Neuron, E-MBT, SMX31…: Μπορούμε να ξεπεράσουμε τα αδιέξοδα του μελλοντικού LPM για έρευνα και εξοπλισμό για στρατούς;

Ενώ το Γενικό Επιτελείο, το Υπουργείο Ενόπλων Δυνάμεων και το Μέγαρο των Ηλυσίων τελειοποιούν τις τελικές λεπτομέρειες του μελλοντικού Νόμου Στρατιωτικού Προγραμματισμού που θα καλύψει την περίοδο 2024-2030, πολυάριθμοι λίγο πολύ επίσημοι απόηχοι υποδηλώνουν ότι παρά την πολύ απότομη αύξηση προϋπολογισμού, που καθιστά δυνατή την επίτευξη αμυντικής προσπάθειας σχεδόν 2,3% του ΑΕΠ το 2030, πολλά προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης για αμυντικό εξοπλισμό, καθώς και εξοπλισμό για τους στρατούς, θα πρέπει να κατανεμηθούν ή ακόμη και να αγνοηθούν καθαρά και απλά, λόγω σε δημοσιονομικούς περιορισμούς. Πράγματι, υπό την κοινή δράση μιας δραματικής υποεπένδυσης στην άμυνα κατά τα 20 χρόνια που προηγήθηκαν του προηγούμενου LPM 2017-2025, και της πολύ ραγδαίας επιδείνωσης (από δημόσια και πολιτική άποψη σε κάθε περίπτωση) της κατάστασης ασφαλείας τα τελευταία χρόνια και μήνες, οι προϋπολογισμοί θα συγκεντρωθούν για να καλύψουν τις πιο άμεσες ανάγκες και τα πιο κρίσιμα προγράμματα.

Λόγω της οργάνωσης της αμυντικής της βιομηχανικής και τεχνολογικής βάσης ή BITD, η Γαλλία εξαρτάται σημαντικά από τις αμυντικές της εξαγωγές προκειμένου να διατηρήσει τη δική της στρατηγική αυτονομία, η εθνική τάξη, ακόμη και σε απότομη αύξηση, δεν αρκεί για να φτάσει στο κατώφλι της δραστηριότητας. απαραίτητη για τη διατήρηση και ανάπτυξη όλης της τεχνολογικής και βιομηχανικής τεχνογνωσίας που είναι απαραίτητη στον τομέα αυτό. Συγκεντρώνοντας τις δημοσιονομικές του προσπάθειες σε αυτά τα κρίσιμα προγράμματα, πολλά από τα οποία έχουν πολύ μικρό εξαγωγικό δυναμικό όπως το αεροπλανοφόρο νέας γενιάς, τα υποβρύχια πυρηνικών βαλλιστικών πυραύλων 3ης γενιάς ή ακόμη και ο αερομεταφερόμενος πυρηνικός πύραυλος και άλλα σε πολύ ανταγωνιστικούς τομείς, όπως π.χ. στον τομέα των drones, του κυβερνοχώρου, καθώς και των ελαφρών τεθωρακισμένων οχημάτων και των φρεγατών, αυτό το LPM μπορεί να οδηγήσει σε ενίσχυση των στρατών αλλά και σε αποδυνάμωση, μακροπρόθεσμα, του BITD, λόγω της έλλειψης εξαιρετικά ελκυστικών προϊόντων και εξοπλισμού στον κατάλογο, όπως συμβαίνει σήμερα, για παράδειγμα, του CAESAR ή του Rafale.

Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι η λύση σε ένα τόσο κρίσιμο πρόβλημα βρίσκεται αποκλειστικά στο κράτος και ότι εναπόκειται σε αυτό να αποδεσμεύσει περισσότερες πιστώσεις για να ανταποκριθεί σε αυτό. Ωστόσο, αυτό θα ήταν να αγνοήσουμε την κατάσταση των δημοσίων οικονομικών σήμερα, τα οποία έχουν δοκιμαστεί σε μεγάλο βαθμό από την κρίση του Covid, και την πολύ πραγματική προσπάθεια που πρόκειται να κάνει στο πλαίσιο του LPM. Όπως θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς ότι εναπόκειται στις αμυντικές εταιρείες να αναλάβουν το κόστος της Ε&Α για εξοπλισμό με υψηλές εξαγωγικές δυνατότητες. Αυτό θα αγνοούσε επίσης το γεγονός ότι η εξαγωγή αμυντικού εξοπλισμού συνδέεται πολύ συχνά με τη χρήση του στους εθνικούς στρατούς και ότι έχει μια πολύ σημαντική πολιτική συνιστώσα, ενώ οι πρόσφατες πρωτοβουλίες της BITD σε αυτόν τον τομέα σπάνια προκάλεσαν ισχυρές υποστήριξη από το κράτος για την εξαγωγή αυτού του εξοπλισμού. Θα έπρεπε τότε να παραιτηθούμε για να δούμε τη στρατηγική αυτονομία της Γαλλίας και τη βιομηχανική αμυντική ισχύ της να διαλύονται τα επόμενα χρόνια; Οχι απαραίτητα …

Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο