Σε μια ασυνήθιστη έξοδο, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Leonardo, Roberto Cingolani, ζήτησε να εξισορροπηθεί εκ νέου το πρόγραμμα GCAP από βιομηχανική άποψη, προκειμένου να επιτραπεί στην Ιταλία και στην εταιρεία του να πάρουν πλήρως τη θέση τους, αντιμετωπίζοντας την πανταχού παρουσία του ζεύγους που σχηματίστηκε. από το Λονδίνο και το Τόκιο από την άφιξη του τελευταίου. Με την ευκαιρία αυτή, έδωσε λεπτομέρειες για την οργάνωση της βιομηχανικής κοινής χρήσης του προγράμματος, έδωσε ενδιαφέρουσες ενδείξεις για τους λόγους της φαινομενικής αρμονίας που επικρατεί μεταξύ των τριών συμμετεχόντων του.
περίληψη
Από την ενσωμάτωση της Ιαπωνίας, το πρόγραμμα GCAP (Global Combat Air Program) που μέχρι τότε συγκέντρωνε τη Μεγάλη Βρετανία και την Ιταλία, φαινόταν να προοδεύει με πολύ πιο ομαλό και ειρηνικό τρόπο από ό,τι ο ευρωπαϊκός ομόλογός του, το πρόγραμμα FCAS που αποτελείται από τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ισπανία.
Πράγματι, εκεί που το FCAS σχεδόν εκτροχιάστηκε πριν από μερικούς μήνες λόγω προβλημάτων βιομηχανικού διαμοιρασμού μεταξύ της γαλλικής Dassault Aviation και του γερμανικού Airbus DS, το πρόγραμμα έδωσε μια εικόνα αρμονίας και συνεργασίας υποδηλώνοντας έναν βιομηχανικό, δημοσιονομικό μερισμό και πολιτική πολύ καλύτερα ελεγχόμενη από το Λονδίνο. Ρώμη και Τόκιο.
Ο Roberto Cingolani απαιτεί περισσότερη θέση για την Ιταλία και τον Leonardo στο πρόγραμμα GCAP
Ως εκ τούτου, η κυκλοφορία που έκανε πριν λίγες μέρες ο Roberto Cingolani, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Leonardo, συνεργάτης του προγράμματος από την έναρξή του, εξέπληξε περισσότερους από έναν. Πράγματι, για τον Ιταλό βιομήχανο, iΕίναι πλέον καιρός να εξισορροπηθεί ριζικά το πρόγραμμα, και για να γίνει ένα αληθινό τριμερές πρόγραμμα, και όχι πια μια βρετανο-ιαπωνική συνεργασία με την Ιταλία ως θεατή.
Ο Διευθύνων Σύμβουλος απαίτησε έτσι έναν πιο σημαντικό ρόλο για την εταιρεία του στο έργο και την οργάνωση ενός πραγματικού βιομηχανικού σχεδίου κοινής χρήσης, το οποίο σήμερα, όπως φαίνεται, δεν έχει ακόμη διαπραγματευτεί μεταξύ των τριών εταίρων.
Σύμφωνα με τον ίδιο, στην πραγματικότητα, το πρόγραμμα GCAP βασιζόταν, μέχρι τώρα, στη συγκέντρωση ιδεών και δεξιοτήτων και τη βιομηχανική ανταλλαγή, ένα θέμα που ωστόσο είναι πολύ περίπλοκο και δύσκολο, δεν θα γινόταν, για καιρό, διαπραγμάτευση, οδηγώντας σε κατάφωρες ανισορροπίες, συμπεριλαμβανομένων των βασικών κατευθύνσεων του προγράμματος.
Πράγματι, εδώ και αρκετούς μήνες, αυτό έχει δώσει πολύ περισσότερη εικόνα ενός διμερούς προγράμματος μεταξύ Λονδίνου και Τόκιο, παρά ενός τριμερούς με τη Ρώμη, τουλάχιστον στη δημόσια εικόνα που δίνεται.
Ωστόσο, οι απαιτήσεις του βιομήχανου κινδυνεύουν να έρθουν αντιμέτωποι με μια πραγματικότητα που είναι δύσκολο να παρακαμφθεί, δηλαδή τη χαμηλή συμμετοχή του ιταλικού κράτους στη χρηματοδότηση του προγράμματος.
Η χαμηλή δημοσιονομική δέσμευση της Ιταλίας έως το 2035
Πράγματι, μέχρι σήμερα, Η Ρώμη έχει δεσμευτεί να δαπανήσει μόνο 3,8 δισεκατομμύρια ευρώ ότι μέχρι το 2035, δηλαδή την ημερομηνία εισόδου στη βιομηχανική παραγωγή. Το ποσό αυτό αντιπροσωπεύει το 35% των 10 δισεκατομμυρίων λιρών που θα δαπανήσει το Λονδίνο την ίδια περίοδο, όπως και η Ιαπωνία.
Απομένει να διαβάσετε το 75% αυτού του άρθρου. Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 1,99€. Συνδρομές Ανώτερο παρέχει επίσης πρόσβαση σε αρχεία (άρθρα άνω των δύο ετών)
[…] Σε μια ασυνήθιστη έξοδο, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Leonardo, Roberto Cingolani ζήτησε να εξισορροπηθεί το πρόγραμμα GCAP από βιομηχανική άποψη, προκειμένου να […]
[…] Σύνδεσμος πηγής […]