برای چندین سال، تنشها بین واشنگتن و پکن، مانند ترس از حمله پکن به تایوان، همچنان افزایش یافته است. آنها اکنون نمایندگی می کنند سوژه ای که مدام با کاسوس بلی معاشقه می کندبین تهاجمات نیروی دریایی و هوایی آمریکا و متحدانش در دریای چین جنوبی و تنگه تایوان، رهگیری ها و تهاجمات دریایی و هوایی ارتش آزادیبخش خلق به اطراف جزیره و پاسخ های متوالی و متقابل. به محض اینکه واشنگتن محموله جدیدی از سلاح ها را ارسال کرد، نمایندگان مجلس یا اعضای دولت به تایپه می فرستند.
پویایی جنگ به گونه ای است که اکنون نیروهای مسلح هر دو کشور درگیر یک مسابقه تسلیحاتی برای پیشی گرفتن از دشمن در چیزی هستند که به طور فزاینده ای یک رویارویی اجتناب ناپذیر به نظر می رسد.
با این حال، هیچ کس در حال حاضر وقوع خصومت ها در ماه ها یا سال های آینده را پیش بینی نمی کند، زیرا پنتاگون به سهم خود تخمین می زند که دوره خطر در سال 2027 آغاز خواهد شد.
با توجه به برنامههای صنعتی در دست اجرا در پکن، تایپه و واشنگتن، تحولات ژئوپلیتیکی و جاهطلبیهای رهبران قدرتهای بزرگ جهانی، محتملترین تاریخ برای تهاجم چین برای بازپسگیری تایوان چیست و پس از آن چه خواهد بود. استراتژی انتخاب شده توسط پکن برای رسیدن به این؟
بهسوی محاصره بهجای یک حمله عظیم هوا-خاکی
اغلب، زمانی که سناریوی حمله چین به تایوان مطالعه می شود، بر اساس آن است یک حمله گسترده هوا-خاکی به جزیره، قبل از بمباران شدید با استفاده از موشک های بالستیک و کروز، یا حتی هواپیماهای بدون سرنشین، برای غلبه بر زیرساخت های دفاعی جزیره.
با این حال، چنین فرضیهای، هر چه سطح آمادگی و ابزاری که پکن به کار میگیرد، استراتژی بسیار خطرناکی برای ارتش آزادیبخش خلق خواهد بود.
در واقع، عملیات هوایی و آبی-خاکی بزرگ نادری که در تاریخ با موفقیت انجام شده است، علیه سواحل با دفاع ضعیف (عملیات مشعل در سال 1942، عملیات تفنگدار در سال 1956)، یا زمانی که مهاجم برتری غیرقابل انکار هوایی و دریایی و ابزارهای مهمی برای تضعیف نیروی هوایی داشت، بود. خطوط دفاعی و لجستیکی دشمن، مانند عملیات ارباب et دراگون در سال 1944، فرود آیو جیما و اوکیناوا در سال 1945، عملیات کرومیت (فرود اینچئون) در سال 1950، یا سن کارلوس در 1982).
با این حال، همانطور که عقبنشینیهای نیروی دریایی و هوایی روسیه در اوکراین کاملاً نشان داده است، محروم کردن یک دشمن از قابلیتهای دفاعی هوایی، ضد هوایی و ضد کشتی، حتی با استفاده شدید، بسیار خطرناک است حملات موشکی کروز و بالستیک
در واقع، بسیج یک ناوگان بزرگ دریایی و هوایی برای انجام حمله علیه تایوان تنها پس از خنثی شدن کامل نیروهای هوایی، پدافند ضد هوایی، پدافند ساحلی و نیروی دریایی تایوان می تواند انجام شود. فقط پس از اولین مرحله نبرد با مدت نسبتا طولانی مداخله خواهد کرد.
در این صورت خطر این که چنین جنگ هوایی، بالستیک و سایبری مداخله ایالات متحده و متحدانش را برانگیزد و همچنین، مانند اوکراین، رادیکالیزه شدن جمعیت غیرنظامی تایوان را برانگیزد، که دشوارترین را در پی خواهد داشت، بالا خواهد بود. مدیریت احتمالی جزیره پس از شکست نیروهای تایوانی.
با این حال، احتمال دیگری برای پکن وجود دارد و آن این است که نه به یک حمله هوایی-خاکی، بلکه بر محاصره هوایی و دریایی غیرقابل نفوذ جزیره، به طوری که عزم خود تایوانی ها را در طول زمان تضعیف کند، در حالی که رویارویی ها را محدود می کند بین PLA و نیروهای تایوانی، حداقل در حالی که مانع از تأثیر بیش از حد آنها بر جمعیت غیرنظامی و زیرساخت ها می شود.
مانند محاصره دریایی و هوایی که جی اف کندی در سال 1962 در اطراف کوبا به دنبال تحویل موشک های بالستیک میان برد شوروی به جزیره اجرا کرد، هدف از چنین محاصره ای حفظ فاصله از حمایت نظامی و فناوری آمریکا و غرب نسبت به جزیره خواهد بود. در حالی که نیروی دریایی ایالات متحده و نیروی هوایی ایالات متحده را در شرایط پیچیده ای قرار می دهد تا از نظر روابط بین المللی رفتار کنند.
در درازمدت، این محاصره به کل اقتصاد جزیره و همچنین کل سیاره که بسیار وابسته به نیمه هادی های تولید شده در کشور است، آسیب می رساند.
در واقع، و حتی اگر درگیری بین نیروهای تایوانی و چینی در چنین سناریویی اجتناب ناپذیر باشد، این رویارویی بر خلاف وضعیتی که امروز روسیه با آن مواجه است، زیر آستانه ای باقی خواهد ماند که احتمالاً افکار عمومی و رهبران سیاسی غربی را بسیج نمی کند حملات و تجاوز به غیرنظامیان اوکراینی توسط ارتش روسیه.
مشروط بر اینکه محاصره به اندازه کافی در صحنه عمومی و بین المللی توجیه شده باشد و ابزارهای تضمین اثربخشی آن عملاً در یک دوره کافی چند ماهه اجرا شود، به احتمال بسیار زیاد این موضوع بهترین استراتژی برای پکن خواهد بود. برای بازپس گیری کنترل استان بیست و سوم و در عین حال تحت کنترل نگه داشتن مقاومت مدنی خود تایوانی ها و با ارائه روایتی در صحنه بین المللی که احتمالاً بسیاری از متحدان بالقوه جزیره را از کار می اندازد.
ابزارهای حفظ محاصره دریایی علیه نیروی دریایی ایالات متحده چیست؟
75 درصد از این مقاله برای خواندن باقی مانده است،
برای دسترسی به آن مشترک شوید!
لس اشتراک های کلاسیک دسترسی به
مقالات در نسخه کامل خود، و بدون تبلیغات,
از 6,90 €.
اشتراک خبرنامه
ثبت نام برای خبرنامه متا دفاع برای دریافت
آخرین مقالات مد روزانه یا هفتگی
[…]
با نامگذاری صریح روسیه به عنوان یک "ملت متجاوز" از یک سو، و چین و جاه طلبی های آن در مورد تایوان به عنوان تهدیدی بزرگ برای صلح منطقه ای و توازن بین المللی که تضمین کننده […]
[…] هر سال. به عبارت دیگر، بر اساس پویایی کنونی، جمهوری خلق چین تا سال 2035/2040 دارای نیروی دریایی متشکل از ...، 80 ناوشکن و رزمناو، 60 ناوچه و 20 کشتی بزرگ آبی خاکی خواهد بود که 15 فروند آن را بر دوش دارند.
[…] 29 ژوئیه 2022 […]
برای چندین سال، تنشها بین واشنگتن و پکن، مانند ترس از حمله پکن به تایوان، همچنان افزایش یافته است. […]