تحلیل دفاعی سلاح های لیزری و انرژی هدایت شده هواپیمای جنگنده

لیزر پر انرژی سیستم هوابرد SHIELD به زودی برای آزمایش آماده می شود

Juillet 11 2022

از اواسط دهه 60، پدافند ضد هوایی مدرن به طور فزاینده ای همچنان تهدیدی فزاینده برای نیروهای هوایی و ارتش هایی است که مانند نیروهای غربی، بیشتر قدرت آتش خود را بر این مؤلفه استوار می کنند. جنگ ویتنام، سپس جنگ یوم کیپور، کارکنان را از این تهدید آگاه کرد و منجر به طراحی هواپیماهای جدیدی شد که برای به چالش کشیدن این سیستم ها طراحی شده بودند، چه بر اساس رادارگریزی مانند F-117A Nighthawk یا بر اساس نفوذ در ارتفاع کم و سرعت بالا. مانند تورنادو، Su-24 و F-111. جنگ خلیج‌فارس نشان‌دهنده برتری قدرت و دکترین هوایی آمریکا و غرب بود، در حالی که پایان جنگ سرد و فروپاشی بلوک شوروی به درک تهدید پایان داد و منجر به کاهش قابل توجهی در سرمایه‌گذاری و تحقیقات در این زمینه شد منطقه برای نزدیک به 20 سال، به ویژه از زمانی که ایالات متحده، و همچنین بسیاری از شرکای آن، راه حل رادارگریز و F-35 را در دست گرفتند تا در صورت لزوم به این موضوع پاسخ دهند.

با این حال، با ورود سیستم‌های ضد هوایی جدید و کارآمدتر، تهدیدها به تکامل خود ادامه دادند. مانند اس-300 و سپس اس-400 روسی، بلکه چینی HQ-9، و همچنین از نظر موشک های هوا به هوای بسیار دور برد مانند PL-15 چینی، شهاب اروپایی و R37M روسی، نه تنها علیه هواپیماهای جنگنده تاکتیکی یا بمب افکن های استراتژیک، بلکه علیه آنها نیز تهدید می شود هواپیماهای پشتیبانی مانند هواپیماهای تانکر، هواپیماهای نظارت هوایی پیشرفته یا سیستم های شنود الکترونیکی هوابرد. با وارد شدن به خدمت موشک های بسیار دوربرد جدید و هواپیماهای حامل رادارگریز مانند J-20 چینی یا Su-57 روسی، کل سیستم نیروی هوایی غرب است که خود را در معرض تهدید می بیند و به همراه آن، قدرت آتش نیروها به عنوان یک کل که خود را به طور قابل توجهی کاهش می دهد. در این زمینه، جنگ اوکراین نیز نشان داد که با وجود سیستم‌های پیشرفته حفاظت از خود، پارازیت پوشش و سرکوب پدافند ضد هوایی، نیروی هوایی روسیه هنوز پس از 4 ماه جنگ موفق به برتری هوایی بر این کشور نشده است. ، عملاً بخش بزرگی از مزیتی را که هوانوردی تاکتیکی خود می توانست به آن بدهد، از دست می دهد، 16 برابر بیشتر از دشمن خود.