تنش بین اورشلیم و تهران، امروز، در مرکز بی ثباتی ساختاری تئاتر خاورمیانه است. اینها به ویژه نتیجه درگیری های مکرر بین نیروهای مسلح اسرائیل و حزب الله شیعه در لبنان و همچنین درگیری با شبه نظامیان ایرانی در سوریه است. با این حال، در سالهای اخیر، این تنشها حول برنامههای موشکهای بالستیک، موشکهای کروز و پهپادهای دوربرد توسعهیافته توسط صنایع دفاعی ایران، تشدید قابل توجهی را تجربه کردهاند که به ارتشهای این کشور قابلیتهای ضربتی مؤثر علیه خاک اسرائیل و بهویژه آن را میدهد. زیرساخت های حیاتی مهمتر از همه، پیشرفتهای ثبتشده توسط برنامه هستهای ایران اکنون در مرکز نگرانیهای فوری اورشلیم قرار دارد، که تخمین میزند تهران تنها چند ماه با داشتن مواد قابل شکافت تصفیهشده کافی برای ساخت اولین بمب هستهای خود فاصله دارد.
در واقع بیش از دو سال است که نیروهای هوایی برای انجام حملات دوربرد آموزش می بینندتا بتوان در صورت لزوم به زیرساخت های هسته ای و سایت های موشکی ایران حمله کرد. برای این منظور، نیروی هوایی اسرائیل دو اسکادران جنگنده رادارگریز F-35i، سفارش 50 هواپیما، نسخه ای برگرفته از جنگنده لاکهید-مارتین F-35A مجهز به سیستم های اسرائیلی، علاوه بر 25 F-15i، به دست آورده است. 50 فروند F-15A/B/C/D و 6 اسکادران F-16 C/i. اورشلیم در مواجهه با قدرت فزاینده تهدید ایران، در سال 2020 اعلام کرد: قصد او برای سفارش یک اسکادران جدید F-35i و همچنین یک اسکادران جدید F-15اولی وظیفه حذف پدافند ضد هوایی و دومی تخریب زیرساخت ها و پوشش نورپردازی در برابر جنگنده های دشمن در صورت لزوم. به دلیل بی ثباتی سیاسی کشور، فقط سفارش 25 فروند F-35i در واقع رسمی شد. به نظر می رسد نزدیکی آشکار بین تهران و مسکو، پیرامون درگیری در اوکراین، و پیامدهای آن بر دستیابی ایران به تسلیحات روسی، اورشلیم را متقاعد کرده است که در روزهای اخیر رسمیت می یافت. سفارش 25 فروند F-15EX از بوئینگو همچنین تبدیل F-15i آن به این استاندارد (به غیر از کنترل پرواز برقی).
در واقع فراتر از ورود 24 تا 30 فروند Su-35 به ایران, اظهارات اخیر سفیر روسیه در ایرانبه نظر می رسد نشان می دهد که تهران می تواند سایر سامانه های تسلیحاتی به ویژه سامانه های ضد هوایی اس-400 را نیز از مسکو دریافت کند. نیروی هوایی اسرائیل با این سیستم در خدمت در سوریه برای حفاظت از زیرساخت های روسیه آشنا هستند و می دانند چگونه عملکرد آن را ارزیابی کنند. اگر قرار بود چنین سامانههایی در ایران در کنار جنگندههای Su-35 که بسیار کارآمدتر از جنگندههای در خدمت نیروی هوایی ایران هستند، مستقر شوند، محدودیتها برای ناوگان احتمالی بمباران، و بهویژه برای پشتیبانی از هواپیماهایی مانند نفتکشها و... اعمال میشد. هواپیماهای هشدار اولیه هوایی که قرار است آنها را همراهی کنند، در واقع بسیار مهمتر خواهند بود. در این زمینه است که جفت شدن F-35i و F-15EX معنای کامل خود را پیدا می کند.
75 درصد از این مقاله برای خواندن باقی مانده است، برای دسترسی به آن مشترک شوید!
لس اشتراک های کلاسیک دسترسی به
مقالات در نسخه کامل خود، و بدون تبلیغات.
متا دیفنس 5 سالگی خود را جشن می گیرد!
- 20٪ در اشتراک کلاسیک یا پرمیوم خود، با کد Metanniv24
این پیشنهاد از 10 تا 20 مه برای اشتراک آنلاین یک اشتراک جدید کلاسیک یا ممتاز، سالانه یا هفتگی در وب سایت متا دیفنس معتبر است.
[…] اعلام ارسال CAESAR های جدید احتمالاً به پاریس اجازه می دهد تا در راس بحث هایی که در مورد تحویل تانک های Leclerc یا حتی Mirage 2000s به کیف در حال افزایش است، ظاهر شود. همانطور که چند ماه پیش بحث کردیم، ارسال تانکهای Leclerc فرانسوی به اوکراین تصمیم بسیار زیانباری خواهد بود، ارتش فقط تعداد کمتری از این تانکهای پیچیده را برای پیادهسازی و نگهداری دارد، در حالی که هیچ ظرفیت صنعتی قادر به جایگزینی این خودروهای زرهی نیست. در کشور وجود دارد. در عین حال، ارسال هواپیماهای جنگی غربی، میراژ 2000 مانند اف-16، در حال حاضر از سوی واشنگتن منع شده است، احتمالاً به دلایل خطر تشدید تنش از سوی مسکو، چه در اوکراین با افزایش حمله به اهداف غیرنظامی یا خارج از این تئاتر، چه با اقدامات مخفیانه و چه با ابزار تنش، مانند ایران. […]