Αντιμέτωπο με την Κίνα, το Πεντάγωνο μπορεί πλέον να ποντάρει μόνο στην τεχνολογία και την κινητοποίηση των συμμάχων του

Ξεπερασμένο από τις κινεζικές βιομηχανικές ικανότητες, το Πεντάγωνο γνωρίζει τώρα ότι μπορεί να βασιστεί μόνο σε ένα πιθανό τεχνολογικό πλεονέκτημα, αλλά κυρίως στην υποστήριξη των συμμάχων του για να ανταποκριθεί στον σινο-ρωσικό ορισμό.

Κάθε χρόνο, η κινεζική ναυτική βιομηχανία εκτοξεύει περίπου δέκα αντιτορπιλικά και φρεγάτες, 8 αντιαεροπορικά αντιτορπιλικά Type 052DL 7500 τόνων και 2 νέες ανθυποβρυχιακές φρεγάτες Type 054B για το έτος 2023. Ταυτόχρονα, οι Πολιτείες θα εκτοξεύουν μόνο δύο Τα αντιτορπιλικά Arleigh Burke την ίδια χρονιά, το USS Lenah Sutcliffe Higbee (DDG-123) τύπου Flight IIa και το USS Jack H. Lucas (DDG-125), η πρώτη μονάδα της νέας έκδοσης Flight III.

Σήμερα, λόγω της προτεραιότητάς του με 84 αντιτορπιλικά και καταδρομικά, καθώς και 11 αεροπλανοφόρα, 48 πυρηνικά υποβρύχια επίθεσης και 30 μεγάλα πλοία προσγείωσης, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ διατηρεί την αριθμητική υπεροχή του κινεζικού στόλου. , 45 φρεγάτες ASM Type 32A, 054 αεροπλανοφόρα όταν βρισκόταν σε υπηρεσία το Fujian, 3 επιθετικά υποβρύχια, συμπεριλαμβανομένων μόνο 50 SSN κλάσης Sang και μόνο έντεκα μεγάλα πλοία, αμφίβια.

Ωστόσο, η βιομηχανική τροχιά της Κίνας θα της επιτρέψει, έως το 2030, να ξεπεράσει το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ στον τομέα των μεγάλων μονάδων επιφάνειας μάχης, με περίπου εκατό Αντιτορπιλικά τύπου 055 και τύπου 052D/Lκαι περίπου εξήντα φρεγάτες ASM Type 054A/B, έναντι 80 Arleigh Burke και μεταξύ 8 και 10 φρεγατών κλάσης Constellation στην αμερικανική πλευρά, με το σημείο ανατροπής να είναι μεταξύ 2026 και 2027.

Εάν το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ θα έχει πάντα την υπεροχή στον τομέα των αεροπλανοφόρων (11 έναντι 5), μεγάλων αμφίβιων μονάδων (30 έναντι 16 έως 18), και ειδικά σε αυτόν των υποβρυχίων, με περισσότερα από 50 αμερικανικά πυρηνικά επιθετικά υποβρύχια έναντι 8 έως 10 κινεζικών, αλλά υποστηρίζονται από περίπου πενήντα συμβατικά υποβρύχια.

Από την άλλη πλευρά, μόλις επιστρέψουμε μόνο στο θέατρο του Ειρηνικού, η ισορροπία δυνάμεων είναι πολύ διαφορετική, καθώς συγκεντρώνει σχεδόν ολόκληρο τον κινεζικό στόλο, για το 50 έως 60% του αμερικανικού στόλου που πρέπει επίσης να σηματοδοτήσει την παρουσία του στον Ατλαντικό. , στη Μεσόγειο ή στον Περσικό Κόλπο και στον Ινδικό Ωκεανό.

Αυτή η δυσμενής δυναμική εκμεταλλεύεται πλέον σε μεγάλο βαθμό το Πεκίνο, το οποίο έχει πολλαπλασιάσει τις επιδείξεις ναυτικής του δύναμης τους τελευταίους μήνες, για παράδειγμα διασχίζοντας τη μέση γραμμή του στενού της Ταϊβάν σε σχεδόν καθημερινή βάση, ώστε να χρησιμοποιεί τα μέσα και την επαγρύπνηση των Οι δυνάμεις της Ταϊβάν, αλλά και έρχονται να αμφισβητήσουν αμερικανικά και συμμαχικά πλοία και αεροσκάφη που δεν σέβονται τις de facto κινεζικές θαλάσσιες και εδαφικές προσαρτήσεις στη Θάλασσα της Κίνας ή γύρω από την Ταϊβάν.

Ως εκ τούτου, εάν η δήλωση το 2021 από τον ναύαρχο Davidson, τότε διοικητή των αμερικανικών δυνάμεων στον Ινδο-Ειρηνικό, ότι ήταν πιθανό ότι η Κίνα θα αναλάμβανε την εξαγορά της Ταϊβάν έως το 2027, τότε είχε προκαλέσει σάλο και έθεσε πολλά ερωτήματα, Αυτή η προθεσμία μοιράζεται πλέον ένας αυξανόμενος αριθμός ειδικών στο θέμα, με βάση τη μετατόπιση της ισορροπίας δυνάμεων, αφενός, και τους πολιτικούς και οικονομικούς περιορισμούς που περιβάλλουν την εντολή του Προέδρου Xi Jinping, από την άλλη.

Έχοντας επίγνωση των συνεπειών που θα είχε αναπόφευκτα μια τέτοια ανισορροπία δυνάμεων, ιδιαίτερα όσον αφορά την Ταϊβάν, το Πεντάγωνο εργάζεται εδώ και αρκετά χρόνια για να βρει άλλα μέσα για να προσπαθήσει να εξισορροπήσει ξανά αυτή την ισορροπία δυνάμεων, διατηρώντας έτσι το status quo.

Ωστόσο, υπάρχουν λίγες ευκαιρίες για τους Αμερικανούς στρατηγούς, οι οποίοι γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να βασιστούν σε μια μαζική αύξηση των προϋπολογισμών, αφενός, και οι οποίοι, από την άλλη, γνωρίζουν τα όρια στα οποία αντιμετωπίζουν οι αμερικανικές βιομηχανικές ικανότητες. ιδιαίτερα στον ναυτικό τομέα.

Στην πραγματικότητα, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το Πεντάγωνο έχει πλέον δεσμευτεί να αυξήσει την τεχνολογική του υπεροχή το συντομότερο δυνατό στην Κίνα, όχι μόνο πολλαπλασιάζοντας τις επενδύσεις και τα προγράμματα προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά και επιταχύνοντας τη θέση σε λειτουργία αυτού του καινοτόμου εξοπλισμού και δυνατοτήτων, που συχνά συνδέονται με το νέο Joint All-Domain Command and Control ή JADCC.

Κομβικό για τον παγκόσμιο μετασχηματισμό των αμερικανικών δυνάμεων, το δόγμα JADCC υποτίθεται ακριβώς ότι μετατρέπει τις ανώτερες δυνατότητες των αμερικανικών δυνάμεων όσον αφορά την τεχνολογία, την επικοινωνία και την εκπαίδευση των δυνάμεων, σε επιχειρησιακά πλεονεκτήματα αρκετά αντιληπτά για να αποκαταστήσουν την ισορροπία δυνάμεων υπέρ τους. .

Έτσι, τα τελευταία χρόνια, ορισμένα πρωτοποριακά προγράμματα στον τομέα των υπερηχητικών όπλων, κατευθυνόμενων ενεργειακών όπλων ή drones, καθώς και άλλα ιδιαίτερα επιδεικτικά, όπως τα δύο προγράμματα Next Generation Air Dominance της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ για την αντικατάσταση των F-22. και το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ για να αντικαταστήσει τα F/A-18 E/F Super Hornets, πραγματοποιήθηκαν με σοβαρότητα, ρεαλισμό και ταχύτητα από τους αμερικανικούς στρατούς, σε αντίθεση με το πόσα προγράμματα πραγματοποιήθηκαν με συχνά καταστροφικό τρόπο τη δεκαετία του 2000 και δεκαετία του 2010.

Η δεύτερη εναλλακτική που εφαρμόζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες βασίζεται στην ενίσχυση των πολιτικών, αλλά κυρίως στρατιωτικών, δεσμών με τους παραδοσιακούς συμμάχους τους σε αυτό το θέατρο λειτουργίας, όπως η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία, η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα, η Σιγκαπούρη ή οι Φιλιππίνες. καθώς και σημαντικές προσπάθειες για να προσπαθήσουμε να έρθουμε πιο κοντά με βασικούς παίκτες του Ινδο-Ειρηνικού θεάτρου όπως η Ινδία, η Ινδονησία, η Μαλαισία ή η Ταϊλάνδη, που αποτελούν αντικείμενο όλης της προσοχής τόσο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ όσο και του Πενταγώνου εδώ και αρκετά χρόνια.

Απομένει να διαβάσετε το 75% αυτού του άρθρου. Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 1,99 €.