Με το υποβρύχιο Hai Kun, η Ταϊβάν επιτυγχάνει περισσότερα από ένα κατόρθωμα για να αντιμετωπίσει την απειλή από το Πεκίνο

Η εκτόξευση του υποβρυχίου Χάι Κουν (Narval), το πρώτο υποβρύχιο κατασκευής Ταϊβάν, οδήγησε σε μια τελετή εθνικής κλίμακας παρουσία του Προέδρου Tsai Ing-wen που ανέδειξε την εξαιρετική του φύση δηλώνοντας ότι το έργο αυτό θεωρούνταν ακόμα αδύνατο να υλοποιηθεί μόλις πριν από λίγα χρόνια.

Και για καλό λόγο! Για να γεννηθεί αυτή η ιστορική στιγμή για την Ταϊβάν, οι στρατιωτικοί, οι μηχανικοί, αλλά και οι πολιτικοί του νησιού χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν πολλές προκλήσεις που έμοιαζαν απρόσιτες μέχρι τότε, προκειμένου να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν ένα υποβρύχιο ικανό να ανταγωνιστεί το κινεζικό ναυτικό και την πολύ σημαντικά υποβρύχια και ανθυποβρυχιακά μέσα που αναπτύσσει αδιάκοπα γύρω από το πολυπόθητο από το Πεκίνο νησί.

Πείστε τις Ηνωμένες Πολιτείες να υποστηρίξουν πολιτικά το πρόγραμμα

Το πρώτο βουνό που έπρεπε να ξεπεράσει η Ταϊπέι για να πετύχει αυτό το αποτέλεσμα ήταν να πετύχει πείσει τις Ηνωμένες Πολιτείες για τον απαραίτητο χαρακτήρα τουςΚαι αυτό, ήδη από το 2018, όταν οι εντάσεις μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου απείχαν από το να είναι στο επίπεδο που έχουν φτάσει σήμερα.

Ήταν, στην πραγματικότητα, απαραίτητο για τις Ηνωμένες Πολιτείες να δεσμευτούν από κοινού με την Ταϊβάν σε αυτό το φιλόδοξο πρόγραμμα, ιδίως να υποστηρίξουν και να εκπαιδεύσουν Ταϊβανούς μηχανικούς σε τομείς και τεχνολογίες που κυριαρχούν ελάχιστες χώρες.

Επιπλέον, τα νέα ταϊβανέζικα υποβρύχια θα πρέπει να φέρουν ορισμένες τεχνολογίες, στον τομέα των συστημάτων ανίχνευσης ή όπλων, με την τορπίλη Mk48 και τον αντιπλοϊκό πύραυλο Harpoon με μέση αλλαγή, που θα ήταν αδύνατο να κρυφτούν από το Πεκίνο.

Με άλλα λόγια, η Ουάσιγκτον έπρεπε να βοηθήσει την Ταϊπέι να πραγματοποιήσει το έργο της και να το κάνει ανοιχτά, κάτι που δεν παρέλειψε να προκαλέσει την οργή του Πεκίνου.

Πείστε τους Ευρωπαίους για διακριτικές μεταφορές τεχνολογίας, αλλά ουσιαστικές για το σχεδιασμό του υποβρυχίου Hai Kun

Η αμερικανική υποστήριξη ήταν επίσης απαραίτητη για ένα δεύτερο, εξίσου κρίσιμο, μέρος του προγράμματος, το οποίο περιελάμβανε την πεποίθηση των Ευρωπαίων για ορισμένες μεταφορές τεχνολογίας σχετικά με πτυχές που οι Αμερικανοί κατασκευαστές, οι οποίοι δεν σχεδιάζουν ή κατασκευάζουν πλέον υποβρύχια για περισσότερα από 50 χρόνια, θα έπρεπε δεν μπόρεσαν να παράσχουν.

Σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι Ευρωπαίοι αρνούνται, στην πραγματικότητα, να βοηθήσουν δημόσια τους στρατούς της Ταϊβάν, φοβούμενοι τα οικονομικά αντίποινα από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, η οποία έχει καταστήσει αυτήν την απειλή πολύτιμο εργαλείο για την στρατιωτική αποδυνάμωση του αυτόνομου νησιού.

Ως εκ τούτου, ήταν απαραίτητο για τις αρχές της Ταϊβάν να αναπτύξουν σπάνια ταλέντα διαπραγμάτευσης και διακριτικότητας, για να πείσουν τους λίγους Ευρωπαίους βιομήχανους που ήταν πιθανό να παρέχουν τις τεχνολογίες που λείπουν για να σχεδιάσουν ένα αποτελεσματικό επιθετικό υποβρύχιο ικανό να αντιμετωπίσει το κινεζικό ναυτικό.

Απομένει να διαβάσετε το 75% αυτού του άρθρου. Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 1,99 €.