به نظر می رسد نیروی دریایی کره جنوبی نمی خواهد خود را محدود کند ناوگان سطحی آن در حال گسترش است. در واقع، رئیس ستاد ارتش کشور اعلام کرد که کشور خواهد بود توسعه و ساخت دو کشتی تهاجمی ناو هواپیمابر جدید 30.000 تنی می تواند تا پایان دهه 16 فروند F35B را حمل کند. ساختمان‌های جدید که توسط مقامات سئول به عنوان «بالگرد سکوی فرود» شناخته شده‌اند، دو فروند LHD کلاس 14.000 تنی Dodko را که در حال حاضر در خدمت هستند، تقویت می‌کنند و همچنین باید بتوانند F35B را پیاده سازی کنید، اگرچه در مقادیر محدودتر است.
بر خلاف Dodko، این LHD ها به طور قطع مانند ناو هواپیمابر ملکه الیزابت بریتانیا به پرش آسمان مجهز خواهند شد تا استفاده از F35B ها در پیکربندی STOL (میانبر کوتاه) بهینه شود، بنابراین امکان برخاستن با ارتفاع بالاتر را فراهم می کند. بار سوخت و مهمات.
این اطلاعیه مانند اطلاعیه های قبلی در مورد ناوچه های جدید، ناوشکن و زیردریایی های کره جنوبی، نشان می دهد که این کشور فعالانه در حال آماده شدن برای دفاع از حاکمیت خود در برابر افزایش قدرت چین در منطقه است. نیروی دریایی کره جنوبی با 4 ناو هواپیمابر که قادر به کار با هواپیماهای بال ثابت هستند، به یکی از بزرگترین نیروی هوایی دریایی در اقیانوس آرام تبدیل خواهد شد که پس از ایالات متحده و چین در رده دوم قرار دارد، اما از هند، روسیه و رقیب همیشگی ژاپن پیشی خواهد گرفت. "فقط" دو ناوشکن حامل هواپیمای 27.000 تنی Izumo را خواهد داشت. همچنین قابلیت حمل F35B را دارد. علاوه بر هواپیماها، کلاس جدید کره ای 3000 تفنگدار دریایی و 2 تا 0 خودروی زرهی را حمل می کند که حجم بسیار بالاتر از 700 نفر و 10 وسیله نقلیه کلاس دودکو است.
این کشور قصد دارد 20 فروند F35B اضافی، علاوه بر 40 فروند F35A که قبلا سفارش داده بود، برای تجهیز هوانوردی دریایی خود سفارش دهد. با این حال، رئیس ستاد نشان داد که مطالعاتی برای ارزیابی امکان جایگزینی 40 فروند F35A اولیه با F35B در حال انجام است. مشکل مطرح شده از این نظر کاملاً شبیه به مشکل انگلیسی هاست که نمی توانند در مورد نیاز به داشتن F35A علاوه بر ناوگان F35B که قادر به سوار شدن بر 2 ناو هواپیمابر خود هستند یا یک ناوگان بزرگتر تصمیم بگیرند. F35Bs.
اگرچه همه آن را تکذیب می‌کنند، از چین گرفته تا روسیه از طریق ایالات متحده یا هند، اعلامیه‌هایی که به دنبال یکدیگر می‌آیند، تسریع برنامه‌های تجهیزات دفاعی و در نتیجه از سرگیری مسابقه تسلیحاتی را نشان می‌دهد. در حالی که در سال 2010 منطقه تنها یک ناو هواپیمابر متعلق به نیروی دریایی هند داشت، در سال 2030 دارای 5 ناو هواپیمابر چینی، 2 ناو هواپیمابر ژاپنی، 4 ناو هواپیمابر کره جنوبی و هنوز یک ناو خواهد بود. هواپیماهای هندی (اگر همه چیز خوب پیش برود. ). در جایی که PAN و LHD آمریکایی 85 درصد از نیروهای هوانوردی دریایی وارد شده در اقیانوس آرام را تشکیل می‌دهند، در سال 2030 فقط 35 درصد از همین نیرو را تشکیل می‌دهند.