Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2024

Γιατί η αύξηση της γαλλικής αμυντικής προσπάθειας στο 3% του ΑΕΠ θα κόστιζε στα δημόσια οικονομικά λιγότερο από 3 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως;

DΠολλές φωνές υψώνονται για να καταγγείλουν τις ανεπάρκειες της γαλλικής αμυντικής προσπάθειας ενόψει της αύξησης των διεθνών απειλών, ενώ το μελάνι του Νόμου Στρατιωτικού Προγραμματισμού 2024-2030, που ψηφίστηκε τον περασμένο Ιούλιο, είναι μόλις στεγνό.

Ανάμεσα στο φάσμα της ακατανίκητης Κίνας, την αναγέννηση της ρωσικής στρατιωτικής-βιομηχανικής ισχύος, την απαισιόδοξη προοπτική για τον πόλεμο στην Ουκρανία, τις εντάσεις στη Μέση Ανατολή και την πιθανή επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, περισσότερο από ποτέ Από το τέλος του η κρίση των ευρωπυραύλων, ο ρόλος των γαλλικών στρατών, να εγγυώνται την ασφάλεια της χώρας, αλλά και των συμμάχων της, είναι σήμερα κρίσιμος.

Το LPM 2024-2030, υιοθετώντας τη μορφή των στρατών που σχεδιάστηκαν το 2013 από μια Λευκή Βίβλο που δομείται γύρω από μια ασύμμετρη απειλή και στοχεύοντας μόνο το κατώτατο όριο επενδύσεων που έχει ορίσει το ΝΑΤΟ στο 2% του ΑΕΠ, δεν ανταποκρίνεται ούτε σε όγκο, ούτε στο χρονοδιάγραμμά της, στις προκλήσεις που συσσωρεύονται αντιμετωπίζουν οι γαλλικοί στρατοί.

περίληψη

Ωστόσο, τα επιχειρήματα που προβάλλονται για να εξηγηθεί αυτή η έλλειψη φιλοδοξίας και πόρων φαίνονται εύλογα, με ένα χρόνιο δημόσιο έλλειμμα να μην πέφτει κάτω από το 3%, ένα δημόσιο χρέος που πλησιάζει το 120% του ΑΕΠ και μια ακόμη ασταθής οικονομία με περιορισμένη ανάπτυξη και επίμονη ανεργία. όλα αυτά περιορίζουν την επενδυτική ικανότητα του κράτους.

Άρα, είναι απατηλό να θέλουμε να φέρουμε τη γαλλική αμυντική προσπάθεια στο επίπεδο που απαιτείται για την αποτελεσματική απάντηση στις προκλήσεις ασφαλείας; Όπως θα δούμε σε αυτό το άρθρο, όλα εξαρτώνται από το πώς τίθεται το πρόβλημα.

Ένα LPM 2024-2030 στο 2% ΑΕΠ είναι αντικειμενικά ανεπαρκές για την αντιμετώπιση μελλοντικών προκλήσεων ασφάλειας

Si το LPM 2024-2030 υπερηφανεύεται για μια άνευ προηγουμένου αύξηση των αμυντικών δαπανών κατά τη διάρκειά του, με στρατιωτικό προϋπολογισμό που θα αυξηθεί από 43,9 δισ. ευρώ το 2023 σε 67 δισ. ευρώ το 2030, η αμυντική προσπάθεια, δηλαδή η αναλογία μεταξύ αυτών των δαπανών και του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της χώρας, θα παραμείνει σχετικά σταθερή. , περίπου 2%.

Ελικόπτερο Gazelle
Ορισμένος στρατιωτικός εξοπλισμός, όπως τα ελικόπτερα Gazelle, θα πρέπει να επεκταθεί πολύ πέρα ​​από αυτό που είναι λογικό, λόγω των περιορισμών του LPM 2024-2030

Στην πραγματικότητα, από πολλές απόψεις, αυτή η ανακοινωθείσα αύξηση των πιστώσεων θα είναι προσχηματική, ειδικά επειδή θα διαβρωθεί εν μέρει από τις επιπτώσεις του πληθωρισμού, όπως συνέβαινε και κατά το προηγούμενο LPM.

Dans ένα προηγούμενο άρθρο, δείξαμε ότι θα ήταν απαραίτητο για τη Γαλλία να παράγει αμυντική προσπάθεια μεγαλύτερη ή ίση με 2,65% του ΑΕΠ για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της στιγμής. Από τη συγγραφή του, αρκετοί παράγοντες έχουν επιδεινώσει τις απειλές, επομένως το χρονοδιάγραμμα των αναγκών για τους στρατούς και μαζί τους και τις επενδυτικές ανάγκες.

Καλύψτε την ανάγκη για ανακεφαλαιοποίηση των γαλλικών στρατών

Πρώτον, με μια προσπάθεια 2,65% όπως συνιστάται, η ανακεφαλαιοποίηση των γαλλικών στρατών, μετά από 20 χρόνια κρίσιμης υποεπένδυσης, προοριζόταν να είναι σχετικά προοδευτική. Πράγματι, η κορύφωση των απειλών που αξιολογήθηκαν ήταν μεταξύ 2035 και 2040, που άφησε περίπου δεκαπέντε χρόνια στην αμυντική προσπάθεια να καλύψει τα κενά που σημειώθηκαν και να αντικαταστήσει τον πιο απαρχαιωμένο εξοπλισμό όπως τα ελικόπτερα Gazelle, τα Patrollers Offshore και πολλά άλλα.

Ωστόσο, ο ρυθμός έχει αυξηθεί σημαντικά τους τελευταίους μήνες, υπό τη συνδυασμένη επίδραση μιας Κίνας με ολοένα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στον Ειρηνικό, μιας Ρωσίας, με πλήρη εμπιστοσύνη, η οποία έχει επανασυνδεθεί με μια στρατιωτική δύναμη - βιομηχανική πρώτης τάξης, μιας de facto άξονας που έχει διαμορφωθεί μεταξύ αυτών των δύο χωρών, του Ιράν και της Βόρειας Κορέας, και η πλέον αντιληπτή απειλή επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο κατά τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ του 2024.

Ντόναλντ Τραμπ
Η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο είναι πλέον μια αξιόπιστη υπόθεση με την οποία είναι απαραίτητο να συμβιβαστείτε στον στρατηγικό σχεδιασμό στη Γαλλία όπως και στην Ευρώπη.

Απομένει να διαβάσετε το 75% αυτού του άρθρου. Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!

Λογότυπο Metadefense 93x93 2 Πολιτική άμυνας | Αμυντική Ανάλυση | Πυροβολικό

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 1,99€. Συνδρομές Ανώτερο παρέχει επίσης πρόσβαση σε αρχεία (άρθρα άνω των δύο ετών)


Διαφήμιση

Droits d'auteur : Η αναπαραγωγή, έστω και μερική, αυτού του άρθρου απαγορεύεται, εκτός από τον τίτλο και τα μέρη του άρθρου γραμμένα με πλάγιους χαρακτήρες, εκτός από το πλαίσιο συμφωνιών προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων που έχουν ανατεθεί στον CFC, και εκτός εάν συμφωνηθεί ρητά από Meta-defense.fr. Meta-defense.fr διατηρεί το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει όλες τις επιλογές που έχει στη διάθεσή της για να διεκδικήσει τα δικαιώματά της. 

Για περαιτέρω

7 Σχόλια

  1. Συμφωνώ απόλυτα με αυτήν την ανάλυση και επίσης το γεγονός ότι δεν μπορούμε να αυξήσουμε τις οικονομικά αποτελεσματικές επενδύσεις χωρίς να προσλάβουμε άτομα, πόσο μάλλον ειδικευμένα, λόγω των «χρήσιμων» δημογραφικών μας στοιχείων (Bac + Επιστημονικά/τεχνολογικά) που είναι όλο και πιο σπάνια, ένα πολύ χαμηλό ποσοστό ανεργίας για τους ανθρώπους. αυτές τις κατηγορίες.

    Τα χρήματα δεν αποτελούν κίνητρο, αλλά από την άλλη το χαμηλό εισόδημα είναι παράγοντας αποτροπής κινήτρων και συχνά στιγματίζει κοινωνικά. Πρέπει επομένως να βελτιώσουμε την οικονομική ελκυστικότητα, αλλά ταυτόχρονα, πάνω απ' όλα, να προσφέρουμε μια «εμπειρία» για τους νέους ηλικίας 20 ετών. Θα είναι περήφανοι ας ακολουθήσουν το παράδειγμα των ΗΠΑ και ας προσφέρουν, για παράδειγμα, μετά από 5 χρόνια υπηρεσίας, σοβαρές σπουδές που πληρώνονται από την κοινότητα πάνω από 2/3 χρόνια και όχι μπόνους ή πρόσοδο 40 χρόνια αργότερα.
    Εν ολίγοις, ας μετατρέψουμε τους τεχνικούς σε μηχανικούς, τους πρώην ENSOA ή τους υπαξιωματικούς σε μάνατζερ/αρχηγούς ομάδας (πωλήσεις, παραγωγή, HR) που επίσης μας λείπουν.

  2. Οι αναλύσεις προϋπολογισμού και ικανότητας είναι πολύ σχετικές, ωστόσο ένα από τα αγαπημένα σας πράγματα είναι αρκετά αμφισβητήσιμο: η δυσκολία αύξησης του εργατικού δυναμικού. Το κάνεις τοποθέτημα των αναλύσεών σου (εξαιρετικό παρεμπιπτόντως) όταν στην πραγματικότητα αποτελεί όχι μόνο απόλυτη ανάγκη για την άνοδο της εξουσίας των στρατών, αλλά δεν είναι και άπιαστο, μακριά από αυτό. Στην πραγματικότητα, σκέφτεστε μέσα σε ένα σταθερό πεδίο πολιτικής μισθών/HR. Ωστόσο, αυτός ο παράγοντας είναι που πρέπει να αλλάξει για να καταστεί δυνατή η μεγαλύτερη πρόσληψη/διατήρηση σε αυτό το πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον της αγοράς εργασίας: αύξηση των υπολοίπων (ιδίως MDR και SOFF), αποτελεσματικό σύστημα μπόνους δέσμευσης/επανα-υπογραφή και ευανάγνωστο, ανακαινισμένο δεύτερο εξάμηνο διαδρομές ανθρώπινου δυναμικού σταδιοδρομίας, πιο ευέλικτη διαχείριση προσωπικού, σημαντικός εκσυγχρονισμός των υποδομών, πιο ήρεμος ρυθμός αποστολών κ.λπ. Αυτά τα μέτρα θα αυξήσουν αναγκαστικά τη μέση δημοσιονομική αναλογία «μισθοδοσίας/προσωπικού», αλλά είναι απαραίτητα για να αυξηθεί στην πραγματικότητα τουλάχιστον το FOT από 30 σε 40 άτομα. Τίποτα δεν θα είναι αξιόπιστο εκτός από ένα μοντέλο 000% του ΑΕΠ. Το ουκρανικό παράδειγμα δείχνει ξεκάθαρα ότι η μάζα και ο όγκος είναι βασικές ιδιότητες. Επομένως, 3 τρέχουσες τεθωρακισμένες ταξιαρχίες είναι καλύτερες από 4 υπερ-εξοπλισμένες ταξιαρχίες NG.

    Τέλος, ο απαραίτητος εκσυγχρονισμός του εξοπλισμού, της εκπαίδευσης και των αποστολών θα έχει επίσης πολύ θετική επίδραση στη στρατολόγηση μέσω της αίσθησης δέσμευσης και υπηρεσίας των στρατιωτικών (κυρίως SOFF και OFF).

    Στο τέλος, νομίζω ότι πρέπει να αναθεωρήσετε αυτόν τον παράγοντα στην ανάλυσή σας για να τον κάνετε πιο αξιόπιστο σε ένα μοντέλο 3%, το οποίο δεν αποκλείει τη συμπληρωματική και πιθανώς επίσης απαραίτητη άνοδο στην εξουσία μιας εθνοφρουράς.

    Bien à vous.

    • Σας ευχαριστώ για το σχόλιο. Στην πραγματικότητα, θεωρώ ότι η Γαλλία δεν θα μπορέσει ποτέ να επιτύχει το απαιτούμενο σχήμα με επαγγελματικό προσωπικό, ακόμη και αυξάνοντας την ελκυστικότητα των θέσεων. Στην πραγματικότητα, όπως έχω γράψει συχνά, μου φαίνεται προτιμότερο να επικεντρωθώ στη μείωση του αριθμού των επαγγελματιών και στην αύξηση του αριθμού των Εθνοφρουράς, σε ένα μοντέλο κοντά σε αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών. Ωστόσο, από άποψη μισθοδοσίας, ένας εθνοφύλακας κοστίζει μεταξύ 4 και 6 φορές λιγότερο από έναν επαγγελματία στρατιώτη. Στην πραγματικότητα, μειώνοντας το επαγγελματικό προσωπικό κατά 30 ώρες, μπορείτε, με σταθερό εύρος προϋπολογισμού, να επιτύχετε καθαρή αύξηση σε μορφή 000 ωρών (σε x120.000, μισή). Στο μοντέλο που παρουσιάζεται εδώ, μπορείτε να αντέξετε οικονομικά ακόμη και να αυξήσετε την ελκυστικότητα των μισθών κατά 5%, αυξάνοντας παράλληλα το εργατικό δυναμικό μακροπρόθεσμα κατά 25 χιλιάδες, δηλαδή εθνοφύλακας στις 120 χιλιάδες και επαγγελματία εργατικό δυναμικό στις 200 χιλιάδες. Ωστόσο, σε ένα τέτοιο σενάριο, Θα είναι απαραίτητο να σχηματιστούν πραγματικές μονάδες εθνοφρουράς, δηλαδή με τους αριθμούς, αλλά και τον εξοπλισμό. Κατά την άποψή μου, η Εθνοφρουρά είναι αναμφίβολα η καλύτερη μορφή για να ανταποκριθεί σε συμμετρικές απειλές υψηλής έντασης, αλλά χαμηλής έως μεσαίας πιθανότητας στην Ανατολική Ευρώπη, όπου η επαγγελματική δύναμη θα παρέμενε σε μέγεθος για να ελέγχει την απειλή υψηλής πιθανότητας, αλλά μέτρια προς χαμηλή ένταση, περίμετρος.
      Αυτές οι πτυχές μελετήθηκαν σε αυτό το άρθρο του 2021: https://meta-defense.fr/2021/07/13/la-garde-nationale-un-format-de-predilection-pour-la-haute-intensite/
      Με εκτίμηση,

  3. «Προφανώς, το πρόσθετο κόστος 6 δισεκατομμυρίων ευρώ δεν είναι τίποτα».
    Σίγουρα, είναι πολλά! αλλά όσον αφορά τον προϋπολογισμό όλα είναι θέμα πολιτικής επιλογής.
    Οι μνημειώδεις απώλειες που υπέστη η EDF, η οποία αναγκάστηκε από πολιτικούς να πουλήσει ρεύμα με ζημιά για να δημιουργήσει τεχνητό ανταγωνισμό με εντολή της Ευρώπης, είναι απόδειξη αν χρειαζόταν!

  4. Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στις πολιτικές του Μακρόν και των ομάδων του με σπασμένα χέρια, που λένε, σε κάθε περίπτωση, τα πάντα και το αντίθετό τους. Ο Μακρόν, ξέρουμε καλά, είναι ο σκύλος των ΗΠΑ, της Gafam, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων εταιρειών Black-Rock, Labs και συμβούλων. Δεν έχει καμία φιλοδοξία για το Έθνος μας, παρά μόνο να μας «αφομοιώσει» σε μια εξωεθνική οντότητα, της οποίας ονειρεύεται να αναλάβει την ηγεσία με τον τρόπο της Ursula Von der Layen! Έχει ήδη βλάψει σοβαρά την οικονομία της Γαλλίας πολύ πριν γίνει υπουργός ή πρόεδρος. Η άμυνά μας δεν τον ενοχλεί πολύ και δεν είναι ο στόχος του. Δεν καταλαβαίνω γιατί οι στρατιωτικοί μας αρχηγοί δεν αναλαμβάνουν περισσότερα μέτρα εναντίον του!

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΤΥΑ

Τελευταία άρθρα