Η Ιαπωνία θέλει να οπλίσει τα υποβρύχιά της με πυραύλους κρουζ μέσης αλλαγής

Σχετικά διατηρημένη κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Ιαπωνία, σε αντίθεση με τη Γερμανία, διατήρησε μέχρι σήμερα τους αυστηρούς περιορισμούς του μεταπολεμικού της συντάγματος όσον αφορά τις ένοπλες δυνάμεις. Έτσι, για το Τόκιο, οι ιαπωνικές ένοπλες δυνάμεις, που ορίζονται με τον τίτλο των δυνάμεων αυτοάμυνας, έχουν σχεδιαστεί μόνο για να διασφαλίζουν την άμεση άμυνα της χώρας. Στην πραγματικότητα, ακόμη κι αν οι ιαπωνικές δυνάμεις δεν είναι καθόλου αμελητέες, με συγκεκριμένα μια πολεμική αεροπορία να διαθέτει 240 μαχητικά αεροπλάνα συμπεριλαμβανομένων 150 F-15J, και ισχυρή ναυτική δύναμη 20 υποβρυχίων, 36 αντιτορπιλικών (συμπεριλαμβανομένων 8 AEGIS), 8 φρεγάτες (22 στο τέλος) καθώς και 2 ελαφρά αεροπλανοφόρα, αυτά δεν ήταν εξοπλισμένα, μέχρι πρόσφατα, με δυνατότητες μεγάλης εμβέλειας κρούσης και προβολής ισχύος, σύμφωνα με το σύνταγμα της χώρας.

Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, αντιμέτωπες με τη σκλήρυνση της απειλής από την κινεζική πολεμική προσπάθεια, αλλά και από τη Βόρεια Κορέα και τη Ρωσία, οι θέσεις των ιαπωνικών αρχών έχουν αλλάξει σημαντικά. Έτσι, το 2019, η κυβέρνηση του Σίνζο Άμπε ανέλαβε να αμβλύνει τους αυστηρούς περιορισμούς που επιβλήθηκαν στις ιαπωνικές δυνάμεις αυτοάμυνας για να ανταποκριθούν σε ζητήματα ασφάλειας, ανοίγοντας το δρόμο, από την επόμενη χρονιά, η μεταμόρφωση των δύο ελικοπτεροφόρων της κλάσης Izumo για να μπορούν να εφαρμόσουν το μαχητικό-βομβαρδιστικό F-35B με κάθετη ή σύντομη απογείωση και προσγείωση, επιτρέποντας στο ναυτικό να εξοπλιστεί με δύο αεροπλανοφόρα για πρώτη φορά από το 1945. Ομοίως, οι ιαπωνικές αεροπορίες μπόρεσαν να εξοπλιστούν με πυραύλους μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς, σε μια λογική προληπτικά πλήγματα για την αντιμετώπιση της απειλής που αποτελούν τώρα από ημιβαλλιστικούς πυραύλους και άλλους υπερηχητικούς πυραύλους που ξεφεύγουν από τις παραδοσιακές δυνατότητες αναχαίτισης του συστήματος AEGIS.

Από τότε, το Τόκιο συνέχισε την αργή αλλά αδυσώπητη διολίσθησή του για να εξοπλιστεί με ένα πλήρες αμυντικό οπλοστάσιο, όπως έκανε η Ομοσπονδιακή Γερμανία τη δεκαετία του 50. Η νέα Λευκή Βίβλος, που δημοσιεύθηκε τον Αύγουστο, επιβεβαιώνει αυτόν τον μετασχηματισμό, με την αναγνωρισμένη κινεζική και ρωσική απειλή εν όψει, αυτή είναι μια πρώτη φορά για το Τόκιο, ως «μείζονες απειλές» για την Ιαπωνία. Πολλά εξοπλιστικά προγράμματα ξεκίνησαν ταυτόχρονα, είτε για τα αεροσκάφη νέας γενιάς FX που προορίζονται να αντικαταστήσουν το F-2, οπλικά συστήματα κατευθυνόμενης ενέργειας et ηλεκτρομαγνητικόςs, ή πιο παραδοσιακά, με τον εκσυγχρονισμό του ιαπωνικού στόλου με την άφιξη των υποβρυχίων κλάσης Taigei και φρεγατών κλάσης Mogami. Για να ανταποκριθούν στη βαλλιστική απειλή και να επεκτείνουν τις δυνατότητες κρούσης μεγάλης εμβέλειας της χώρας, οι Ιαπωνικές Δυνάμεις Αυτοάμυνας ανέλαβαν επίσης την εξέλιξη του Το αντιναυτιλιακό του σύστημα Type-12, το οποίο οπλίζει επί του παρόντος τις μπαταρίες της στην ξηρά, να τον κάνει πύραυλο κρουζ με βεληνεκές 1000 χλμ, ικανό να χτυπήσει επίγειους στόχους. Αρχικά σχεδιάστηκε να οπλίσει ιαπωνικά μαχητικά πλοία και αεροσκάφη, αυτή η εξέλιξη του Type-12 θα οπλίσει επίσης ιαπωνικά υποβρύχια στο μέλλον, μια έκδοση με μέτρια αλλαγή που θα αναπτυχθεί τα επόμενα χρόνια.

Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο