Αντιμέτωπη με τη νέα ρωσική στρατηγική, σκοπεύει η Ουκρανία να επεκτείνει τη σύγκρουση;

Ενώ γίνονται αισθητά τα πρώτα αποτελέσματα της νέας ρωσικής στρατηγικής, το Κίεβο θα μπορούσε να μπει στον πειρασμό να επιδιώξει την επέκταση της σύγκρουσης για να ανταποκριθεί στην ακαταμάχητη άνοδο της ισχύος των ρωσικών στρατών τους επόμενους μήνες.

Είτε στα κοινωνικά δίκτυα είτε στα κανάλια συνεχών ειδήσεων, η δυτική κοινή γνώμη, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, έχει πλημμυρίσει από τα μέσα του καλοκαιριού και μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες, με τη βεβαιότητα μιας επικείμενης και ταχείας νίκης για την Ουκρανία, βασιζόμενη στο πολύ πραγματικό επιτυχίες των στρατών της μέχρι τον Οκτώβριο, και την αυξανόμενη υποστήριξη από δυτικά έθνη που είναι πιο πρόθυμα με την πάροδο του χρόνου να παράσχουν στρατιωτική βοήθεια στο Κίεβο.

Ωστόσο, την ίδια στιγμή, στη Ρωσία έχουν σημειωθεί βαθιές αλλαγές, αλλαγές που σήμερα αρχίζουν να αλλάζουν ριζικά το πρόσωπο αυτής της σύγκρουσης. Πράγματι, εάν κατά τους πρώτους 6 μήνες της μάχης, η ρωσική στρατηγική βασιζόταν σε μια τακτική δέσμευση μιας εκστρατευτικής δύναμης που πίστευε ότι θα είχε μέγεθος για να νικήσει την Ουκρανία, από τον Αύγουστο και μετά, οι ρωσικές αρχές ανέλαβαν να στραφούν προς μια στρατηγική σύγκρουση, βασιζόμενες όχι περισσότερο στις δυνάμεις που έχουν αναπτυχθεί, αλλά σε όλες τις δυνάμεις της χώρας.

Αυτή η στρατηγική είχε ως αποτέλεσμα μερικές θεαματικές αποφάσεις, όπως μια αρχική κινητοποίηση 300.000 ανδρών και η επέκταση της κάλυψης της στρατολογίας. Πάνω απ 'όλα, κατέστησε δυνατή την επανακινητοποίηση και την αναδιοργάνωση βιομηχανικών αλυσίδων, έτσι ώστε όχι μόνο να αντισταθμιστεί η απουσία ορισμένων δυτικών εξαρτημάτων στρέφοντας προς το Πεκίνο και το Χονγκ Κονγκ, αλλά και να παραχθεί με πολύ πιο σταθερό ρυθμό από ό,τι προηγουμένως ορισμένος κρίσιμος εξοπλισμός όπως βαρέα τεθωρακισμένα οχήματα, συστήματα πυροβολικού ή πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς.

Οι συνέπειες της νέας ρωσικής στρατηγικής στη σύγκρουση στην Ουκρανία

Όπως έχουμε ήδη συζητήσει, Αυτή η βιομηχανική μετατόπιση της Μόσχας άλλαξε ριζικά τη στρατηγική εξίσωση της σύγκρουσης στην Ουκρανία, σε σημείο που ακόμη και αν το Κίεβο λάμβανε τις ζητούμενες θωράκιση και εξοπλισμό, η ρωσική στρατιωτική επιτυχία, μακροπρόθεσμα, είναι πλέον περισσότερο από πιθανή.

Πράγματι, ενώ η Ρωσία είναι πλέον οργανωμένη ώστε να αντέχει σε απώλειες και κραδασμούς, τα μέσα που διαθέτει η Ουκρανία δεν θα μπορούσαν να είναι πιο αβέβαια μακροπρόθεσμα. Αφενός, ελλείψει δυναμικότητας βιομηχανικής παραγωγής υψηλής χωρητικότητας, οι ευρωπαϊκές χώρες θα μπορούν να μεταφέρουν μόνο περιορισμένο αριθμό τεθωρακισμένων οχημάτων και αρμάτων μάχης στην Ουκρανία και πέρα ​​από ένα ορισμένο όριο που μπορούμε να σκεφτούμε περίπου 400 σύγχρονα βαρέα δεξαμενές, αυτό το στήριγμα θα στεγνώσει από μόνο του.

Επιπλέον, στην Ευρώπη, αλλά κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι επερχόμενες εκλογές αντιπροσωπεύουν άμεσες απειλές για υποστήριξη της Ουκρανίας, ειδικά επειδή αυξάνοντας την πίεση στις κυβερνήσεις να αποκτήσουν περισσότερη υποστήριξη, το Κίεβο τροφοδοτεί το λόγο πολλών ριζοσπαστικών πολιτικών κομμάτων που τείνουν περισσότερο στην ουδετερότητα. ή ακόμα και μια κρυφή αυταρέσκεια προς τη Μόσχα και τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Τέλος, η Ουκρανία δεν διαθέτει επαρκές ανθρώπινο δυναμικό για να αντέξει επ' αόριστον κατά της Ρωσίας, η οποία κινητοποιεί ουσιαστικά ολόκληρο τον πληθυσμό της σε αυτή την προσπάθεια.

Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο