Ποια στρατιωτική βοήθεια μπορεί αντικειμενικά να παράσχει η Γαλλία στην Ουκρανία;

Από την έναρξη της ρωσικής επίθεσης κατά της Ουκρανίας, η Γαλλία έχει υποστηρίξει το Κίεβο στον πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό τομέα. Ωστόσο, εδώ και αρκετούς μήνες, αυτή η στρατιωτική βοήθεια αμφισβητείται τακτικά, είτε στη Γαλλία αλλά και στην Ευρώπη, κρίνεται από τους επικριτές της ως ανεπαρκής, ιδίως σε σχέση με τη βοήθεια που χορηγείται από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Είναι αλήθεια ότι το Παρίσι παρέμεινε διακριτικό σχετικά με τη βοήθεια που χορηγήθηκε, και σε αρκετούς τομείς, σε μεγάλο βαθμό πίσω σε σύγκριση με άλλα ευρωπαϊκά έθνη, συμπεριλαμβανομένων χωρών πολύ λιγότερο πλούσιες από ό,τι μπορεί να είναι η Γαλλία. Σε αρκετές περιπτώσεις, δημοσιεύτηκαν άρθρα στις μεγάλες εθνικές εφημερίδες, εδώ για να ζητήσουν την παράδοση τανκς Leclerc, εκεί για να αυξηθεί η στρατιωτική βοήθεια στα 4 δισεκατομμύρια ευρώ, βασιζόμενοι ακριβώς σε αυτήν την προφανή αδυναμία της γαλλικής βοήθειας προς την «Ουκρανία». Πέρα από αυτές τις εκκλήσεις που βασίζονται ουσιαστικά σε μια συναισθηματική απάντηση στην ουκρανική αγωνία, είναι απαραίτητο να καθοριστούν τόσο οι στόχοι που στοχεύει αυτή η υποστήριξη, αλλά και οι περιορισμοί που ισχύουν για αυτήν, ώστε να αναδειχθεί ένα δόγμα που μπορεί αντικειμενικά να πλαισιώσει αυτήν τη στρατιωτική βοήθεια με βελτιστοποιημένο τρόπο.

Γιατί η Γαλλία να βοηθήσει στρατιωτικά την Ουκρανία;

Εάν εκ πρώτης όψεως, η γαλλική υποστήριξη προς την Ουκρανία φαίνεται να εξαρτάται από λόγους ανθρωπιστικού και διεθνούς δικαίου, αποδεικνύεται ότι η Γαλλία, όπως και οι γείτονές της, έχει πολλούς απολύτως αντικειμενικούς λόγους να υποστηρίζει ενεργά στρατιωτικά το Κίεβο, προκειμένου να επιτρέψει μια ουκρανική νίκη εναντίον της Ρωσίας. στρατούς.

Πρώτα απ' όλα, ακόμα κι αν σπάνια αντιμετωπίζεται, πρόκειται για την υπονόμευση των στρατιωτικών εργαλείων της Μόσχας όσο το δυνατόν περισσότερο, και συνεπώς τη μείωση με την πάροδο του χρόνου των ενοχλητικών ικανοτήτων της στην Ευρώπη αλλά και στη Μέση Ανατολή, στον Καύκασο και στην Αφρική. δηλαδή όλα τα θέατρα τριβής με τις τακτικές ή μη δυνάμεις στην υπηρεσία του Κρεμλίνου. Αυτός ο στόχος εμφανίστηκε μόνο όταν έγινε σαφές ότι οι ουκρανικοί στρατοί ήταν πράγματι ικανοί να αντισταθούν στο ρωσικό στρατιωτικό ατμόπλοιο, αλλά και να του προκαλέσουν σοβαρές απώλειες. Και στην πραγματικότητα, φαίνεται ότι οι ρωσικοί στρατοί έχουν υποστεί τρομερή φθορά από την αρχή της σύγκρουσης, με 30.000 έως 60.000 νεκρούς, τουλάχιστον άλλους τόσους τραυματίες, και απώλεια πολύ μεγάλου αριθμού υλικών, συμπεριλαμβανομένων 1200 τανκ. , δηλαδή το ήμισυ του ρωσικού στόλου πριν από αυτόν τον πόλεμο. Στην πραγματικότητα, η στρατιωτική υποστήριξη της Ουκρανίας καθιστά δυνατή με άμεσο και σημαντικό τρόπο τη σοβαρή διάβρωση του ρωσικού στρατιωτικού εργαλείου και σύμφωνα με την τρέχουσα δυναμική, είναι περισσότερο από πιθανό ότι οι στρατοί και η αμυντική βιομηχανία της χώρας θα πρέπει να κάνουν πολύ μεγάλες προσπάθειες για 10 έως 15 χρόνια, έστω και μόνο για να ελπίζουμε να επιστρέψουμε στα επίπεδα που είχαν πριν από την έναρξη της σύγκρουσης, μια περίοδο κατά την οποία η ρωσική απειλή θα μειωθεί σημαντικά, ακόμη και όταν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες αναπτύσσουν τον στρατό τους και την ανθεκτικότητά τους δυνατότητες.

Από την άλλη πλευρά, οι ουκρανικές στρατιωτικές επιτυχίες εναντίον ενός από τους πιο ισχυρούς στρατούς στον πλανήτη, εάν βασίζονται πάνω απ' όλα στο θάρρος, την αποφασιστικότητα και την ευφυΐα των Ουκρανών στρατιωτών, θα έχουν καταστεί δυνατές μόνο με τη βοήθεια Δυτικών, και τα υλικά που παρέχονται. Στην πραγματικότητα, αυτή η δυτική υποστήριξη μεταφέρει δύο απολύτως ηχητικά μηνύματα στη διεθνή σκηνή, η επιρροή των οποίων θα είναι κρίσιμη για την εξέλιξη της παγκόσμιας γεωπολιτικής: την αποφασιστικότητα και την ενότητα των δυτικών πρωτευουσών, συμπεριλαμβανομένων των επαγόμενων επιπτώσεων πιο δυσάρεστων, ιδιαίτερα από οικονομική άποψη, καθώς και την αποτελεσματικότητα του δυτικού στρατιωτικού εξοπλισμού. Διότι αν οι ήρωες αυτού του πολέμου είναι οι Ουκρανοί στρατιώτες, τα σύμβολα, ως προς αυτούς, ήταν συχνά οπλισμοί που μεταδίδονταν στην Ουκρανία, όπως συνέβαινε με τους αντιαρματικούς πυραύλους Javelin και MLAW και το drone TB2 Bayraktar την εποχή του επίθεση στο Κίεβο και στο Χάρκοβο, στα συστήματα πυροβολικού Caesar, Himars και Pzh2000 κατά τη διάρκεια της φθινοπωρινής αντεπίθεσης και αντιαεροπορικά συστήματα όπως το IRIS-T SLM και το NASAMS ενόψει του blitz.

Κάθε φορά, η άφιξη αυτού του εξοπλισμού που παρέδιδαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία και πολλοί άλλοι, έπαιζε καθοριστικό ρόλο στο έδαφος. Αυτή η επίδειξη δυτικής δύναμης, τόσο όσον αφορά τη σταθερότητα του πολιτικού μπλοκ όσο και την απόδοση των οπλικών συστημάτων του, θα παίξει αναμφίβολα μετριαστικό ρόλο απέναντι στις φιλοδοξίες πολλών ισχυρών σε όλο τον κόσμο τα επόμενα χρόνια, συμπεριλαμβανομένων αυτών που θα μπορούσε να δελεαστεί από τον πυρηνικό τυχοδιωκτισμό. Αυτή η αλλαγή της εικόνας του δυτικού μπλοκ, άρα και της Γαλλίας, είναι ακόμη πιο κρίσιμη αφού η τελευταία είχε υποφέρει σε μεγάλο βαθμό από την αμερικανική και βρετανική περιπέτεια στο Ιράκ, αλλά και από τη θλιβερή διαχείριση της συριακής και λιβυκής κρίσης. την καταστροφική αποχώρηση από το Αφγανιστάν.

Ποιοι περιορισμοί ισχύουν για τη γαλλική στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία;

Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο