Η πιθανή αποτυχία του FCAS σχεδιαζόταν από το Βερολίνο εδώ και πολύ καιρό;

Είτε βιομηχανικές είτε στρατιωτικές είτε ακόμη και πολιτικές αρχές, σήμερα δεν υπάρχουν σχεδόν φωνές στη Γαλλία όπως στη Γερμανία. να ελπίζουμε ότι το πρόγραμμα Future Air Combat System, ή FCAS, θα τελειώσει. Ακόμη και το Γαλλικό Υπουργείο Ενόπλων Δυνάμεων, η φωνή των φιλοδοξιών των Ηλυσίων για ευρωπαϊκή και γαλλογερμανική συνεργασία εδώ και περισσότερα από 5 χρόνια, εμφανίζεται αν όχι παραιτημένο, αλλά τουλάχιστον διακριτικό ή και δύσπιστο επί του θέματος. Αυτή η αποτυχία στη δημιουργία, η οποία τώρα φαίνεται σχεδόν αναπόφευκτη, συχνά παρουσιάζεται ως συνέπειαβιομηχανική αντίθεση μεταξύ της Dassault Aviation και της Airbus Defense & Space σχετικά με το Next Generation Fighter, τον πρώτο και σημαντικότερο πυλώνα του προγράμματος FCAS, η πλοήγηση του οποίου αποδόθηκε στον Γάλλο κατασκευαστή αεροσκαφών από την αρχή του προγράμματος, αλλά του οποίου οι όροι συνεργασίας τίθενται υπό αμφισβήτηση από την Airbus D&S. Ωστόσο, μετά από προσεκτικότερη εξέταση, αυτή η πιθανή αποτυχία έχει τις ρίζες της σε διαδοχικές αποφάσεις από το Βερολίνο, και αυτό από το 2017, ακόμη και όταν η FCAS μόλις έπαιρνε σάρκα και οστά. στην ομιλία της Άνγκελα Μέρκελ και του Εμανουέλ Μακρόν.

Ένα άρθρο σε δύο μέρη που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο Defense-aerospace, στην πραγματικότητα καταρτίζει έναν κατάλογο αυτών των αποφάσεων που έχουν καταπνίξει τη φιλοδοξία της γαλλογερμανικής συνεργασίας των δύο αρχηγών κρατών, και αυτό υπερβαίνει κατά πολύ το πρόγραμμα FCAS και μόνο. Να θυμίσουμε ότι αρχικά, αυτή η συνεργασία επικεντρώθηκε στο FCAS, αλλά και στο πρόγραμμα Main Ground Combat System ή MGCS για την αντικατάσταση των βαρέων αρμάτων Leclerc και Leopard 2, το πρόγραμμα Maritime Air Warfare System ή MAWS που προορίζεται να αντικαταστήσει τα αεροσκάφη θαλάσσιας περιπολίας P3 και Atlantique 2, το πρόγραμμα Common Indirect Fire System ή πρόγραμμα CIFS για την αντικατάσταση συστημάτων πυροβολικού έως το 2035, το Eurodrone για την παραγωγή ενός drone ευρωπαϊκής ανδρικής μάχης και τέλος Tiger III, η εξέλιξη του μαχητικού ελικοπτέρου Tiger, ένα από τα λίγα πρόσφατα γαλλογερμανικά αμυντικά προγράμματα που έληξαν.

Έτσι, τον Δεκέμβριο του 2017, το Βερολίνο έβαλε ένα πολύ σημαντικό προβάδισμα στη γαλλογερμανική αμυντική συνεργασία ανακοινώνοντας την εκτόξευση δύο δορυφόρων Ηλεκτρο-οπτικής αναγνώρισης, ενώ από το 2008 οι δύο χώρες είχαν συμφωνήσει σε ανταλλαγή δεξιοτήτων σε αυτόν τον τομέα. Η Γαλλία εφαρμόζει ηλεκτρο-οπτικούς δορυφόρους, η Γερμανία δορυφόροι εξοπλισμένοι με ραντάρ. Λίγους μήνες αργότερα, το Βερολίνο επέβαλε το βέτο του στην εκτέλεση των συμβάσεων για την εξαγωγή γαλλικού τεθωρακισμένου εξοπλισμού εξοπλισμένου με γερμανικούς κινητήρες στη Σαουδική Αραβία, γεγονός που υπονόμευσε ολόκληρη τη σύμβαση με το Ριάντ. Ωστόσο, δύο χρόνια αργότερα, η Γερμανία επέτρεψε την εξαγωγή στρατιωτικών φορτηγών στην ίδια χώρα. Το 2019, το Βερολίνο επέβαλε την άφιξη της βιομηχανικής Rheinmetall στο πρόγραμμα MGCS, παρόλο που η βιομηχανική κοινή χρήση γύρω από αυτό το πρόγραμμα είχε οργανωθεί γύρω από τη συγχώνευση της Krauss Maffei Wegman και της γαλλικής Nexter. Η τελευταία αναλαμβάνει εντός του νέου προγράμματος τον ίδιο ρόλο με τη Rheinmetall εντός των προγραμμάτων Leopard Και 1 2, αποσταθεροποιώντας έτσι βαθιά το πρόγραμμα.

Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο