Le Rafale πλησιάζει η παραγγελία για 24 αεροσκάφη για την Περουβιανή Πολεμική Αεροπορία

Μετά τη Μέση Ανατολή, την Ασία και την Ευρώπη, η Rafale θα μπορούσε σύντομα να προσγειωθεί στη νοτιοαμερικανική ήπειρο. Αρκετές αεροπορικές δυνάμεις της Νότιας Αμερικής πρέπει, στην πραγματικότητα, να εκσυγχρονίσουν τους στόλους των μαχητικών τους περισσότερο ή λιγότερο γρήγορα, και η Rafale αναφέρεται συχνά από τον τοπικό Τύπο ως ένα από τα φαβορί, ακόμη και το αγαπημένο του διαγωνισμού.

Μέχρι στιγμής, ήταν η Κολομβία που φαινόταν να αντιπροσωπεύει τις μεγαλύτερες δυνατότητες βραχυπρόθεσμα για τον γαλλικό κατασκευαστή αεροσκαφών. Μετά τη διαμάχη με την Ιερουσαλήμ, η Μπογκοτά πρέπει, στην πραγματικότητα, να αντικαταστήσει γρήγορα τα Kfir C10 που αποτελούν επί του παρόντος τον στόλο των μαχητικών της, ενώ οι Ισραηλινοί κατασκευαστές έχουν πάψει να παρέχουν υποστήριξη στα κολομβιανά αεροσκάφη.

Κατά πάσα πιθανότητα, αυτό το αρχείο θα πρέπει επομένως να προκύψει γρήγορα, γνωρίζοντας ότι το Rafale επιλέχθηκε αρχικά από την Πολεμική Αεροπορία της Κολομβίας, το 2021, συμπεριλαμβανομένου και έναντι του Typhoon, που αντιτίθεται ξανά σήμερα, για σύμβαση που καλύπτει 18 αεροσκάφη.

Ωστόσο, η Κολομβία μπορεί να μην είναι η μόνη, ούτε η πρώτη χώρα της Νότιας Αμερικής, που υλοποίησε το γαλλικό μαχητικό. Πράγματι, οι δυνάμεις και οι αρχές του Περού έχουν ξεκινήσει τη διαδικασία αντικατάστασης των Mig-29, Su-25 καθώς και των 11 Mirage 2000P, και των Rafale θα ήταν, σύμφωνα με πληροφορίες που εξασφάλισε ο εξειδικευμένος Τύπος, το μεγάλο φαβορί σε αυτό το θέμα.

Η περουβιανή Πολεμική Αεροπορία πρέπει να αντικαταστήσει τον στόλο των μαχητικών της

Η περουβιανή αεροπορία λειτουργεί σήμερα ένα στόλο μαχητικών που αποτελείται από ρωσικά και γαλλικά αεροσκάφη. Το 1997, η Λίμα απέκτησε 21 MIG-29 και 18 επιθετικά Su-25 και ακολούθησαν τον επόμενο χρόνο 3 επιπλέον Mig-29, για να αντικαταστήσουν τα Su-22 που αποκτήθηκαν τη δεκαετία του 70 στο στρατιωτικό πραξικόπημα του φιλοσοβιετικού στρατηγού Álvaro. και για την υποστήριξη των 12 Mirage 2000P που αποκτήθηκαν το 1984 από τη Γαλλία.

Από αυτόν τον στόλο, μόνο 8 Mig-29 εκσυγχρονίστηκαν το 2008, 2 Su-25 και 11 Mirage 2000P παραμένουν σήμερα, καθώς και περίπου είκοσι αμερικανικά ελαφρά επιθετικά αεροσκάφη A-37 Dragonfly, που χρονολογούνται από τη δεκαετία του 60.

Το 2013, η Λίμα άρχισε να ξεκινά διαβουλεύσεις με σκοπό τον εκσυγχρονισμό αυτού του στόλου, καθώς η χώρα έχει αρκετές εδαφικές διαφορές, ιδίως με τη Χιλή. Αξιολογήθηκαν αρκετά μοντέλα, συμπεριλαμβανομένων των ρωσικών Su-35, του ευρωπαϊκού Eurofighter και του Rafale Γαλλικά.

Γρήγορα, ωστόσο, η πραγματικότητα του κόστους έγινε εμφανής, για μια χώρα της οποίας το ΑΕΠ κορυφώθηκε στα 250 δισεκατομμύρια δολάρια και η φιλοδοξία να αποκτήσει 60 ρωσικά μαχητικά και 60 ευρωπαϊκά αεροσκάφη, όπως αναφέρθηκε κάποτε, εγκαταλείφθηκε γρήγορα.

Έκτοτε, η περουβιανή αεροπορία και το υπουργείο Άμυνας συνέχισαν τις αξιολογήσεις τους, ενώ, παράλληλα, ο στόλος των μαχητικών της χώρας μειώθηκε απαρέγκλιτα, ιδίως όσον αφορά τα ρωσικά αεροσκάφη.

Το σχέδιο προϋπολογισμού του 2025 των στρατών του Περού περιλαμβάνει χρηματοδότηση για την αγορά 24 νέων μαχητικών αεροπλάνων

Μετά από 10 χρόνια αθόρυβων διαπραγματεύσεων, το θέμα του εκσυγχρονισμού του περουβιανού στόλου μαχητικών έχει επανέλθει στο προσκήνιο τους τελευταίους μήνες. Για να ανταποκριθεί σε αυτή την κατάσταση, ο στρατηγός Carlos Enrique Chávez Cateriano, Ανώτατος Διοικητής της Περουβιανής Αεροπορίας, ανακοίνωσε την έναρξη διεθνούς διαγωνισμού, πριν από λίγους μήνες, με σκοπό τον εκσυγχρονισμό αυτού του στόλουe.

Αρκετά αεροσκάφη αξιολογήθηκαν από τη Λίμα: το αμερικανικό F-16, το σουηδικό JAS 39 Gripen και το Rafale Γάλλος. Επιπλέον, φέρεται να έχουν ξεκινήσει συζητήσεις με τη Νότια Κορέα σχετικά με το KF-21 Boramae, με τη δεδηλωμένη φιλοδοξία, για τη Λίμα, τοπικής συμπαραγωγής.

Η ανακοίνωση που έγινε για αυτό το θέμα τον Ιούλιο του 2024 έδωσε πολύ λίγες πληροφορίες. Τώρα γνωρίζουμε περισσότερα, ενώ ο Περουβιανός Υπουργός Άμυνας, Στρατηγός Walter Astudillo Chavez, ενημέρωσε την Επιτροπή Εθνικής Άμυνας του Κογκρέσου ότι το σχέδιο προϋπολογισμού του 2025 για τους στρατούς περιλάμβανε χρηματοδότηση του προγράμματος εκσυγχρονισμού του περουβιανού στόλου μαχητικών.

Έτσι, στόχος αυτού του προγράμματος είναι η απόκτηση «24 προηγμένων (σύγχρονων) μαχητικών αεροσκαφών», ώστε να «έχει σημαντικό επίπεδο αποτροπής στην περιοχή», σύμφωνα με τον υπουργό Astudillo Chávez, που αντιμετώπισε την ίδια επιτροπή πριν από λίγες ημέρες. .

Le Rafale Οι Γάλλοι έδωσαν φαβορί ενάντια στο F-16 και το Gripen στο Περού

Σύμφωνα με βεβαιότητες που απέκτησαν οι τοπικοί ανταποκριτές του εξειδικευμένου ιστότοπου infodefensa.com, το Rafale από την Dassault Aviation θα θεωρούνταν ομόφωνα το φαβορί αυτού του διαγωνισμού.

Πράγματι, σύμφωνα με το site, το αμερικανικό F-16 υποφέρει, στα μάτια του περουβιανού στρατού, από τους περιορισμούς χρήσης που επιβάλλονται από την Ουάσιγκτον, αλλά και από τη σχεδίαση ενός κινητήρα και τη μεγάλη κοιλιακή εισαγωγή αέρα, κάνοντας την πτήση σε πολύ χαμηλό υψόμετρο πιο επικίνδυνο, ιδίως λόγω του κινδύνου για τα πουλιά.

Το JAS 39 Gripen E/F, από την πλευρά του, υποφέρει από υψηλή τιμή, για μονοκινητήριο μαχητικό, ενώ, όπως και το F-16, είναι μια εξέλιξη του Gripen της δεκαετίας του '80, που θεωρείται από τη Λίμα ως ισοδύναμο με το Mirage 2000P της Περουβιανής Πολεμικής Αεροπορίας.

Είναι τελικά πιθανό ότι η απόδοση και η αξιοπιστία των Mirage 2000Ps, που αναπτύχθηκαν στην αεροπορική βάση La Joya, κοντά στα τριπλά σύνορα με τη Χιλή και τη Βολιβία, ένα από τα πιο κρίσιμα σημεία στον περουβιανό ουρανό.

Πράγματι, μετά από 40 χρόνια υπηρεσίας, τα περουβιανά Mirage 2000 συνεχίζουν να εκτελούν τις αποστολές τους με αποτελεσματικότητα και διαθεσιμότητα, με εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό κατανομής μόλις 8%, όπου τα δύο τρίτα των Mig-29, τα τέσσερα πέμπτα των Su-25 απέκτησαν το 1997 έχουν ήδη αποσυρθεί από την υπηρεσία.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η αξιοπιστία, εκτός από τη λειτουργική αποτελεσματικότητα του M2000 που παραμένει ακόμη, σήμερα, ένας από τους πιο ικανούς αναχαιτιστές, θα έχει συμβάλει υπέρ του Rafale σε αυτό το αρχείο.

Προς μια κλιμακωτή τάξη, όπως στην Ινδονησία, ή την ενσωμάτωση του Rafale μεταχειρισμένο, όπως στην Ελλάδα;

Ωστόσο, η επιλογή του Rafale δεν θα περάσει χωρίς σημαντικά προβλήματα, για τη Λίμα και την αεροπορία του Περού. Πράγματι, το προσχέδιο προϋπολογισμού του 2025 προβλέπει, για αυτό το αρχείο, ένα φάκελο 7 εκατομμυρίων σόλων, ή λίγο λιγότερο από 580 δισεκατομμύρια δολάρια.

Προφανώς, ένας τέτοιος προϋπολογισμός είναι πολύ ανεπαρκής για την απόκτηση 24 Rafale καινούργια (αλλά και 24 νέα F-16V ή 24 νέα Gripen E/F, για αυτό το θέμα). Ακόμη και αν ληφθεί υπόψη το μειωμένο απόθεμα πυρομαχικών, λόγω χαμηλότερου κινδύνου και η πιο περιορισμένη υποστήριξη, η δημιουργία ενός στόλου 24 σύγχρονων μαχητικών απαιτεί προϋπολογισμό που κυμαίνεται από 3,5 έως 4 δισεκατομμύρια δολάρια.

Αυτό το σημείο σίγουρα δεν θα έχει ξεφύγει από τους Περουβιανούς στρατιωτικούς, ειδικά αφού βρίσκονται σε μόνιμη επαφή με την Dassault Aviation και τη γαλλική αεροναυτική BITD (Safran, Thales, MBDA κ.λπ.) για την υλοποίηση και συντήρηση του M2000P.

Δύο υποθέσεις μπορούν επομένως να εξεταστούν σε αυτό το επίπεδο πληροφοριών. Το πρώτο είναι ότι ο προϋπολογισμός του 2025 καλύπτει μόνο ένα μέρος της παραγγελίας που στοχεύει η περουβιανή αεροπορία και ότι ένα δεύτερο μέρος, ίδιου ποσού, θα παρέμβει αργότερα, για να ολοκληρωθεί η παραγγελία και να φτάσει το σχήμα των 24 κυνηγών.

Αυτή η διαδικασία ήταν συγκεκριμένα που εφάρμοσε η Τζακάρτα για να κατανείμει την τάξη των 42 Rafale για την Πολεμική Αεροπορία της Ινδονησίας, σε τρεις παρτίδες για σεβασμό της ετήσιας χρηματοδότησης των αμυντικών προγραμμάτων και των ορίων της.

Η δεύτερη υπόθεση, η οποία δεν μπορεί να αποκλειστεί, αφορά μια μικτή παραγγελία, ανάμειξη νέων συσκευών και μεταχειρισμένων συσκευών, που προέρχονται από τον στόλο της Rafale της γαλλικής αεροπορίας.

Αυτό το μοντέλο είχε χρησιμοποιηθεί ιδιαίτερα για την Ελλάδα, η οποία χρειαζόταν επειγόντως Rafale αντιμετωπίζοντας την τουρκική απειλή στο Αιγαίο. Στη συνέχεια, η Γαλλία συμφώνησε να μεταφέρει το 12 Rafale B/C (συμπεριλαμβανομένων έξι προσφερόμενων και έξι πωλούμενων μεταχειρισμένων) που ελήφθη από την απογραφή της Πολεμικής Αεροπορίας και Διαστήματος, στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, αφού εκσυγχρονίστηκε στα πρότυπα F3R από την Dassault, ενώ η «Αθήνα διέταξε, επιπλέον, έξι Rafale καινούριες και στη συνέχεια άλλες έξι επιπλέον νέες συσκευές, λίγους μήνες αργότερα.

Το KF-21 Boramae πρέπει ακόμα να ωριμάσει προτού ενδιαφέρει τις περουβιανές αεροπορίες

Τον Ιούλιο του 2024, όταν εμφανίστηκαν πληροφορίες σχετικά με τον εκσυγχρονισμό του περουβιανού στόλου μαχητικών, ένα άλλο αεροσκάφος προσέλκυσε επίσης το ενδιαφέρον του προσωπικού της περουβιανής αεροπορίας.

Έτσι, το νέο KF-21 Boramae, το δικινητήριο μαχητικό ενδιάμεσης γενιάς που αναπτύχθηκε από τη Νότια Κορέα, για να αντικαταστήσει τα παλαιότερα F-5 και F-16 της, είχε τραβήξει ιδιαίτερα την προσοχή της Λίμα.

Όχι μόνο το νοτιοκορεάτικο μαχητικό φαίνεται πολλά υποσχόμενο, όσον αφορά τις επιδόσεις και τις επιχειρησιακές δυνατότητες, και οικονομικό στην αγορά, με τιμή απόκτησης που εκτιμάται μεταξύ 60 και 80 εκατομμυρίων δολαρίων, αλλά η Σεούλ λέγεται ότι είναι ιδιαίτερα ευέλικτη όσον αφορά τη βιομηχανική αποζημίωση. να υποστηρίξει την εξαγωγή του πρώτου μαχητικού αεροσκάφους της.

Αυτό επέτρεψε στο Υπουργείο Άμυνας του Περού να εξετάσει πιθανή βιομηχανική συνεργασία γύρω από τη συσκευή, εκμεταλλευόμενη την απόσταση που πήρε η Τζακάρτα με αυτό το πρόγραμμα, ακριβώς για να στραφεί προς το Rafale Γαλλικά.

Εάν η υπόθεση Boramae παραμένει ζωντανή σήμερα, φαίνεται, σύμφωνα με πληροφορίες που έλαβε το infodefensa.com, ότι θεωρείται μακροπρόθεσμα από τη Λίμα, η συσκευή πρέπει ακόμη να αποδείξει την αποτελεσματικότητά της, την αξιοπιστία και τη βιωσιμότητά της, πριν εμπλακεί το Περού σε αυτό το θέμα.

Πρέπει να σημειωθεί, σχετικά, ότι ο στόλος των 24 μαχητικών που προβλέπει το γενικό επιτελείο για τον προϋπολογισμό του 2025 ισοδυναμεί με τον σημερινό περουβιανό μαχητικό στόλο. Καταλαβαίνουμε, επομένως, ότι η υπόθεση KF-51 είναι ακόμα πολύ ασαφής και μακρινή για τις περουβιανές αεροπορίες.

Προς έναν 6ο διεθνή χειριστή του Mirage 2000 έχοντας στραφεί προς Rafale ?

Μια διαιτησία της Λίμα υπέρ του Rafale, αποτέλεσε μια νέα στρατηγική για την Dassault Aviation, με περισσότερους από έναν τρόπους. Πρώτον, αυτό θα επέτρεπε στον Γάλλο κατασκευαστή αεροσκαφών να ανακτήσει τη βάση του Rafale στη Νότια Αμερική (εκτός αν η Κολομβία αποφασίσει πριν), μετά την ηχηρή αποτυχία του Rafale στη Βραζιλία το 2011, προς όφελος του σουηδικού JAS 39 Gripen E/F.

Η Νότια Αμερική αποτελεί, στην πραγματικότητα, ένα στρατηγικό σκάφος επέκτασης για τον γαλλικό κατασκευαστή αεροσκαφών τα επόμενα χρόνια, ενώ αρκετές από τις αεροπορικές δυνάμεις αυτής της ηπείρου θα πρέπει να εκσυγχρονίσουν τους στόλους μαχητικών τους τα επόμενα χρόνια.

Πάνω απ' όλα, το Περού θα ήταν η 6η χώρα προς την οποία θα στραφεί Rafale, για να αντικαταστήσει το δικό της Mirage 2000. Το τελευταίο είχε εξαχθεί σε 8 χώρες σε όλο τον κόσμο (Βραζιλία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Αίγυπτος, Ελλάδα, Ινδία, Κατάρ, Περού, Ταϊβάν), αντιπροσωπεύοντας ένα εξαιρετικό ποσοστό πίστης 75% για τον κατασκευαστή αεροσκαφών. Γαλλικά, ειδικά από τη στιγμή που η Γαλλία αρνείται πλέον να εξάγει μεγάλα όπλα στην Ταϊβάν, για να μην προκαλέσει το Πεκίνο.

Επιπλέον, η αποτυχία στη Βραζιλία είναι αποτέλεσμα της καταστροφικής διαχείρισης του θέματος από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νικολά Σαρκοζί, ενώ η Μπραζίλια είχε ήδη ταχθεί υπέρ του γαλλικού αεροπλάνου, αλλά ανεπίσημα.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι σήμερα, τέσσερις από τους χρήστες του Rafale (Αίγυπτος, Ελλάδα, Ινδία και Κατάρ) έχουν παραγγείλει (ή θα το κάνουν πολύ σύντομα, για την Ινδία), επιπλέον παρτίδες αεροσκαφών, καταλαβαίνουμε ότι τα μαχητικά Dassault Aviation είναι, σήμερα, μακράν, τα καλύτερα VRP για Rafale σήμερα, και για το FCAS, αύριο, εάν ισχύει.

Συμπέρασμα

Για άλλη μια φορά, λοιπόν, οι πληροφορίες που έρχονται από τη Λίμα αναδεικνύουν μια πιθανή παραγγελία για μαχητές Rafale Γαλλικά για τις περουβιανές αεροπορίες, ιδίως για την αντικατάσταση του στόλου Mirage 2000P, σε υπηρεσία από τα μέσα της δεκαετίας του 80.

Ο φάκελος, όπως παρουσιάστηκε σήμερα, φαίνεται ότι απέχει πολύ από το να έχει ολοκληρωθεί, καθώς το κενό είναι τόσο σημαντικό μεταξύ του προϋπολογισμού των 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που σχεδιάστηκε για αυτό το θέμα από το Υπουργείο Άμυνας το 2025, και του δηλωμένου στόχου για την απόκτηση 24 συσκευών.

Ωστόσο, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, είτε κλιμακωτές παραγγελίες, όπως στην περίπτωση της Ινδονησίας, είτε δυνατότητα ενσωμάτωσης μεταχειρισμένων αεροσκαφών στον στόλο για μείωση της τιμής, όπως έγινε για την Ελλάδα.

Σε κάθε περίπτωση, μια διαιτησία της Λίμα υπέρ του Rafale, θα αποτελούσε μια νέα στρατηγική επιτυχία για την Dassault Aviation και ολόκληρη την Ομάδα Rafale, και θα συμβάλει στη διασφάλιση του βιβλίου παραγγελιών και της δραστηριότητας ολόκληρης της γαλλικής αεροναυτικής BITD, παρόλο που στη Γαλλία εξακολουθούν να υπάρχουν αβεβαιότητες σχετικά με τη συμμόρφωση με το LPM 2024-2030, σε ένα πλαίσιο κρίσης χρέους και ισχυρών εγχώριων πολιτικών εντάσεων.

Άρθρο από τις 12 Σεπτεμβρίου σε πλήρη έκδοση έως τις 15 Οκτωβρίου 2024

Εγγραφείτε σε Meta-defense.fr !

Από 1,99€, αποκτήστε πρόσβαση σε άρθρα Meta-defense ολότητα, χωρίς διαφήμιση, και απολαύστε το σχόλια για συζήτηση των προτεινόμενων θεμάτων.

-10% σε Classic και Premium ετήσιες ή μηνιαίες συνδρομές με τον κωδικό Μεταδεφ