Μετά το τέλος του προγράμματος SEA 1000 που απονεμήθηκε στη Γαλλική Ναυτική Ομάδα για την κατασκευή 12 συμβατικών ωκεανοφόρων υποβρυχίων και την ανακοίνωση της σύστασης της συμμαχίας AUKUS που φέρνει σε επαφή την Αυστραλία, τη Μεγάλη Βρετανία και τις Πολιτείες, ένας από τους στόχους της οποίας ήταν να παράσχει στο Βασιλικό Ναυτικό της Αυστραλίας υποβρύχια πυρηνικής επίθεσης, οι εικασίες ήταν τόσο πολλές όσο και οι αρνήσεις των αρχών της Καμπέρα. Για πολλούς παρατηρητές, στην πραγματικότητα, και όχι χωρίς αντικειμενικούς λόγους, αυτή η μετατόπιση που πραγματοποιήθηκε από την Καμπέρα θα ήταν και πολύ δύσκολη και πολύ δαπανηρή στην εφαρμογή, για να μην αναφέρουμε τις πολλές τεχνολογικές και βιομηχανικές απολήξεις που θα πρέπει να αποφευχθούν για να γίνει αυτό. πρόγραμμα στο τέλος του.
Μεταξύ των πολλών ανησυχιών που διατυπώνονται συχνά, η επιχειρησιακή ζωή των 6 συμβατικών υποβρυχίων κλάσης Collins που αποτελούν σήμερα την υποβρύχια δύναμη του Βασιλικού Ναυτικού της Αυστραλίας (RAN) ήταν μία από τις πιο δύσκολες επιλύσεις, ενώ αυτά τα σκάφη δεν θα μπορέσουν να διατηρήσουν το γραμμή μετά το 2035 και ότι η παράδοση των πρώτων αυστραλιανών SSN μπορεί να αναμένεται μόνο, στην καλύτερη περίπτωση, μετά το 2040. Επιπλέον, γρήγορα έγινε φανερό ότι ο βιομηχανικός εταίρος που προνόμιο από τους σχολιαστές αυτού του αρχείου, οι Ηνωμένες Πολιτείες με τη Βιρτζίνια κλάσης, θα στερούνταν τις βιομηχανικές ικανότητες για την παράδοση των απαραίτητων υποβρυχίων, ενώ το ίδιο το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ εμπλέκεται σε μια εντατική φάση εκσυγχρονισμού με στόχο την αντικατάσταση των υποβρυχίων του. με κάθετα συστήματα εκτόξευσης πυραύλων, ενώ αναπτύσσεται ενεργά nt μια επόμενη γενιά Hunter Killer από το πρόγραμμα SSN(x) που ειδικεύεται στον εντοπισμό και την εξάλειψη εχθρικών υποβρυχίων. Στην πραγματικότητα, οι βιομηχανικές δυνατότητες των ΗΠΑ στον τομέα των υποβρυχίων έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί πλήρως για τα επόμενα 20 χρόνια και η παράδοση αμερικανικών SSN στο RAN θα οδηγήσει αναγκαστικά σε ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος στο θέατρο του Ειρηνικού.
Ωστόσο, οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί και οι Αυστραλοί φαίνεται ότι έχουν φτάσει σε ένα μοντέλο που πληροί όλους τους περιορισμούς που έχουν εντοπιστεί μέχρι τώρα. Πράγματι, τα υποβρύχια πυρηνικής επίθεσης δεν θα είναι αμερικανικές Βιρτζίνια, αλλά μια εξέλιξη της βρετανικής κλάσης Astute, αναμφίβολα ένα από τα καλύτερα, αν όχι το καλύτερο SSN της στιγμής με τα γαλλικά Suffren. Αυτή η εξέλιξη θα καταστήσει σίγουρα δυνατό τον εξοπλισμό αυστραλιανών υποβρυχίων με τα ίδια συστήματα κάθετης εκτόξευσης όπως το Virginia Block IV ή V, έτσι ώστε να εφαρμοστούν πυραύλους κρουζ τύπου BGM-109 Tomahawk και τα πυρομαχικά που θα τα αντικαταστήσουν τα επόμενα χρόνια έλα. Επιπλέον, όπως και για τα υποβρύχια κλάσης Attack του όψιμου προγράμματος SEA 1000, τα συστήματα επί των πλοίων, καθώς και η αλυσίδα σόναρ, θα είναι σε μεγάλη πλειοψηφία αμερικανικά, έτσι ώστε η εκπαίδευση και ο μετασχηματισμός των πληρωμάτων RAN θα μπορούσε εν μέρει να πραγματοποιηθεί από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, το οποίο είναι πολύ πιο παρόν σε αυτό το θέατρο από το Βασιλικό Ναυτικό.
Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία
[…]
[...] Το επίσημο σχέδιο που παρουσιάστηκε είναι πολύ κοντά σε αυτό που είχε γίνει αντικείμενο αδιακρισίας πριν από λίγες μέρες. Η Αυστραλία θα κοιτάξει τη Βρετανία για να σχεδιάσει ένα νέο […]