در حالی که به نظر می رسید همکاری فرانسه و آلمان در مورد هواپیماهای جنگی نسل ششم FCAS و برنامه های تانک رزمی نسل جدید MGCS به لیست طولانی همکاری های صنعتی دفاعی متوقف شده بپیوندد، وزیر نیروهای مسلح، سباستین لکورنو و وزیر دفاع آلمان، کریستین لامبرشت اعلام کردند. طی یک کنفرانس مطبوعاتی مشترک هفته گذشته که این برنامه ها به پایان می رسد، نشان می دهد که مجریان دو طرف رود راین اکنون قصد دارند کنترل بر اجرای این برنامه ها را دوباره به دست گیرند. این اراده سیاسی تأیید شده و مصمم، و همچنین زمینه ژئوپلیتیکی و بودجه دو کشور، همه محدودیت‌هایی را که برای پیگیری این دو برنامه اعمال می‌شود، ترسیم می‌کند و اگر واقعاً مصادره شده باشند، چشم‌اندازهای جدید و بسیار مرتبطی را می‌گشایند. مهمترین آنها چیزی نیست جز بازتعریف جدول زمانی که امروزه بر توسعه این تسهیلات عمده حاکم است. در واقع، 4 استدلال به نفع تسریع تحولات وجود دارد، و کوتاه کردن جدول زمانی هر دو برنامه : نیازهای عملیاتی ارتش ها، تحولات بازار بین المللی، ابزارهای جدید در دسترس ارتش دو کشور و همچنین کاهش ریسک ها و محدودیت های صنعتی پیرامون آنها.
1- مواجهه با مسابقه تسلیحاتی جدید
به گفته اریک تراپیر، مدیر عامل Dassault Aviation، برنامه FCAS قادر به تولید هواپیمای عملیاتی جدید تا قبل از پایان دهه 2040 نخواهد بود، در حالی که در ابتدا صحبت از تحویل اولین هواپیمای جنگی در پایان دهه آینده تا آن زمان، بنابراین خواهد بود Rafale فرانسوی و Typhoon آلمانی ها برای حفظ خط، از جمله در مواجهه با ورود هواپیماهای جدید مانند سوخو-57 روسی و همچنین J-20 و J-35 چینی که همه به گونه ای طراحی شده اند که متعلق به نسل پنجم هواپیماهای جنگی باشند. که این طبقه بندی مرتبط است. علاوه بر این، پکن در حال توسعه مدل های دیگری مانند JH-XX است که برای جایگزینی بمب افکن های جنگنده JH-5 در نظر گرفته شده است و قبلاً متعهد شده است که یک جنگنده نسل ششم طراحی کنید که باید در حدود سال 6 وارد خدمت شود، به طور مشترک با NGAD آمریکایی و طوفان بریتانیا. در عین حال، مسکو و پکن از بمب افکن های استراتژیک رادارگریز جدید Pak-DA و HH-20 خود استفاده خواهند کرد، با عملکردی که تصور می کنیم به عملکرد B-21 Raider جدید آمریکایی نزدیک است. همچنین در زمینه پدافند ضد هوایی، پیشرفت های زیادی در 20 سال آینده پیش بینی می شود، چه با ورود سامانه های جدید زمین به هوا، بعضا مافوق صوت، مانند S-500 و جایگزینی HQ-9. در توسعه، یا با تکثیر سلاح های انرژی هدایت شده و هواپیماهای بدون سرنشین جنگی. علیرغم ظرفیت آنها برای مدرنیزه شدن، هیچ کدام Rafale و نه Typhoon قادر نخواهد بود به طور مؤثر با این سیستم های جدید کنار بیاید، یا حداقل بتواند برتری تکنولوژیکی مورد نیاز دکترین غربی را داشته باشد.
این مشکل در مورد وسایل نقلیه زرهی سنگین کاملاً یکسان است و حتی اگر بر اساس جذابیت ایجاد شده توسط K2 Black قضاوت کنیم، بسیار جدی تر به نظر می رسد. Panther کره جنوبی در ماه های اخیر و همچنین K51 جدید Panther ارائه شده توسط Rheinmetall در طول نمایشگاه Eurosatory 2022 در واقع، فراتر از منسوخ شدن نسبی Leopard 2 آلمانی و فرانسوی Leclerc که برنامه MGCS قصد دارد در بهترین حالت پس از سال 2035 جایگزین شود، نه Nexter در فرانسه و نه Krauss Maffei Wegman در آلمان خط تولید سری بزرگی برای تولید این خودروهای زرهی ندارند، بنابراین حتی اگر نیاز به مدرن سازی ناوگان تانک در اروپا و سراسر جهان به وضوح توسط جنگ در اوکراین برجسته شد. اگر بتوانیم به طور منطقی به این واقعیت شک کنیم که ارتش روسیه قادر خواهد بود تا سال 14 ناوگان بزرگی از T-2035 آرماتا جدید را به دست آورد، و اگر هیچ اطلاعات عمومی تا به امروز وجود یک برنامه را تأیید نمی کند، اگرچه برنامه احتمالی با هدف جایگزینی وجود دارد. چینی نوع 099A، فقدان یک راه حل مدرن تانک سنگین اروپایی هنوز به طور جدی بر موازنه های ژئوپلیتیکی در اروپا سنگینی می کند. فراتر از جنبه‌های صرفاً صنعتی، جنگ در اوکراین نیز لزوم تجهیز خودروهای زرهی خط مقدم به نسل جدید سیستم‌های حفاظتی، به‌ویژه سیستم‌های Hard-Kill، و همچنین قابلیت‌های ارتباطی و ارتباطی جدید را نشان داده است تانک های نسل قبلی مانند Leopard 2، Leclerc و همچنین Abrams یا T-90، بهینه نیستند.
2- حفظ و گسترش سهم بازار صادرات
بقیه این مقاله فقط برای مشترکین است
لس اشتراک های کلاسیک دسترسی به
همه مقالات بدون تبلیغات، از 1,99 یورو.
اشتراک خبرنامه
ثبت نام برای خبرنامه متا دفاع برای دریافت
آخرین مقالات مد روزانه یا هفتگی
[…]