Εδώ και σχεδόν τριάντα χρόνια, και τη μεγάλη συγκέντρωση του 1994, η αμερικανική αμυντική βιομηχανία κυριαρχεί στην παγκόσμια αγορά όπλων και ελέγχει το 40% του ετήσιου τζίρου.
Μόνο οι 10 μεγαλύτερες αμερικανικές αμυντικές εταιρείες κατέγραψαν, το 2023, τζίρο που ξεπερνά τα 250 δισεκατομμύρια δολάρια, ή το ΑΕΠ μιας χώρας όπως η Πορτογαλία ή η Φινλανδία, σημαντικό μέρος του οποίου προέρχεται από τους συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών, ιδιαίτερα στην Ευρώπη και τον Ειρηνικό.
Παρά τη σημαντική αυτή αγορά και την αναμφισβήτητη δεσπόζουσα θέση, τα αμερικανικά εξοπλιστικά προγράμματα συνεχίζουν να γίνονται πρωτοσέλιδα στον Τύπο πέρα από τον Ατλαντικό, λόγω των χαμένων προθεσμιών, του υπερβολικού κόστους εκτός ελέγχου, ακόμη και των ηχητικών αποτυχιών, που φθάνουν σε μειονεκτική θέση, από τώρα, ο εκσυγχρονισμός των αμερικανικών στρατών, σε ένα πολύ τεταμένο διεθνές πλαίσιο.
Γεννιέται επομένως το ερώτημα για τα αίτια στην πηγή αυτών των επαναλαμβανόμενων εμποδίων, και για το αν δεν είναι η αφθονία των πιστώσεων και η έλλειψη ελέγχου των αμερικανικών θεσμών σε αυτόν τον κλάδο που έχει γίνει πολύ ισχυρός για να αμφισβητηθεί, που το προκαλούν. επικίνδυνη παθολογία, η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να εξαπλωθεί σε όλο το δυτικό στρατόπεδο.
περίληψη
2000 τρισεκατομμύρια δολάρια για τα 100 μεγαλύτερα προγράμματα του Πενταγώνου
Πρέπει να πούμε ότι τα στοιχεία που αναφέρονται είναι αρκετά για να ζαλιστεί κανείς. Έτσι, στην ετήσια έκθεσή του για την αμερικανική αμυντική βιομηχανία που παρουσιάστηκε στις αρχές της εβδομάδας, ο GAO, για το Κυβερνητικό Γραφείο Λογοδοσίας, το αμερικανικό αντίστοιχο του γαλλικού Ελεγκτικού Συνεδρίου, συντάσσει έναν ιδιαίτερα ανησυχητικό κατάλογο.
Πράγματι, η συντριπτική πλειονότητα των 100 κύριων βιομηχανικών και τεχνολογικών προγραμμάτων που αναλαμβάνει σήμερα το Πεντάγωνο υποφέρει από χαμένες προθεσμίες, χρόνιες υπερβάσεις και, μερικές φορές, απειλές αποτυχίας, συμπεριλαμβανομένων των πιο προηγμένων.
Ωστόσο, αυτά τα προγράμματα, που αφορούν τόσο την αποτροπή με το βομβαρδιστικό B-21, το υποβρύχιο πυρηνικών βαλλιστικών πυραύλων κατηγορίας Columbia και τους πυραύλους Sentinel ICBM, καθώς και συμβατικούς τομείς με τα αεροπλανοφόρα κλάσης Ford, το μαχητικό NGAD ή το υψηλό FLRAA -πρόγραμμα ελιγμών απόδοσης ελικοπτέρων, δεσμεύσει περισσότερα από 2000 δισεκατομμύρια δολάρια σε αμερικανικές πιστώσεις, τα επόμενα χρόνια.
Το γεγονός είναι ότι το Πεντάγωνο ξοδεύει, κάθε χρόνο, κατά μέσο όρο, περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια δολάρια στην αμερικανική αμυντική βιομηχανία. Ωστόσο, η συντριπτική πλειονότητα των οπλικών συστημάτων που χρησιμοποιούνται επί του παρόντος στους στρατούς της παραμένουν κληρονομημένα από εξοπλισμό που σχεδιάστηκε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, όπως το τανκ Abrams, το Bradley IFV και το M109 Paladin, για τον αμερικανικό στρατό, τα B-2, F- 15, F-16 και C-17 της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ ή τα αεροπλανοφόρα Nimitz, τα αντιτορπιλικά Arleigh Burke, τα LHD Wasp και τα πυρηνικά υποβρύχια Los Angeles και Ohio, για το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ.
Και για καλό λόγο, το Πεντάγωνο έχει καταναλώσει, τα τελευταία είκοσι χρόνια, αρκετές εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια, σε αποστειρωμένα προγράμματα, έχοντας παράγει καθόλου, ή πολύ λίγα, από τις δυνατότητες ανανέωσης του εξοπλισμού που αναζητά, όπως το ελικόπτερο της RH. -66 επίθεση και τα προγράμματα GCV IFV του Στρατού των ΗΠΑ ή τα προγράμματα CG(x), Zumwalt και LCS του Ναυτικού των ΗΠΑ.
Απομένει να διαβάσετε το 75% αυτού του άρθρου. Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 1,99 €.
Δεν έχω την εντύπωση ότι οι Ευρωπαίοι έχουν πέσει σε τεμπελιά. Όλες οι ευρωπαϊκές ομάδες πεινούν. Κανένα κράτος δεν είναι αρκετά πλούσιο για να εγγυηθεί προϋπολογισμούς στο κορυφαίο επίπεδο στον κόσμο. Κανένας μηχανικός δεν μπορεί να βασιστεί σε εγγυήσεις. Έχει τα μειονεκτήματά του αλλά και τα πλεονεκτήματά του. Στοχεύουμε στο πρόγραμμα που σίγουρα θα εξαχθεί βραχυπρόθεσμα. Υπάρχει λιγότερος ανάληψη κινδύνου. Ωστόσο, στοχεύουμε στο έξυπνο πλεονέκτημα που μπορεί να κάνει τη διαφορά. Με λίγα λόγια, πεινάμε. Ναι, απαιτείται η νέα αναφορά, ειδικά αυτή που κινδυνεύουμε να αντιμετωπίσουμε στο πεδίο της μάχης και όχι στα σαλόνια.