Η Κίνα έχει αναπτύξει έναν κινητήρα ικανό να φτάσει τα 9 Mach με αεροπορικά καύσιμα

Οι υπερηχητικές ταχύτητες αποτελούν για αρκετά χρόνια τομέα προτεραιότητας έρευνας για όλους τους μεγάλους στρατούς του κόσμου. Η ανακοίνωση, το 2017, της θέσης σε λειτουργία του ρωσικού υπερηχητικού αερομεταφερόμενου πυραύλου Kinzhal και λίγους μήνες αργότερα του υπερηχητικού ανεμόπτερου Avangard, είχε ως αποτέλεσμα ηλεκτροπληξία στη Δύση όπως και στον κόσμο, ενώκανένα υπάρχον αντιπυραυλικό σύστημα δεν ήταν τότε ικανό να αντιτίθεται σε διανύσματα που κινούνταν με τέτοιες ταχύτητες και ικανό για ελιγμούς. Έκτοτε, γίναμε μάρτυρες μιας έκρηξης όσον αφορά το πρόγραμμα, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι Ευρωπαίοι, οι Κινέζοι και οι Ινδοί έχουν ανακοινώσει σημαντικές προόδους σε αυτόν τον τομέα. Αρκετά υπερηχητικά συστήματα είναι ήδη σε λειτουργία, όπως το Κινζάλ και το Τζιρκόν Ρωσικά, ή Κινεζικό DF-17, ενώ τα αμερικανικά συστήματα πρόκειται να τεθούν σε λειτουργία από το 2024.

Για να επιτευχθούν αυτές οι ταχύτητες πάνω από 5 Mach και να διατηρηθούν οι δυνατότητες ελιγμών, ο ίδιος ο ορισμός του υπερηχητικού όπλου, χρησιμοποιούνται δύο τεχνολογίες πρόωσης. Το πρώτο, και το πιο κλασικό, βασίζεται σε μια μηχανή πυραύλων υψηλής ισχύος και μια βαλλιστική ή ημιβαλλιστική τροχιά, όπως για το ρωσικό Kinzhal που προέρχεται από τον βαλλιστικό πύραυλο μικρής εμβέλειας Iskander-M, ή Ο νέος αερομεταφερόμενος πύραυλος της Κίνας YJ-21 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην τελευταία παράσταση Zhuhai. Η δεύτερη εναλλακτική βασίζεται στη χρήση αερόβιας μηχανής, δηλαδή τη χρήση ατμοσφαιρικού αέρα ως καύσης. Δυστυχώς, ένας παραδοσιακός κινητήρας δεν μπορεί να λειτουργήσει πάνω από μια ταχύτητα που πλησιάζει τα 3 Mach, επειδή η ταχύτητα της ροής αέρα μέσα σε αυτόν πρέπει να παραμείνει υποηχητική για να ελέγχει την καύση του καυσίμου. Μια εναλλακτική προέκυψε μέσω του Scramjet, ενός turbojet ικανού να επιβραδύνει και να ψύχει τον ατμοσφαιρικό αέρα και να ελέγχει την καύση σε υπερηχητικές ταχύτητες αλλά κάτω από 2 Mach, επιτρέποντάς του να λειτουργεί σε ταχύτητες που υπερβαίνουν τα 5 Mach.

Το Scramjet, ή υπερστατοαντιδραστήρας, χρησιμοποιείται σήμερα από τον ρωσικό υπερηχητικό αντιπλοϊκό πύραυλο Tzirkon και αρκετές χώρες εργάζονται ενεργά για την ανάπτυξη αυτής της τεχνολογίας για να εξοπλίσουν τους πυραύλους κρουζ με αυτό. Αλλά μια άλλη τεχνολογία εμφανίστηκε πριν από περίπου δέκα χρόνια, για να ανταποκριθεί στην υπερηχητική πρόκληση, αυτή των μηχανών λοξής έκρηξης, που αντικαθιστούν την κλασική καύση του μίγματος αέρα-καυσίμου, με μια διαδοχή εκρήξεων αυτού του ίδιου μείγματος, δημιουργώντας μια σημαντικά υψηλότερη απελευθέρωση ενέργειας. ενώ είναι λιγότερο ευαίσθητο στην ταχύτητα του αέρα, επιτρέποντας να φτάσουμε, θεωρητικά, σε σημαντικά υψηλότερες ταχύτητες από το Scramjet, με ενεργειακή απόδοση, άρα αυτονομία, πολύ υψηλότερη. Αυτή η προσέγγιση δεν είναι, αυστηρά μιλώντας, νέα, η πρώτη συσκευή εξοπλισμένη με κινητήρα παλμικών κυμάτων έκρηξης που απέδειξε την αποτελεσματικότητά της το 2008. η ανακοίνωση της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, σύμφωνα με την οποία ένας τέτοιος κινητήρας, που τροφοδοτείται από αεροπορικά καύσιμα, θα είχε δοκιμαστεί επιτυχώς στην υπερηχητική σήραγγα JF-12 στο Πεκίνο, αξίζει ιδιαίτερης προσοχής, ειδικά επειδή Κινέζοι μηχανικοί ανακοινώνουν ότι ο κινητήρας θα μπορούσε να φτάσει ταχύτητα 9 Mach .

Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο