در مواجهه با تشدید تهدید، پنتاگون در حال توسعه دکترین خود در مورد سیستم های خودمختار است.

- تبلیغات -

یکی از محورهای اصلی انتخاب شده توسط پنتاگون برای حفظ برتری عملیاتی بر دشمنان احتمالی که به طور مشترک دارای منابع نظامی و فناوری قابل توجهی هستند، مبتنی بر استفاده از تعداد زیادی سیستم خودمختار است، خواه توسط یک یا چند هوش مصنوعی کنترل شوند یا نه. . اما در مواجهه با چالشی که با ظهور چین، صنایع و 1,4 میلیارد جمعیت آن ارائه می شود، دکترین تعریف شده در سال 2012 در مورد استفاده از سیستم های خودمختار دیگر مناسب به نظر نمی رسد. به همین دلیل است که بررسی آن از سال 2021 آغاز شده است تا پیشرفت‌های تکنولوژیکی مانند تهدیدات را در نظر بگیرد. دکترین جدید این هفته توسط مایکل هوروویتز ارائه شدمدیر دفتر سیاست قابلیت‌های نوظهور پنتاگون، و در جنبه‌های بازنگری ساده، تحول مهمی در واقعیت استفاده از این سیستم‌های تسلیحاتی ایجاد می‌کند که به عنوان ستون عملیات نظامی آمریکا در دهه‌های آینده تبدیل شده‌اند.

این تحولات اعتقادی، مربوط به موضوع بسیار حساسی است که توسط رسانه‌ها مشاهده می‌شود، ممکن است در نگاه اول سطحی به نظر برسند، به‌ویژه که اغلب مبتنی بر تکامل ظریف واژگان مورد استفاده هستند. بنابراین، در دکترین سال 2012 حاکم بر استفاده از این سیستم های مستقل یا نیمه خودمختار، مفهوم هوش مصنوعی ظاهر نشد، در حالی که در سند جدید، در همان سطح سیستم های خودمختار و مبتنی بر سیستم ها یکپارچه شده است بنابراین استفاده از هوش مصنوعی باید به این دکترین مانند سایرین احترام بگذارد. اما مهمترین پیشرفت مشاهده شده بسیار مهمتر از یک توضیح ساده تکنولوژیکی است.

اتاق کنترل درو تجزیه و تحلیل دفاع | اتوماسیون | پهپادهای رزمی
پهپادهای فعلی، مانند MQ-9 Reaper، همیشه تحت کنترل یک خلبان هستند، حتی اگر برخی از جنبه های پرواز خودکار باشند.

در واقع، در سال 2012، سیستم‌های خودمختار یا نیمه خودمختار، مانند هواپیماهای بدون سرنشین، با توجه به اقدامات خاص، مانند استفاده از یک سلاح کشنده، و همچنین برای فعال کردن تجهیزات نظارتی خاص، باید تحت کنترل انسان باقی می‌مانند. در واقع، نه تنها انسان‌ها باید قادر به کنترل تجهیزات خودمختار بودند، بلکه این تجهیزات به خودی خود نمی‌توانستند بدون اقدام مستقیم انسان، اقدامات بزرگی را آغاز کنند. این رویکرد به طور مؤثری به واقعیت فناوری لحظه ای پاسخ داد، اما مهمتر از همه به واقعیت عملیاتی، تعداد سیستم های مستقل یا نیمه خودمختار به اندازه کافی کم بود که قادر به تخصیص یک منبع انسانی دائمی به کنترل خود بودند. برای پیاده‌سازی ده‌ها و حتی صدها سیستم خودمختار در یک تئاتر، همانطور که هدف پنتاگون در سال‌های آینده است، بدیهی است که این رویکرد دیگر ممکن نبود.

- تبلیغات -

LOGO متا دفاع 70 تجزیه و تحلیل دفاع | اتوماسیون | پهپادهای رزمی

بقیه این مقاله فقط برای مشترکین است

لس اشتراک های کلاسیک دسترسی به
همه مقالات بدون تبلیغات، از 1,99 یورو.


اشتراک خبرنامه

- تبلیغات -

ثبت نام برای خبرنامه متا دفاع برای دریافت
آخرین مقالات مد روزانه یا هفتگی

- تبلیغات -

برای ... بیشتر

شبکه های اجتماعی

آخرین مقالات