Από καιρό φοβόταν ότι η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, από τις 20 Ιανουαρίου 2025, επιβεβαιώνεται πλέον από την αναμφισβήτητη και πλήρη νίκη του κατά τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές της 6ης Νοεμβρίου.
Έκτοτε, ένα πολύ απτό αίσθημα ανησυχίας έχει κυριεύσει τις ευρωπαϊκές καγκελαρίας και έχει αναφερθεί ευρέως από τα μέσα ενημέρωσης. Πράγματι, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, ο Ντόναλντ Τραμπ αύξησε τις απαιτήσεις και τις απειλές, που απευθύνονται ιδιαίτερα στους Ευρωπαίους, και ιδιαίτερα στον τομέα της άμυνας.
Για κάποιους, αυτή η γεωπολιτική αναταραχή θα δημιουργήσει το απαραίτητο πλαίσιο για μια πραγματικά συντονισμένη ευρωπαϊκή αμυντική πρωτοβουλία που θα αναδυθεί επιτέλους, τόσο από στρατιωτική όσο και από βιομηχανική άποψη, μια θέση που εδώ και πολύ καιρό υποστηρίζεται από τον Emmanuel Macron.
Στην πραγματικότητα, ωστόσο, βλέπουμε ότι η στάση ορισμένων ευρωπαίων αρχηγών κρατών, και όχι των λιγότερο σημαντικών, κινείται σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση, πολύ μακριά από αυτούς τους στόχους.
Άρα, η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο θα αποτελέσει το πολυαναμενόμενο έναυσμα για την ανάδυση μιας αυτόνομης και ανεξάρτητης Ευρώπης από άποψη άμυνας ή, αντίθετα, θα θάψει αμετάκλητα αυτήν την ελπίδα ορισμένων Ευρωπαίων ηγετών;
περίληψη
Οι απειλές του Ντόναλντ Τραμπ προς τους Ευρωπαίους και το ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια της αμερικανικής προεδρικής εκστρατείας
Πρέπει να ειπωθεί ότι κατά τη διάρκεια αυτής της εκστρατείας, ο Ντόναλντ Τραμπ αύξησε τις αμφισβητήσεις του για τις ιστορικές δεσμεύσεις των Ηνωμένων Πολιτειών έναντι της Ευρώπης και των συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ. Έτσι, από την αρχή, ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος είχε προσανατολίσει τη διεθνή του πολιτική σε τρεις κατευθύνσεις: το τέλος της αμερικανικής βοήθειας προς την Ουκρανία, την επιφύλαξη των Ηνωμένων Πολιτειών έναντι του ΝΑΤΟκαι τη συγκέντρωση των αμερικανικών στρατιωτικών πόρων, για να αντιμετωπίσει την Κίνα.
Καθώς ο υποψήφιος Τραμπ προχωρούσε στις δημοσκοπήσεις, αυτές οι απειλές απέκτησαν σημασία στην Ευρώπη, ειδικά καθώς βρήκαν ευνοϊκή ανταπόκριση και ισχυρή υποστήριξη στην προεκλογική ομάδα του Ρεπουμπλικανού και στις θέσεις που εξέφρασαν ορισμένα συντηρητικά κέντρα σκέψης, όπως το Heritage Foundation. .
Αυτές οι ανακοινώσεις προκάλεσαν συναισθηματικές αντιδράσεις από ορισμένους Ευρωπαίους ηγέτες, με αποτέλεσμα ο Ντόναλντ Τραμπ να εντείνει τις απειλές του, ιδίως απαιτώντας από τους Ευρωπαίους να πληρώσουν». το δίκαιο μερίδιο τους», να αναλάβουν την άμυνά τους εντός του ΝΑΤΟ.
Όσον αφορά την Ουκρανία, ο λόγος έχει επίσης εξελιχθεί, μεταβαίνοντας από την απλή και απλή εγκατάλειψη, στην υπόσχεση να τερματιστεί αυτός ο πόλεμος μέσω απευθείας διαπραγματεύσεων με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, σε μόλις 24 ώρες.
Όσο για τη δίκαιη συμμετοχή που περίμενε ο Ντόναλντ Τραμπ για να μην βάλει τον εαυτό του σε εφεδρεία για το ΝΑΤΟ, αυτή είναι πλέον μεγαλύτερη ή ίση με το 3% του ΑΕΠ, ενώ οι Ευρωπαίοι μόλις αγγίζουν το 1.97% κατά μέσο όρο, το 2024, με πολύ σημαντικές διακυμάνσεις, ανάλογα με την απόσταση της χώρας από τα ρωσικά σύνορα.
Χωρίς να παραμελήθηκαν από την αμερικανική πολιτική τάξη, αυτές οι απειλές οδήγησαν τη Γερουσία να επιβάλει, στο πλαίσιο του δημοσιονομικού νόμου του Πενταγώνου του 2024, την ψηφοφορία ενός νόμου που διέπει αυστηρά τις δυνατότητες που προσφέρονται στον Αμερικανό πρόεδρο, να αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ, απαιτώντας συγκεκριμένη προειδοποίηση έξι μηνών και ψηφοφορία τηςπλειοψηφία δύο τρίτων της Γερουσίας, υπέρ της απόφασης αυτής, ώστε να εφαρμοστεί.
Απομένει να διαβάσετε το 75% αυτού του άρθρου. Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 1,99€. Συνδρομές Ανώτερο παρέχει επίσης πρόσβαση σε αρχεία (άρθρα άνω των δύο ετών)
Χριστουγεννιάτικη προσφορά : 15% έκπτωση για Συνδρομές Premium και Classic ετήσιος με τον κωδικό MetaXmas2024, μόνο από 11/12 έως 27/12.
Η ευρωπαϊκή προσέγγιση βασίζεται στη βεβαιότητα ή την αμφιβολία της επιθυμίας των ΗΠΑ να προβληθούν στην Ευρώπη σε περίπτωση σύγκρουσης με μια από τις χώρες του ΝΑΤΟ, εν συντομία στην ενεργοποίηση του άρθρου 5. Το άλλο σημείο αφορά την ικανότητα χρήσης την ατομική βόμβα, όπου υπάρχει μεγάλη αμφιβολία σχετικά με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Γαλλία θεωρεί ότι κυριαρχεί η αμφιβολία και ότι η ύπαρξη ενός ευρωπαϊκού στρατού θα είναι σε θέση να προστατεύσει την ήπειρο, πρέπει να θυμόμαστε ότι η ΕΕ είναι η 2η οικονομική δύναμη στον κόσμο με 22% του ΑΕΠ, κάποιοι πρέπει να καταλάβουν ότι είμαστε πιο δυνατοί ενωμένοι παρά απομονωμένος .
Ένας μεγάλος παράγοντας που θα λειτουργήσει εναντίον της Γαλλίας είναι η κατάσταση των δημόσιων οικονομικών της. Μετά βίας καταφέρνουμε να κρατήσουμε τη γραμμή του LPM 24-30 (και ήδη αρχίζουν να γίνονται προσπάθειες για πλανάρισμα), το οποίο ήδη περιέχει αποποιήσεις ικανοτήτων όπως το τανκ Leclerc. Έτσι, εάν δεν υπάρξει μια σημαντική αλλαγή παραδείγματος σε αυτό που ελπίζουμε να μπορέσουμε να κάνουμε με τους στρατούς μας, είναι κακή ιδέα.
Η La France Insoumise (LFI), στο πρόγραμμα και τις θέσεις της, υπερασπίζεται μια εθνική αμυντική πολιτική με επίκεντρο τη στρατηγική ανεξαρτησία της Γαλλίας. Αντίθετα, το πρόγραμμά του δίνει έμφαση στους κύριους προσανατολισμούς και αρχές για την επίτευξη αυτής της ανεξαρτησίας.
Έξοδος από το ΝΑΤΟ: Το LFI προτείνει την έξοδο από την ολοκληρωμένη διοίκηση του ΝΑΤΟ για να εγγυηθεί την πλήρη στρατηγική αυτονομία. Επιθυμεί έτσι να μειώσει την επιρροή των Ηνωμένων Πολιτειών στις γαλλικές στρατιωτικές αποφάσεις.
Επένδυση σε εθνικές αμυντικές δυνατότητες: Η LFI θέλει να ενισχύσει τις γαλλικές αμυντικές ικανότητες ευνοώντας τις γαλλικές και ευρωπαϊκές βιομηχανίες και τεχνολογίες, για να περιορίσει την εξάρτηση από ξένο εξοπλισμό.
Πυρηνική αποτροπή: Το LFI επιθυμεί να διατηρήσει την πυρηνική αποτροπή ως πυλώνα στρατηγικής ανεξαρτησίας, προωθώντας παράλληλα τον παγκόσμιο αφοπλισμό.
Αναδιάταξη στρατιωτικών δυνάμεων: Η Γαλλία Insoumise υποστηρίζει τον επαναπροσανατολισμό των στρατιωτικών επεμβάσεων εκτός εκείνων που βασίζονται σε νόμιμες διεθνείς συμφωνίες (όπως ο ΟΗΕ). Υπερασπίζεται μια λιγότερο παρεμβατική προσέγγιση από την τρέχουσα γραμμή.
Η Lfi επιθυμεί να ανακατανείμει μέρος των στρατιωτικών δαπανών προς τον εκσυγχρονισμό του γαλλικού εξοπλισμού και προς τις εθνικές αποστολές προστασίας.
Το LFI ευνοεί μια στρατηγική στρατιωτικής ανεξαρτησίας έναντι των συμμαχιών που κυριαρχούνται από τις μεγάλες δυνάμεις, ιδίως τις Ηνωμένες Πολιτείες, και επιθυμεί να επανεπενδύσει στις γαλλικές αμυντικές βιομηχανίες και τεχνολογίες. Ο προτεινόμενος προϋπολογισμός θα εξαρτηθεί από την ανακατανομή των πόρων στο πλαίσιο της μερικής εξόδου από το ΝΑΤΟ και της αδικαιολόγητης μείωσης των εξωτερικών επεμβάσεων.
Υπάρχει κάτι να πούμε εναντίον του;
Στην πραγματικότητα, δεν μας ενδιαφέρουν οι θέσεις του LFI.
Η Meta Défense δεν είναι ο τόπος για την άσκηση πολιτικής προπαγάνδας.
Merci
Καταλαβαίνω την παρατήρησή σας, πολύ περισσότερο γιατί αρχικά, αυτή ήταν και η πρώτη μου αντίδραση.
Ωστόσο, επέτρεψα τη δημοσίευση αυτών των μηνυμάτων. Για τι;
Γιατί, από μόνη της, συνδέεται με το θέμα, αφενός
Και από την άλλη γιατί θεωρώ ότι δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε την πολιτική τάξη συνολικά για την έλλειψη ενδιαφέροντος για γεωπολιτικά και αμυντικά ζητήματα και για φιλτράρισμα μηνυμάτων που εκθέτουν τα προγράμματα όλων.
Προσωπικά, προτιμώ να βλέπω την LFI να παρουσιάζει το πρόγραμμά της σε αυτόν τον τομέα, παρά να προτείνει έκπτωση φόρου στα κατοικίδια (κι όμως, έχω 8 σκύλους και 10 γάτες, δεν σου λέω το τζακ ποτ!!)
Από την άλλη πλευρά, είναι επιτακτική ανάγκη οι ανταλλαγές να παραμένουν μετρημένες και με σεβασμό. Διαφορετικά, θα πάει στο λουκάνικο πολύ γρήγορα.
Να βάλουμε πράγματα και χαρακτήρες στη θέση τους σε αυτήν την αδύνατη συζήτηση για την ευρωπαϊκή άμυνα και τις εναλλακτικές λύσεις Care Bear.
Ολόπλευρη άμυνα (Σαρλ ντε Γκωλ)
Ο Jean-Luc Mélenchon, σε ένα διαφορετικό γεωπολιτικό πλαίσιο, συμμερίζεται αυτό το ιδανικό μιας κυρίαρχης και ανεξάρτητης Γαλλίας στις αποφάσεις της. Υποστηρίζει μια πολιτική μη ευθυγράμμισης που θυμίζει το γκωλιστικό πνεύμα της ανεξαρτησίας, επιμένοντας στην ιδέα ότι η Γαλλία πρέπει να μπορεί να τοποθετηθεί ελεύθερα στη διεθνή σκηνή.
Στις ομιλίες του Mélenchon, αυτή η ανεξαρτησία μεταφράζεται σε:
Η επιθυμία να αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ ή τουλάχιστον να απομακρυνθεί από αυτό, για να αποτρέψει τη Γαλλία από τον περιορισμό των στρατηγικών επιλογών των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η ιδέα μιας ανεξάρτητης ευρωπαϊκής άμυνας, που θα επέτρεπε στα ευρωπαϊκά έθνη να αναλάβουν την ευθύνη για την ασφάλειά τους χωρίς να χρειάζεται να καταφεύγουν συστηματικά στο ΝΑΤΟ.
Η υπεράσπιση της γαλλικής κυριαρχίας σε διεθνείς θέσεις, είτε σε οικονομικά, οικολογικά ή στρατιωτικά θέματα.
Ολόπλευρη άμυνα!
Δεν υιοθετεί ακριβώς την έννοια της ολικής άμυνας, υπερασπίζεται μια στρατηγική γραμμή που παραμένει συνεπής με την επιβεβαίωση μιας ανεξάρτητης και καθαρά γαλλικής πολιτικής, κοντά στο πνεύμα του γκωλισμού, προσαρμοσμένης στα σύγχρονα ζητήματα.
Είναι στο χέρι σας να το εγκρίνετε ή εμείς
Για μένα είναι ναι.
Είναι όπως όλα... Μπορείς να έχεις τις καλύτερες ιδέες στον κόσμο, αν δεν βάλεις νούμερα μπροστά σου, είναι απλά αέρας.
Τι προϋπολογισμό; Τι μορφή; Και πώς να το χρηματοδοτήσει;
Αυτά τα 3 σημεία ορίζουν τα διαθέσιμα μέσα, άρα την επιχειρησιακή σύμβαση, και τις πολιτικές επιλογές που θα ήταν διαθέσιμες στη χώρα.
Μέχρι να δώσει ακριβείς απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, δεν υπάρχει απολύτως κανένα νόημα.
Επιπλέον, ο Ντε Γκωλ δεν ήταν ποτέ «αδέσμευτος». Τα Mirage IV, τα S2 από το Albion Plateau και τα 6 Formidable Class SSBN είχαν όλα στόχο τη Σοβιετική Ένωση, όπως και οι σοβιετικοί πύραυλοι στόχευαν τη Γαλλία. Οι γαλλικοί στρατοί εκπαιδεύτηκαν για να πολεμήσουν το Σύμφωνο της Βαρσοβίας στη Γερμανία, μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ.
Διατήρησε σταθερά τη Γαλλία στο δυτικό μπλοκ και δεν απαρνήθηκε ποτέ τις συμμαχίες της, ιδίως με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ομοσπονδιακή Γερμανία και ολόκληρη την Ατλαντική συμμαχία.
Απλώς έβγαλε τη Γαλλία από την ολοκληρωμένη διοίκηση του ΝΑΤΟ και έκανε τις απαραίτητες προσπάθειες ώστε η χώρα να «διαλέξει τους πολέμους της και να τον κερδίσει», χωρίς ποτέ να υποχωρήσει τους γαλλικούς στρατούς μπροστά στη σοβιετική απειλή.
Γεια σας, είναι νέο ότι ο Melechon ισχυρίζεται ότι είναι ΝΤΕ ΓΚΟΛ, πρωτότυπος είπε πραγματικά όλες τις αδιανόητες μαλακίες. Τον είδα περισσότερο στο πλευρό του φίλου του Πουτίν!
Λοιπόν, είναι ένα αστείο ή ίσως ένα μεγάλο αστείο για να διευκολύνει τη δράση του Vlad αργότερα
Όχι απαραίτητα αστείο, αλλά θα χρειαζόταν τουλάχιστον 3 έως 3.5% ΑΕΠ για να χρηματοδοτηθούν σωστά τέτοιες φιλοδοξίες. Ως εκ τούτου, τίθεται το ζήτημα της χρηματοδότησης και του μοντέλου βιωσιμότητάς της. Και όσο δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό, δεν έχει υλικότητα.
Στη συνέχεια, εάν το LFI υπερασπιστεί ένα μοντέλο με τη διατήρηση της γαλλικής στρατηγικής αυτονομίας και πει ότι είναι έτοιμο να είναι εποικοδομητικό στην άρθρωση της χρηματοδότησής του, τόσο το καλύτερο. Το προτιμώ από μια υπερ-αντιμιλιταριστική αριστερά που αντιτίθεται συνεχώς στις αμυντικές δαπάνες και στις κοινωνικές δαπάνες. Όχι ;
Η θέση του Scholtz εξελίσσεται "ταχεία" και όχι με ευρωπαϊκή έννοια, άμεση δημόσια εγκατάλειψη της Ουκρανίας για παράδειγμα
Ο κ. Araud (πρώην πρεσβευτής του π. στις ΗΠΑ) έδωσε χθες συνέντευξη στο LCI: Ο Dimitri Medvedev μόλις δήλωσε «αφού ασχολήθηκε με όλα τα ονόματα της DT πριν από 15 ημέρες... Οι ευρωπαίοι ηγέτες σπεύδουν στη Φλόριντα για να προσκυνήσουν και να «γλείψουν τα... » από την DT »
Araud: αυτός ο κύριος είναι πολύ κακομαθημένος, αλλά έχει θεμελιωδώς δίκιο
Ήταν ο Medvedev ο αλκοολικός ή ο Araud που μίλησε;;