Η Κίνα δοκιμάζει αεροσκάφος μάχης ενισχυμένο με stealth

Ενώ η απόδοση της αντιαεροπορικής άμυνας και των συστημάτων ανίχνευσης συνεχίζει να αυξάνεται, είτε λόγω της αύξησης της αποτελεσματικότητας των αισθητήρων, της απόδοσης των συστημάτων επεξεργασίας και ανάλυσης δεδομένων, καθώς και της απόδοσης των ίδιων των πυραύλων, stealth, είτε είναι ενεργοί μέσω παρεμβολών και συστήματα κάλυψης, ή παθητικά για τη μείωση της ισοδύναμης επιφάνειας του ραντάρ ή της υπέρυθρης ακτινοβολίας μιας συσκευής, γίνεται ένα σημαντικό ζήτημα, κρίσιμο για την αεροπορία. Πράγματι, με τις υπερηχητικές τεχνολογίες, αποτελεί τη μόνη πιθανή απάντηση μέχρι σήμερα στην ελπίδα ότι θα μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε την εναέρια ενέργεια πάνω από έναν αμφισβητούμενο χώρο. Τα τελευταία 30 χρόνια, έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος σε αυτόν τον τομέα, ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, πρωτοπόροι στον τομέα αυτό με το διάσημο F-117 Nighthawk, το οποίο απέδειξε τις δυνατότητες αυτής της τεχνολογίας κατά τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου.

Δεδομένου ότι η τεχνολογία παθητικού stealth έχει εξελιχθεί, επιτρέποντας σε ευέλικτα μαχητικά αεροσκάφη όπως τα F-22 Raptor και F-35 Lightning II να τεθούν σε υπηρεσία, και έγινε επίσης πιο δημοφιλής στον πλανήτη, η Κίνα με το J-20 και το μελλοντικό J-35, και η Ρωσία με το Su-57, έχοντας επίσης επιδείξει τεχνογνωσία σε αυτόν τον τομέα, έστω και αν τα χαρακτηριστικά αυτών των συσκευών από πλευράς stealth συνεχίζουν να συζητούνται. Ωστόσο, όλα αυτά τα αεροσκάφη υποφέρουν από ορισμένους περιορισμούς, καθώς το stealth τους είναι τις περισσότερες φορές κατευθυντικό και συγκεντρωμένο στην μπροστινή περιοχή και επιδεινώνεται γρήγορα καθώς το αεροσκάφος μεταφέρει πρόσθετα πυρομαχικά, τανκς ή βάρος κάτω από το θόλο. Οι κινητές ζώνες των μαχητικών αεροπλάνων, που καθιστούν δυνατό τον έλεγχο της συσκευής, υποβαθμίζουν επίσης αυτό το stealth, όχι μόνο όταν βρίσκονται σε κίνηση δημιουργώντας ζώνες ανάκλασης ραντάρ, αλλά και δημιουργώντας εσοχές και εμφανή άκρα που επιτρέπουν τον έλεγχο της διαδρομής στην επιφάνεια.

Για να ξεπεραστεί αυτό το πρόβλημα, η DARPA, η υπηρεσία τεχνολογικής καινοτομίας του Πενταγώνου, ξεκίνησε το πρόγραμμα CRANE για Έλεγχο Επαναστατικών Αεροσκαφών με Novel Effectors, που στοχεύει στην αντικατάσταση των κινητών επιφανειών ελέγχου με ροές πεπιεσμένου αέρα που αναπαράγουν τα αεροδυναμικά τους αποτελέσματα, χωρίς να επιβάλλονται περιορισμοί, ιδιαίτερα όσον αφορά το stealth. Το πρόγραμμα μεταφέρθηκε στη φάση 2 στα τέλη του περασμένου έτους, προκειμένου να σχεδιαστούν οι τεχνολογίες που απαιτούνται για το σχεδιασμό ενός τεχνολογικού επίδειξης. Η Aurora Flight Sciences, θυγατρική της Boeing, επιλέχθηκε για αυτήν την αποστολή, και πιθανώς να αναπτύξει τον επίδειξης 3,5 τόνων που σχεδιάστηκε για τη φάση 3, του οποίου η πρώτη πτήση αναμένεται το 2025. Μάλιστα, η ανακοίνωση που έκανε η ομάδα στο Κέντρο για Αεροδυναμική Έρευνα και Ανάπτυξη που βρίσκεται στην επαρχία Σιτσουάν, σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 19 Ιανουαρίου στο επιστημονικό περιοδικό Acta Aeronautica and Astronautica Sinica, πιθανότατα έκανε το αποτέλεσμα μιας βόμβας πέρα ​​από τον Ατλαντικό. Στην πραγματικότητα, αυτή η ομάδα θα είχε ήδη πετάξει έναν επίδειξη εξοπλισμένο με την ίδια τεχνολογία.

Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο