως μέρος των διδακτορικών δραστηριοτήτων του Καθολικού Ινστιτούτου του Παρισιού, αυτή η ημέρα μελέτης αφιερωμένη εξ ολοκλήρου στην άρνηση πρόσβασης και στον Ινδο-Ειρηνικό
θα είναι μια ευκαιρία να υπενθυμίσουμε τον ορισμό αυτών των δύο εννοιών και να αποκρυπτογραφήσουμε τη γεωπολιτική κατάσταση στον Ινδο-Ειρηνικό το 2022. Πάνω από τα τρία γεωγραφικά πλαίσια
προγραμματισμένο (Ασία-Ειρηνικός, Νοτιοανατολική Ασία και Ινδικός Ωκεανός), δώδεκα ειδικοί από διάφορα υπόβαθρα –δάσκαλοι-ερευνητές, στρατιωτικοί, διπλωμάτες, επαγγελματίες και διδακτορικοί φοιτητές– θα ασχοληθούν με μια μεγάλη ποικιλία θεμάτων ώστε να προσφέρουν το πιο ολοκληρωμένο πανόραμα φάσμα αυτών των ερωτήσεων.