Με ετήσιο προϋπολογισμό 841 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2024, το Πεντάγωνο έχει σχεδόν τρεις φορές περισσότερους οικονομικούς πόρους από τη δεύτερη παγκόσμια στρατιωτική δύναμη. Κίνα, η οποία έχει ανώτατο όριο κάτω από 300 δισεκατομμύρια δολάρια σε αυτόν τον τομέα.
Ωστόσο, τους τελευταίους μήνες, οι ανησυχίες έχουν πολλαπλασιαστεί, συμπεριλαμβανομένων των αμερικανικών δεξαμενών σκέψης για την άμυνα, που τονίζουν τη διέλευση στρατιωτικών γραμμών μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας, γύρω στο 2027, οδηγώντας σε σημαντική αύξηση των κινδύνων συγκρούσεων, ιδιαίτερα γύρω από την Ταϊβάν.
Ωστόσο, με 5000 άρματα μάχης, 3000 μαχητικά αεροπλάνα, 11 αεροπλανοφόρα και 45 υποβρύχια πυρηνικής επίθεσης, οι Αμερικανικοί Στρατοί φαίνεται να ξεπερνούν τον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό σε όλους τους τομείς και γενικότερα όλους τους στρατούς του κόσμου.
Ωστόσο, η δημοσιονομική αποτελεσματικότητα των αμερικανικών αμυντικών επενδύσεων έχει επιδεινωθεί σε τέτοιο βαθμό τα τελευταία είκοσι χρόνια που παρά τη σημαντική αυτή πρόοδο έναντι του PLA και αυτόν τον κολοσσιαίο προϋπολογισμό, φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι Αμερικανοί Ένοπλες Δυνάμεις δεν θα μπορέσουν να διατηρήσουν την κυριαρχία τους. θέση για πολύ περισσότερο, τουλάχιστον όχι χωρίς αλλαγές τόσο ριζικές όσο απίθανες, όσον αφορά τη δημοσιονομική και βιομηχανική διαχείριση των προγραμμάτων βιομηχανικής άμυνας από το Πεντάγωνο.
περίληψη
Η καταστροφική διαχείριση αμυντικών βιομηχανικών προγραμμάτων από το Πεντάγωνο για 20 χρόνια
Το αστρονομικό ποσό που αντιπροσωπεύει σήμερα η αμερικανική αμυντική προσπάθεια εξηγείται κυρίως από δύο συνακόλουθους παράγοντες. Το πρώτο βασίζεται στο κόστος προσωπικού, το οποίο αυξάνεται συνεχώς εδώ και 20 χρόνια, πολύ πέρα από τον πληθωρισμό.
Και για καλό λόγο, με πολύ χαμηλή ανεργία και πολύ πιο δύσκολες συνθήκες εργασίας από τις παραδοσιακές 8 π.μ. έως 17 μ.μ., οι αμερικανικοί στρατοί έπρεπε να αυξήσουν σημαντικά τους μισθούς, τις συντάξεις και τα διάφορα μπόνους, να προσελκύσουν νέους υποψηφίους και να προσπαθήσουν να διατηρήσουν όσοι φθάνουν στο τέλος της σύμβασής τους.
Έτσι, ένας Αμερικανός στρατιώτης λαμβάνει, κατά μέσο όρο, μισθό που αντιπροσωπεύει $60 ετησίως, εξαιρουμένων των μπόνους, ενώ ένας στρατιώτης του PLA λαμβάνει, κατά μέσο όρο, 000 $ κάθε χρόνο. Οι στρατοί των δύο χωρών έχοντας συγκρίσιμες μορφές, καταλαβαίνουμε ότι οι δαπάνες προσωπικού είναι πολύ πιο βαριές, της τάξης του 18, όταν ενσωματωθούν συντάξεις, επιδόματα και διάφορες κοινωνικές παροχές, για τις Ηνωμένες Πολιτείες παρά για την Κίνα.
Εάν τα έξοδα προσωπικού του Πενταγώνου φαίνονται ασυμβίβαστα, αντιπροσωπεύουν, από την άλλη πλευρά, μόνο το ήμισυ των περίπου 840 δισεκατομμυρίων δολαρίων που λαμβάνουν ετησίως οι αμερικανικοί στρατοί.
Το υπόλοιπο διανέμεται στον βιομηχανικό τομέα, για καύσιμα, ανταλλακτικά, υπηρεσίες και ειδικά για την απόκτηση νέου εξοπλισμού, που αντιπροσωπεύει, κατά μέσο όρο, περίπου 180 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο, δηλαδή αμυντικούς προϋπολογισμούς της Γερμανίας, της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας .
Είναι ακριβώς αυτός ο τομέας που, τα τελευταία 20 χρόνια, η αποτελεσματικότητά του επιδεινώθηκε πολύ σημαντικά. Πράγματι, η συντριπτική πλειονότητα των προγραμμάτων βιομηχανικής άμυνας που δρομολογήθηκαν από το 1990 εμπίπτουν σε τέσσερις κατηγορίες, τουλάχιστον προβληματικές...
FARA, DDG 1000, GCV…: η λίστα με τα προγράμματα που ακυρώθηκαν από τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις μεγαλώνει
Η πρώτη από αυτές τις κατηγορίες είναι επίσης η πιο θεαματική και η πιο περιοριστική. Πρόκειται για μεγάλα προγράμματα που ακυρώθηκαν, όχι χωρίς να έχουν καταναλωθεί σημαντικοί δημοσιονομικοί πόροι προτού γίνει αυτό.
Εκτός από το να αντιπροσωπεύουν μόνο ένα μικρό μέρος των μεγάλων βιομηχανικών προγραμμάτων που δρομολογήθηκαν από τους Αμερικανικούς Στρατούς, αυτές οι ματαιωμένες πρωτοβουλίες μπορούν να χωριστούν σε δύο οικογένειες. Πρώτον, τα προγράμματα που εγκαταλείφθηκαν κατά τη φάση του σχεδιασμού. Αυτό συμβαίνει τους τελευταίους μήνες Υπερ-κανόνι XM-1299 από το πρόγραμμα ERCA του Στρατού των ΗΠΑ, η οποία βρέθηκε αντιμέτωπη με υπερβολικές φιλοδοξίες που δεν μπορούσε να ικανοποιήσει η κατάσταση της τεχνολογικής και επιστημονικής γνώσης.
Πριν από λίγους μήνες, ήταν το πρόγραμμα αναγνώρισης και επίθεσης ελικοπτέρων FARA, ακόμη από τον στρατό των ΗΠΑ, το οποίο εγκαταλείφθηκε ενώ βρισκόταν στην τελική φάση επιλογής, όχι χωρίς να έχει κοστίσει μέχρι στιγμής 5 δισεκατομμύρια δολάρια και άλλα 2 δισεκατομμύρια δολάρια, για να τηρηθούν οι δεσμεύσεις που ανέλαβαν στην Bell και τη Sikorsky για τον διαγωνισμό. Το ίδιο συνέβη και είκοσι χρόνια νωρίτερα, με το RAH-66 Comanche, που εγκαταλείφθηκε το 2004, αφού κόστισε 39 δισεκατομμύρια δολάρια, χωρίς να τεθεί σε λειτουργία κανένα αεροσκάφος.
Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, επίσης, έχει διακριθεί σε αυτόν τον τομέα, με το πρόγραμμα CGx που προορίζεται να αντικαταστήσει τα κρουαζιερόπλοια Ticonderoga, που εγκαταλείφθηκαν το 2010, είναι αλήθεια αρκετά νωρίς στη διαδικασία, ώστε να μην προκύψουν σημαντικά έξοδα.
Αλλά αυτό δεν ίσχυε για τα πυρηνικά επιθετικά υποβρύχια κλάσης Seawolf, τα οποία εγκαταλείφθηκαν μετά από τρία παραδείγματα για να στραφούν στην κλάση Virginia, πολύ πιο οικονομικά και πάνω απ' όλα Αντιτορπιλικά κλάσης DDG 1000 Zumwalt, από τα οποία τα μόνα 3 δείγματα που κατασκευάστηκαν, από τα 21 που είχαν προγραμματιστεί, κόστισαν μαζί 21 δισεκατομμύρια δολάρια, την τιμή σχεδόν τριών αεροπλανοφόρων κλάσης Ronald Reagan.
OMFV, IVAS, NGAD…: οι επανεκκινήσεις των αμυντικών προγραμμάτων αυξάνονται, παρατείνοντας τις προθεσμίες και τις αβεβαιότητες
Μια άλλη μεγάλη ειδικότητα των αμερικανικών στρατών, τα τελευταία χρόνια, ήταν να σταματήσουν ένα πρόγραμμα που βρίσκεται σε εξέλιξη, να το επαναλανσάρουν, λίγο καιρό αργότερα, σε ανανεωμένες βάσεις. Το τελευταίο παράδειγμα σε αυτόν τον τομέα δόθηκε από τον στρατό των ΗΠΑ με το ολοκληρωμένο σύστημα οπτικής επαύξησης ή IVAS, πρόγραμμα γυαλιών μάχης επαυξημένης πραγματικότητας.
Απομένει να διαβάσετε το 75% αυτού του άρθρου. Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 1,99€. Συνδρομές Ανώτερο παρέχει επίσης πρόσβαση σε αρχεία (άρθρα άνω των δύο ετών)
Για να είμαστε, όπως εσείς, διεισδυτικοί, πρέπει να πούμε και να επαναλάβουμε ότι η σημερινή κατάσταση είναι καταστροφική και ότι οι δυτικές χώρες, ιδιαίτερα οι ευρωπαϊκές, βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο. Μπορούμε επομένως να συμπεράνουμε ότι, εκτός εάν υπάρξει μια ισχυρή και επείγουσα αντίδραση, οι πλουραλιστικές συνταγματικές δημοκρατίες θα ήταν μόνο μια στιγμή στην ιστορία.
Δεν υπάρχει κανένα αναπόφευκτο πίσω από αυτό: το περιγράφετε πολύ καλά: οι προσωπικές φιλοδοξίες, η απληστία ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, η δειλία και η τύφλωση στην Ευρώπη είναι η αιτία αυτής της καταστροφής που απειλεί τις ελευθερίες μας. Αυτοί που εξήγησαν ότι έπρεπε να λάβουμε το «μέρισμα ειρήνης» φαίνονται έξυπνοι σήμερα. φαίνονται έξυπνοι αλλά εξακολουθούν να ασκούν εξουσία ή να την ελέγχουν...
Το παράδειγμα του F35 δείχνει σε ποιο βαθμό οι εχθροί της Δύσης δεν χρειάζεται πλέον καν να ταράζονται ή να σκέφτονται περίπλοκες στρατηγικές.
Αυτό αφοπλίζεται από την αύξηση του κόστους.
Σε προηγούμενα άρθρα αναφέρατε την καθυστερημένη και μερική ευαισθητοποίηση και ορισμένες δημοσιονομικές προσπάθειες ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών.
Όλα αυτά όμως είναι ανεπαρκή.
Πρέπει να συνεχίσουμε να φωνάζουμε ευρωπαϊκούς δημοσιονομικούς κανόνες, ιδιαίτερα για τα ελλείμματα, όταν η απειλή είναι τόσο σοβαρή;
Ακόμα και η κατάσταση στην Ουκρανία μετά το παράδειγμα της Γεωργίας ή το Ναγκόρνο-Καραμπάχ δεν αρκεί για να ανοίξει τα μάτια όσων ζουν στην άρνηση;
Το προτείνατε: πρέπει τώρα να αλλάξουμε το παράδειγμα για να διατηρήσουμε τις ελευθερίες μας και τη δημοκρατία μας
Για να χρησιμοποιήσουμε έναν από αυτούς τους επιτηδευμένους και ανόητους όρους που εμφανίστηκαν πρόσφατα στο δημοσιονομικό λεξιλόγιο, πρέπει να «κατευθύνουμε» δημοσιονομικούς πόρους προς την Άμυνα και όχι πλέον προς τις Κοινωνικές Υπηρεσίες ή τις επιδοτήσεις…