چرا تلاش دفاعی 2 درصدی تولید ناخالص داخلی برای فرانسه ناکافی است؟

امانوئل مکرون، رئیس جمهور جدید، پس از ورود به کاخ الیزه در سال 2017، تلاش زیادی کرد تا تلاش دفاعی فرانسه را به 2 درصد از تولید ناخالص داخلی برساند، همانطور که فرانسه در سال 2014 در جریان نشست سران ناتو در کاردیف متعهد شده بود. برای دستیابی به این هدف، قوه مجریه جدید قانون برنامه‌ریزی نظامی جدید را از سال 2019 تا 2025 با هدف دستیابی به این هدف و همچنین ترمیم کاستی‌های متعدد و گاه چشمگیر که ارتش فرانسه پس از 20 سال کم‌سرمایه‌گذاری از آن متحمل شده بود، اجرا کرد فعالیت عملیاتی این یک پارادوکس برای این دوره تعیین شده پس از جنگ سرد بود و دکترین بسیار بحث برانگیز "مزایای صلح" را به وجود آورد که باعث شد رهبران فرانسوی و اروپایی به شدت تلاش های دفاعی خود را کاهش دهند.

در کمال تعجب اکثریت قریب به اتفاق متخصصان در این زمینه، قوه مجریه به قول خود عمل کرد، و دقیقاً LPM جدید را اجرا کرد و به ارتش ها ظرفیت های بودجه ای جدید را برای مقابله با کهنگی های بی شماری که از آن رنج می بردند، ارائه داد. و در واقع، در سال 2022، تا حدی با کمک عواقب بحران کووید بر اقتصاد ملی، تلاش دفاعی فرانسه به 2 درصد از تولید ناخالص داخلی خواهد رسید و فرانسه را در زمره دانشجویان خوب ناتو در این زمینه قرار می دهد، در حالی که بسیاری از کشورها هنوز در این زمینه باقی مانده اند سطوح پایین تر با این حال، مطالعه روشمند نیازهایی که ارتش فرانسه باید به آنها پاسخ دهد، به ویژه هنگامی که خطرات جنگ با شدت بالا در اروپا بار دیگر وجود دارد، نشان می دهد که این هدف برای فرانسه، ارتش و جاه طلبی هایش بسیار ناکافی است. در این مقاله، ما 3 دلیل تجمعی که چرا این هدف کم حجم است، و همچنین دلایلی که فرانسه می تواند برخلاف همسایگان و متحدان اروپایی خود از تلاشی فراتر از این حد حمایت کند، مطالعه خواهیم کرد.

چرا این هدف 2 درصد از تولید ناخالص داخلی؟

به نظر می رسد که هدف تلاش دفاعی 2 درصد از تولید ناخالص داخلی، برای بسیاری از روزنامه نگاران، به ویژه رهبران سیاسی، آلفا و امگا یک تلاش دفاعی ضروری و کافی را نشان می دهد. با این حال، توسعه آن پرزحمت بود و به هیچ وجه متکی به تحلیل پیچیده ابزارهای مورد نیاز برای دفاع از کشورها نبود. در آماده‌سازی برای نشست ناتو در سال 2014، مقامات اتحادیه موظف شدند آستانه‌ای را تعریف کنند که بتواند توسط همه اعضای آن برای افزایش تلاش‌های دفاعی خود تا سال 2025 بپذیرد. پایین ترین وجه مشترک برای پایتخت های اروپایی، به منظور برآورده ساختن انتظارات آمریکا برای حضور فعال در دفاع جمعی اروپایی در چارچوب ناتو.

به عبارت دیگر، هدف از این هدف، توانمندسازی اعضا برای تجهیز خود به نیروهای مسلح قادر به همکاری با ارتش‌های غربی، و به‌ویژه با قدرت نظامی آمریکا، با تکیه بر قابلیت‌های کلیدی مشخصی است که دقیقاً توسط نیروهای آمریکایی ارائه می‌شود، به‌ویژه در حوزه‌های استراتژیک ، هوش یا فضا. هیچ وقت بحثی در مورد اجازه دادن به اروپایی ها برای دستیابی به یک قدرت نظامی خودمختار و مستقل وجود نداشت، به خصوص که آنها در آن زمان هیچ جاه طلبی برای این کار نداشتند. بدیهی است که هیچ‌کس اروپایی‌ها را از هزینه‌های بیشتر باز نمی‌دارد و برخی مانند کشورهای بالتیک، یونان و لهستان، چندین سال است که از روی جاه‌طلبی و گاه از سر ناچاری، مانند مورد آتن، از این هدف فراتر رفته‌اند. از سوی دیگر، برای فرانسه، این هدف به دلیل 3 ویژگی ذاتی دفاع فرانسه: بازدارندگی، قلمروهای خارج از کشور و جاه طلبی آن برای داشتن قالبی از ارتش های جهانی که قادر به عمل مستقل هستند، کافی نیست.

هزینه اضافی بازدارندگی فرانسوی

بقیه این مقاله فقط برای مشترکین است

لس اشتراک های کلاسیک دسترسی به
همه مقالات بدون تبلیغات، از 1,99 یورو.

اشتراک خبرنامه