Το γαλλογερμανικό πρόγραμμα MAWS, που ξεκίνησε το 2017, από κοινού με την FCAS και το CIFS, επρόκειτο να καταστήσει δυνατό τον σχεδιασμό του διαδόχου του γαλλικού αεροσκάφους θαλάσσιας περιπολίας Atlantic 2 και γερμανικού P-3C Orion.
Ωστόσο, όπως συνέβαινε και για άλλα προγράμματα συνεργασίας μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου, το MAWS γρήγορα αντιμετώπισε βιομηχανικές φιλοδοξίες και επιχειρησιακές προσδοκίες που ήταν δύσκολο να συμβιβαστούν μεταξύ της Dassault Aviation και της Airbus, καθώς και μεταξύ του Γαλλικού Ναυτικού και της Bundeswehr.
Το πρόγραμμα φαινόταν να έχει σταματήσει, αν όχι εντελώς εγκαταλειμμένο, για αρκετά χρόνια. Ωστόσο, το Βερολίνο μόλις ανέθεσε στην κοινοπραξία MAWS Gbr, που ιδρύθηκε από Γερμανούς βιομήχανους για αυτό το πρόγραμμα, μια δεύτερη μελέτη, προκειμένου να προετοιμαστεί για τη νέα φάση συνεργασίας.
Μόλις περάσει η έκπληξη, μπορούμε να αναρωτηθούμε εάν, αφού κατόρθωσαν να βγάλουν τα προγράμματα FCAS και MGCS από τα αυλάκια στα οποία βρέθηκαν, τα Υπουργεία Άμυνας της Γαλλίας και της Γερμανίας δεν ανέλαβαν να αναζωογονήσουν αυτό το τρίτο πρόγραμμα;
περίληψη
Το πρόγραμμα MAWS, ή Σύστημα Ναυτικού Αεροπορικού Πολέμου, και η αβέβαιη κατάστασή του
Από πολλές απόψεις, το πρόγραμμα MAWS ακολούθησε την ίδια τροχιά με τα άλλα τρία προγράμματα γαλλογερμανικής συνεργασίας που ανακοινώθηκαν από κοινού τον Σεπτέμβριο του 2017, από την Άνγκελα Μέρκελ και τον Εμανουέλ Μακρόν.
Πράγματι, μετά από μια φάση ευφορίας γύρω από την αρχική ανακοίνωση, το πρόγραμμα πολύ γρήγορα συνάντησε πολλές δυσκολίες. Οι δύο ευρωπαίοι κατασκευαστές αεροσκαφών, η Dassault Aviation και η Airbus Defense, θεώρησαν και οι δύο νόμιμες να σχεδιάσουν το κύτταρο, προκαλώντας μια δεύτερη σύγκρουση μεταξύ των δύο κατασκευαστών, παράλληλη με εκείνη που τους αντιμετώπιζε γύρω από το NGF του προγράμματος FCAS.
Οι δυσκολίες που συναντούσε κάθε πρόγραμμα, καθώς και η εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ της γερμανικής καγκελαρίας και του Ντόναλντ Τραμπ, επιβράδυναν τη συνολική δυναμική της γαλλογερμανικής συνεργασίας από το 2018. Το 2019, η Γερμανία ανακοίνωσε την πρόθεσή του να παραγγείλει το P-8A Poseidon, με το αμερικανικό Boeing, για να αντικαταστήσει τα παλαιότερα P-3C.
Αυτό προκάλεσε νέα ένταση μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου, σε σημείο που η ίδια η κατάσταση του προγράμματος MAWS θεωρήθηκε, στην καλύτερη περίπτωση, αβέβαιη, και στη χειρότερη, εγκαταλειμμένη, από τους περισσότερους ειδικούς στο θέμα. Παραγγελία δεύτερης παρτίδας P-8As ενίσχυσε αυτό το συναίσθημα, ενώ το Παρίσι από την πλευρά του συζητούσε, εδώ και δύο χρόνια, το ενδεχόμενο συμμετέχει μόνος στο σχεδιασμό ενός διαδόχου του Atlantic 2, έως το 2035.
Η Bundeswehr ανέθεσε στη MAWS GbR μια πρόσθετη μελέτη για την προετοιμασία του προγράμματος
Στην πραγματικότητα, η ανακοίνωση που έκανε η Bundeswehr, σχετικά με την αποστολή μελέτης που ανατέθηκε στην κοινοπραξία MAWS GbR, που ιδρύθηκε από τις ESG, Hensoldt και Diehl, ως μέρος της φάσης του Μέρους ΙΙ της φάσης ανάλυσης του προγράμματος MAWS, στις 13 Μαΐου 2024, μπορεί να αποτελέσει έκπληξη.
Βεβαίως, το Βερολίνο δεν είχε ποτέ ανακοινώσει την απόσυρσή του από το πρόγραμμα, ακόμη και αφού είχε παραγγείλει 8 αεροσκάφη P-8A Poseidon, τον αριθμό των θαλάσσιων περιπολικών αεροσκαφών που ήταν απαραίτητοι για την αντικατάσταση του στόλου P-3C Orion, και την εκτέλεση των αποστολών που του είχαν ανατεθεί στη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική Θάλασσα.
Απομένει να διαβάσετε το 75% αυτού του άρθρου. Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 1,99 €.
Θα ήταν πολύ καλά νέα.