Θα συμμετάσχει η Γαλλία στην ανάπτυξη ενός συστήματος πυροβολικού μεγάλου βεληνεκούς;

Αν υπάρχει ένα κομμάτι εξοπλισμού που έχει αποδείξει τη χρησιμότητά του στα ουκρανικά πεδία μάχης, αυτό είναι αναμφισβήτητα πυροβολικό μεγάλου βεληνεκούς και πιο συγκεκριμένα συστήματα εκτόξευσης πυραύλων όπως π.χ. το περίφημο αμερικανικό HIMARS, αλλά και τα Grad, Smerch και άλλα Tornado S και G που χρησιμοποιούν οι δύο εμπόλεμοι. Ικανά να χτυπήσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα στο βάθος του συστήματος του εχθρού, αυτά τα πυρομαχικά είναι ακριβή, γρήγορα και δύσκολα αναχαιτίζονται από την αντιαεροπορική άμυνα. Επιπλέον, έχοντας τη δυνατότητα να εφαρμοστούν, για τα πιο προηγμένα από αυτά, σχετικά μακριά από τη γραμμή εμπλοκής, υποφέρουν από σχετικά χαμηλή φθορά σε σύγκριση με τα παραδοσιακά συστήματα πυροβολικού πιο ευαίσθητα στα πυρά βλημάτων. Μπορούμε λοιπόν να θεωρήσουμε ότι η άφιξη των πρώτων αμερικανικών HIMARS εντός των ουκρανικών δυνάμεων, στα τέλη της άνοιξης του 2022, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της ισορροπίας δυνάμεων σε πολλά μέτωπα, ιδίως καταστρέφοντας πολυάριθμες ρωσικές εγκαταστάσεις logistics.

Η αποτελεσματικότητα των συστημάτων εκτοξευτών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς δεν αποτελεί ανακάλυψη για στρατιωτικά επιτελεία, συμπεριλαμβανομένης της Δύσης. Έτσι, οι περισσότεροι στρατοί του ΝΑΤΟ παρήγγειλαν το νέο αμερικανικό σύστημα M80 στα μέσα της δεκαετίας του 270, το οποίο παρήχθη σε περισσότερες από 1500 μονάδες, συμπεριλαμβανομένων 951 για τους στρατούς των ΗΠΑ, 252 για το Bundeswehr, 64 για τον Βρετανικό Στρατό και 57 για τον Γαλλικό Στρατό. Ωστόσο, μόλις εξαλείφθηκε η σοβιετική απειλή και ο Ψυχρός Πόλεμος θεωρήθηκε ότι είχε τελειώσει, αυτά τα συστήματα έχασαν μεγάλο μέρος της αίγλης τους, ειδικά καθώς υπέφεραν από 2 κρίσιμα ελαττώματα. Πρώτα απ 'όλα, ήταν ακριβά, όχι μόνο η αγορά (σχεδόν 3 εκατομμύρια δολάρια το 1982 μόνο για τον εκτοξευτή), αλλά και η κατοχή του συστήματος που απαιτούσε μεγάλη συντήρηση για να εγγυηθεί την αποτελεσματικότητά του και τη διαθεσιμότητα των πυραύλων. Δεύτερον, ήταν ελάχιστα χρήσιμα κατά τις μάχες κατά της εξέγερσης στις οποίες συμμετείχαν δυτικοί στρατοί από τα μέσα της δεκαετίας του 90.

Στην πραγματικότητα, τα περισσότερα πάρκα M270 έλιωσαν σαν το χιόνι στον ήλιο στους ευρωπαϊκούς στρατούς από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 και οι αριθμοί θυσιάστηκαν στον βωμό των οφελών της χώρας. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο σήμερα η Bundeswehr ευθυγραμμίζει μόνο 40 M270 που φέρθηκαν στο πρότυπο MARS II (Mittleres Artillerieraketensystem ), τα μη εκσυγχρονισμένα συστήματα του βρετανικού στρατού 44 και τα συστήματα Army 13 στο πρότυπο LRU για Unitary Rocket Launcher, ενώ αυτές οι 3 χώρες έχουν μεταφέρει ορισμένες μονάδες στην Ουκρανία και η πραγματική διαθεσιμότητα αυτών των πάρκων είναι πολύ χαμηλότερη από αυτές τις θεωρητικές τιμές . Εκτός από τον μικρό αριθμό τους και την αμφισβητήσιμη διαθεσιμότητά τους, αυτά τα συστήματα ξεπερνούν επίσης σε μεγάλο βαθμό, ιδιαίτερα σε εμβέλεια και ακρίβεια, από πιο πρόσφατα συστήματα όπως το αμερικανικό HIMARS, το νοτιοκορεατικό K239 αλλά και, με πιο προβληματικό τρόπο, από τα Ρωσικά 300mm Tornado S και 122mm Tornado G. Εάν, στο πλαίσιο του επόμενου Στρατιωτικού Προγραμματισμού Νόμου 2024-2030, σχεδιάζεται προσπάθεια αντικατάστασης των LRU με ένα πιο σύγχρονο σύστημα, εδώ και καιρό γίνεται λόγος για off the shelf αγορά εισαγόμενου συστήματος, η HIMARS αναφέρθηκε συχνά. Αλλά σύμφωνα με τον υπουργό Ενόπλων Δυνάμεων Σεμπαστιέν Λεκόρνου, μπορεί κάλλιστα το Παρίσι να αποφασίσει τελικά να αναπτύξει το δικό του σύστημα.

Απομένει να διαβάσετε το 75% αυτού του άρθρου. Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 1,99€. Συνδρομές Ανώτερο παρέχει επίσης πρόσβαση σε αρχεία (άρθρα άνω των δύο ετών)

Χριστουγεννιάτικη προσφορά : 15% έκπτωση για Συνδρομές Premium και Classic ετήσιος με τον κωδικό MetaXmas2024, μόνο από 11/12 έως 27/12.