آیا ترکیه شکست اروپای لا دفنس را آشکار خواهد کرد؟

Septembre 18 2020

اروپای دفاعی یکی از موضوعات اصلی مبارزات انتخاباتی امانوئل ماکرون نامزد انتخابات ریاست جمهوری 2017 بود که به محض انتخاب، با راه اندازی چندین برنامه در مشارکت راهبردی با آلمان، به این دیدگاه پرداخت. از آن زمان، او به تلاش خود برای متقاعد کردن همتایان اروپایی خود در مورد شایستگی این دیدگاه صرفاً فرانسوی در مورد اروپائی که از نظر نظامی و صنعتی به اندازه کافی قدرتمند است ادامه داده است تا دیگر به حفاظت یا فناوری یک متحد برای اطمینان از حفاظت از آن و حفظ آن وابسته نباشد. منافع آن در جهان امروز، تنش‌ها با آنکارا، چنان تفاوت‌های مفهومی قوی بین اروپایی‌ها در مسائل دفاعی را برجسته می‌کند که می‌تواند به طور قطع ناقوس مرگ را برای این ابتکار رئیس جمهور فرانسه به صدا درآورد.

در واقع، آنکارا طی چند هفته به صراحت ضعف نهادهای اروپایی، اعم از اتحادیه اروپا یا ناتو، هر دو مواضع اروپایی ها و متحدان آمریکایی آنها را تا حد خنثی کردن هرگونه احتمال واکنش یا واکنش هماهنگ، متفاوت نشان داده است. رویدادهای متعددی که در هفته‌های اخیر رخ داده است، به این مشاهدات کمک می‌کند. اولاً، جای تعجب نیست که استقرار کشتی تحقیقاتی Orus Reis و اسکورت نظامی آن در آب‌های جداکننده قبرس و متحد یونانی‌اش، خللی را برجسته کرد که می‌تواند اروپایی‌ها را در حوزه کمک‌های نظامی به یک متحد جدا کند. در حالی که آتن نیروهای هوایی و دریایی خود را در حالت آماده باش قرار داد و پاریس یک کشتی جنگی و هواپیما در منطقه مستقر کرد Rafale برای نشان دادن حمایت خود از متحدان یونانی و قبرسی خود، علیرغم درخواست مقامات دو کشور مورد تهدید، هیچ کشور اروپایی دیگری نیروهای نظامی در این زمینه مستقر نکرد.