περίληψη
Το 1992, η Αρμενία, μαζί με άλλες έξι πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, συμμετείχαν στη δημιουργία του Οργανισμού Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας ή CSTO.
Λίγο αργότερα, το Αζερμπαϊτζάν εντάχθηκε στη συμμαχία που υποθέτει, όπως και το ΝΑΤΟ, ότι μια επίθεση εναντίον ενός από τα μέλη του πρέπει να θεωρείται επιθετικότητα εναντίον καθενός από τα μέλη του, παρόλο που η χώρα βρισκόταν σε σύγκρουση με την Αρμενία στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Την προσχώρηση αυτή ακολούθησε, το 1993, η ένταξη της Γεωργίας.
Ιστορική περίληψη της οργάνωσης της συνθήκης συλλογικής ασφάλειας ή OTSC
Με επίκεντρο τη Ρωσία, ο CSTO αποτέλεσε τότε ένα αποτελεσματικό όργανο ελέγχου για τη Μόσχα προκειμένου να διατηρήσει τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες στη σφαίρα επιρροής της, ιδίως μέσω της ανάπτυξης ρωσικών στρατευμάτων σε αυτές τις διαφορετικές χώρες.
Το οικοδόμημα άρχισε να καταρρέει το 1999 με τη δημιουργία του GUAM, ενός οργανισμού οικονομικής και πολιτικής συνεργασίας που συγκέντρωσε την Ουκρανία, τη Μολδαβία, καθώς και δύο αποστάτες από το OTSC, τη Γεωργία και το Αζερμπαϊτζάν, αλλά άπορη στρατιωτική συμμαχία. Το Ουζμπεκιστάν, από την πλευρά του, εξελίχθηκε μεταξύ αυτών των δύο οργανισμών μέχρι το 2012, πριν ακολουθήσει μια ανεξάρτητη τροχιά.
Η Μόσχα έκανε τη Γεωργία, την Ουκρανία και τη Μολδαβία να πληρώσουν ακριβά για την άρνησή τους να ευθυγραμμιστούν και τη στροφή τους προς την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ. Πρώτον, το 1992, υποστηρίζοντας στρατιωτικά το αυτονομιστικό κίνημα της Υπερδνειστερίας κατά της Μολδαβίας, κατά τη διάρκεια του πολέμου του Δνείστερου, που οδήγησε στη μόνιμη ανάπτυξη των ρωσικών δυνάμεων σε αυτό το αποσχιστικό έδαφος μετά την εκεχειρία του 1992.
Το 2008, οι ρωσικοί στρατοί εξαπέλυσαν μια τεράστια στρατιωτική επιχείρηση κατά της Γεωργίας, αφού, μέσω πολλαπλών προκλήσεων, οδήγησαν την Τιφλίδα να ξεκινήσει μια επιχείρηση απάντησης στη Νότια Οσετία.
Στο τέλος μιας επιχείρησης 5 ημερών, η Γεωργία αναγκάστηκε να δεχτεί τους όρους που είχε επιβάλει η Ρωσία για κατάπαυση του πυρός, συμφωνώντας να δώσει διευρυμένη ανεξαρτησία στις Περιφέρειες της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας, κατά πλειοψηφία ρωσόφωνη.
Τελικά, το 2014, οι ρωσικοί στρατοί ξεκίνησαν, στο περιθώριο των γεγονότων του Μαϊντάν που οδήγησαν στην αποχώρηση του φιλορώσου προέδρου Γιανουκόβιτς, μια στρατιωτική επιχείρηση που οδήγησε στην κατάληψη της Κριμαίας και στη συνέχεια, το 2015, στο ξέσπασμα του Ντονμπάς. πόλεμος που διήρκεσε μέχρι τον Φεβρουάριο του 2022 και την έναρξη της ρωσικής στρατιωτικής ειδικής επιχείρησης εναντίον ολόκληρης της Ουκρανίας.
Οι πόλεμοι του Ναγκόρνο-Καραμπάχ
Το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο είναι η μόνη πρώην Σοβιετική Δημοκρατία που ανήκει στο GUAM και όχι στο CSTO, που δεν έχει υποστεί ρωσική επιθετικότητα, εξαπέλυσε επίθεση το 2020 κατά του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ενός ιστορικού αρμενικού εδάφους που κατέλαβε το Ερεβάν κατά τον πρώτο πόλεμο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ από 1988 έως 1994.
Σε λίγες ημέρες, ο αζερικός στρατός, υποστηριζόμενος από την Τουρκία και οπλισμένος από την ισραηλινή βιομηχανία, συνέτριψε την άμυνα των Αρμενίων, οδηγώντας σε μια νέα περιφερειακή διαίρεση. Αν και μέλος του CSTO, η Αρμενία δεν έλαβε βοήθεια σε αυτή τη σύγκρουση από καμία χώρα μέλος της συμμαχίας, με τη Μόσχα να κρίνει ότι επρόκειτο μόνο για εδαφική διαφορά και ότι το Ναγκόρνο-Καραμπάχ δεν ήταν, αυστηρά, αρμενικό έδαφος.
Απομένει να διαβάσετε το 75% αυτού του άρθρου. Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 1,99€. Συνδρομές Ανώτερο παρέχει επίσης πρόσβαση σε αρχεία (άρθρα άνω των δύο ετών)
[…] Το 1992, η Αρμενία συμμετείχε, μαζί με έξι άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, στη δημιουργία του Οργανισμού Συνθήκης […]