ارتش بریتانیا می خواهد به نوسازی توپخانه خود سرعت ببخشد

درس های جنگی که تقریباً یک سال است در اوکراین در جریان است بسیار زیاد است و تقریباً به کل عملیات نظامی مربوط می شود. اما بارزترین، یا بهتر است بگوییم آن چیزی که از آن تاریخ تاکنون سریعترین تغییر در وضعیت ارتش های اروپایی را ایجاد کرده است، چیزی نیست جز نقش مرکزی که بار دیگر در این نوع درگیری بر عهده توپخانه است. در حالی که نیروهای هوایی اوکراین و حتی روسیه با حضور همه جانبه پدافند ضد هوایی خنثی شده اند، ذخایر مهمات دقیق بسیار سریعتر از دشمن تمام می شود و استفاده از پهپادها فرصت های جدیدی را برای شناسایی و حمله به نیروهای مخالف ارائه می دهد. قابلیت های سامانه های جدید توپخانه در واقع این سلاح را به محور عمل هم در خط مقدم و هم در عمق دستگاه دشمن تبدیل کرده است.

متأسفانه برای ارتش های اروپایی، توپخانه دقیقاً یکی از نادیده گرفته ترین سلاح ها در طول 3 دهه گذشته برای ارتش های غربی بوده است، با کاهش بسیار سریع تعداد لوله ها نسبت به نیروهای پشتیبانی، و همچنین در ذخایر مهمات. به عنوان ظرفیت های تولید صنعتی بنابراین در حالی که اوکراین روزانه 3000 گلوله 155/152 میلی متری شلیک می کند، تولید روزانه مشترک اروپایی ها و آمریکایی ها در این منطقه به نصف این حجم نمی رسد. به همین ترتیب، ارتش فرانسه، که با این وجود سنت تقریباً چند صد ساله ای در استفاده از توپخانه دارد، امروزه تنها حدود صد "لوله" (توپ و هویتزر) در خدمت دارد که از این تعداد حدود 1 اسلحه خودکششی AuF59 مربوط به دوران جنگ سرد است. و تنها 18 اسلحه سزار پس از اهدای 7 نمونه به اوکراین. از نظر توپخانه دوربرد، تنها می تواند به XNUMX پرتابگر موشک واحد عملیاتی موثر، معادل HIMARS، برای پشتیبانی از نیرویی که به طور بالقوه می تواند به یک لشکر برسد، تکیه کند.

وضعیت برای اکثر ارتش های اروپایی تقریباً مشابه است، همانطور که در مورد ارتش بریتانیا نیز وجود دارد. در واقع، امروزه، تنها ناوگان نظری متشکل از 89 اسلحه خودکششی AS-90، یک هویتزر 155 میلی‌متری تحت یک کازمیت کالیبر 39، که برد آن از 25 کیلومتر تجاوز نمی‌کند، در اختیار دارد. و همچنین حدود صد فروند هویتزر 118 میلی‌متری L105 با برد در بهترین حالت تنها 20 کیلومتر، تجهیزاتی که نسبت به سیستم‌های مدرن مانند سزار یا Pzh2000 مجهز به کالیبرهای 52 میلی‌متری کارآمدتر و آسیب‌پذیرتر هستند رسیدن به 40 کیلومتر یا حتی بیش از 50 کیلومتر با پوسته های تخصصی. تنها قابلیت مدرن نوظهور ارتش بریتانیا تا به امروز، نوسازی سیستم موشکی چندگانه هدایت شونده (GMLRS) است تا آنها را قادر سازد تا اهدافی را تا فاصله 29 کیلومتری 150 مورد اصابت قرار دهند. برای وزیر دفاع بن والاس که در 16 ژانویه در پارلمان بریتانیا صحبت می کرد، اکنون ضروری است که این توپخانه را که در میدان های نبرد با شدت بالا مدرن ضروری است، مدرن سازی کنیم.

بقیه این مقاله فقط برای مشترکین است

لس اشتراک های کلاسیک دسترسی به
همه مقالات بدون تبلیغات، از 1,99 یورو.

اشتراک خبرنامه