Με αφορμή την αεροπορική έκθεση Farnborough, Ρομπ Νοβότνι, υπεύθυνος για την εμπορία του F-15 EX Super Eagle στην Boeing, ανακοίνωσε ότι ο Αμερικανός κατασκευαστής αεροσκαφών μελετούσε, σήμερα, τη δυνατότητα μεταφοράς του ηλεκτρονικού πολέμου και της καταστροφής των εχθρικών τεχνολογιών αεράμυνας του Super Hornet, στο νέο, και μόνο, το hunter είναι ακόμα διαθέσιμο στον κατάλογό του.
Σύμφωνα με αυτές τις δηλώσεις, αυτή η μεταφορά θα συνεπαγόταν ανταπόκριση στις ταχείες εξελίξεις στις τεχνολογίες ανίχνευσης που χρησιμοποιούνται από συστήματα αεράμυνας, συμπεριλαμβανομένης της αντίθεσης σε αεροσκάφη stealth όπως τα F-22 και F-35, βασιζόμενα στις εγγενείς ιδιότητες μιας άλλης μορφής stealth, ενεργού λαθραία.
περίληψη
Ενεργό stealth και παθητικό stealth ενόψει των εξελίξεων στα συστήματα ανίχνευσης και αεράμυνας
Με την επικείμενη διακοπή λειτουργίας της γραμμής συναρμολόγησης F/A-18 E/F Super Hornet, που ανακοινώθηκε για το 2027, το δυτικό μπλοκ θα χάσει επίσης τη δυνατότητα απόκτησης του μοναδικού αεροσκάφους ειδικά σχεδιασμένου για επιθετικό ηλεκτρονικό πόλεμο και την καταστολή της αντίπαλης αεράμυνας , το E/A-18G Growler.
Το ενεργό stealth που παρέχεται από το E/A-18G Growler σήμερα
Αυτή η συσκευή είναι, στην πραγματικότητα, η μόνη στη Δύση ικανή να δημιουργήσει μια φούσκα ενεργής προστασίας όσον αφορά την αντιανίχνευση, για να προστατεύεται από τις αντίπαλες αεράμυνες και μαζί της, τα συμμαχικά αεροσκάφη που λειτουργούν εντός της επιχειρησιακής της περιμέτρου.
Με αυτόν τον τρόπο, είναι σε θέση να προστατεύει μη stealth αεροσκάφη, όπως μαχητικά 4ης γενιάς, να υποστηρίζει αεροσκάφη όπως δεξαμενόπλοια, καθώς και περιστροφικά φτερά, ακόμη και επιθετικούς πυραύλους, από αντίπαλες αεράμυνες, είτε με εμπλοκή είτε με καταστροφή τους. άμεσα, χάρη στους πυραύλους κατά της ακτινοβολίας και τα κατευθυνόμενα πυρομαχικά του.
Για αυτό, το Growler, όπως και το E/A-6B Prowler πριν από αυτό, βασίζεται σε ισχυρούς παρεμβολείς, που προορίζονται να καταστήσουν τα εχθρικά ραντάρ αναποτελεσματικά, και έτσι να κάνουν τα προστατευόμενα αεροσκάφη κρυφά, ακόμη και όταν δεν είναι.
Αυτή η τεχνολογία, που ονομάζεται ενεργό μυστικό, δεν είναι χωρίς ορισμένους περιορισμούς. Έτσι, οι προστατευμένες συσκευές προστατεύονται μόνο εφόσον παραμένουν εντός της φούσκας προστασίας και αποτελεσματικότητας του Growler. Επιπλέον, όπως πάντα στον ηλεκτρονικό πόλεμο, είναι μια δυναμική μάχη σε ολόκληρο το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, μεταξύ δύο δυνάμεων, που η καθεμία επιδιώκει, τροποποιώντας τις συχνότητές της, την ισχύ και τον προσανατολισμό των κεραιών και το σχήμα των κυμάτων, να κερδίσει το ανώτερο παραδώσει τον αντίπαλο.
Είναι, εξάλλου, και όπως υποδηλώνει το όνομά του, «ενεργό», που σημαίνει ότι ο αντίπαλος γνωρίζει καλά ότι εργάζεται ένα Growler, και ως εκ τούτου, ότι σίγουρα προετοιμάζεται μια εναέρια ενέργεια στην περιοχή που προστατεύεται από τους παρεμβολές της συσκευής.
Τέλος, η προστασία που παρέχεται σε άλλες συσκευές είναι αποτελεσματική μόνο εφόσον ο Growler είναι εκεί για να την εφαρμόσει. Έτσι, εάν πρέπει να εγκαταλείψει την περιοχή, για παράδειγμα, λόγω έλλειψης καυσίμου, ή εάν καταστραφεί ή καταστραφεί, όλες οι συσκευές στη φούσκα προστασίας απειλούνται αμέσως.
Το παθητικό stealth των F-22 και F-35
Αντίθετα, το παθητικό stealth βασίζεται, πάνω απ' όλα, στη δομή της ίδιας της συσκευής, χρησιμοποιώντας τεχνολογίες σχεδιασμού και απορρόφησης κυμάτων ραντάρ, που στοχεύουν στη μείωση, σε ορισμένες γωνίες, της επιφάνειας που αντανακλούν τα κύματα ραντάρ. Με αυτόν τον τρόπο, ένα αεροσκάφος βάρους άνω των 25 τόνων, όπως το F-22, επιστρέφει τόσα κύματα ραντάρ όσο ένα κέρμα του 1 ευρώ.
Απομένει να διαβάσετε το 75% αυτού του άρθρου. Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 1,99€. Συνδρομές Ανώτερο παρέχει επίσης πρόσβαση σε αρχεία (άρθρα άνω των δύο ετών)
Πρέπει να σημειωθεί ότι η Boeing λάνσαρε αυτή τη νέα έκδοση του F15EX χωρίς εντολή από την αμερικανική κυβέρνηση, γιατί να μην κάνει το ίδιο και η Dassault;
Αυτό είναι, στην πραγματικότητα, ένα πραγματικό πρόβλημα που αφορά τη γαλλική αμυντική βιομηχανία. Όχι χωρίς λόγο, είναι αλήθεια, σταμάτησε να επενδύει σε δικά της κεφάλαια, για να αναπτύξει ξανά στρατιωτικό εξοπλισμό, για πολλά χρόνια. Υπάρχουν εξαιρέσεις. Έτσι, η ναυτική ομάδα, μια εταιρεία που ωστόσο δεν βρίσκεται κοντά, ανέπτυξε το υποβρύχιο drone, τον εκτοξευτή πολλαπλών χρήσεων και τις μπαταρίες ιόντων λιθίου για τα υποβρύχια Scorpene και Baracuda, εξ ολοκλήρου με δικά της κεφάλαια.
Ωστόσο, όσον αφορά τη ναυτική ομάδα, είναι ζήτημα επιβίωσης: η Εθνική τάξη των στρατιωτικών πλοίων είναι στην πραγματικότητα ανεπαρκής για να εγγυηθεί τη δραστηριότητα της ομάδας. Πρέπει συνεπώς να αναπτύξει αναγκαστικά προϊόντα που προορίζονται αποκλειστικά για εξαγωγή, ιδίως στον τομέα των συμβατικών υποβρυχίων και κορβετών.
Αυτό δεν ισχύει για άλλες εταιρείες, όπως η Thalès, η Safran, η Dassault Aviation, οι οποίες μπορούν να βασίζονται σε στρατιωτικό εξοπλισμό που είναι ευκολότερο να εξαχθεί από τα πυρηνικά υποβρύχια, καθώς και στις μη στρατιωτικές προσφορές τους.