چین در حال آزمایش یک پهپاد جنگی با رادارگریز پیشرفته است

در حالی که عملکرد سیستم‌های شناسایی و پدافند ضد هوایی همچنان در حال افزایش است، چه به دلیل افزایش کارایی حسگرها، سیستم‌های پردازش و تجزیه و تحلیل داده‌ها و همچنین عملکرد خود موشک‌ها، پنهان کاری، اعم از فعال از طریق پارازیت و پارازیت. سیستم‌های پوشاننده یا غیرفعال برای کاهش سطح معادل راداری یا تشعشعات فروسرخ یک دستگاه، به یک چالش بزرگ برای نیروهای هوایی تبدیل شده است. در واقع، با فناوری های مافوق صوت، تنها پاسخ ممکن تا به امروز به امید به استفاده از نیروی هوایی در فضای مورد بحث است. در طول 30 سال گذشته، پیشرفت قابل توجهی در این زمینه انجام شده است، به ویژه در ایالات متحده، پیشگامان در این زمینه با F-117 Nighthawk معروف که پتانسیل این فناوری را در طول جنگ اول خلیج فارس نشان داد.

از آن زمان، فناوری رادارگریز غیرفعال تکامل یافته است و به هواپیماهای رزمی چند منظوره مانند F-22 Raptor و F-35 Lightning II اجازه می دهد تا وارد خدمت شوند و همچنین در این سیاره، چین با J-20 و آینده دموکراتیک شده است. J-35 و روسیه با Su-57 نیز دانش فنی خود را در این زمینه نشان داده اند، حتی اگر ویژگی های این دستگاه ها از نظر پنهان کاری همچنان مورد بحث باشد. با این حال، همه این هواپیماها از محدودیت‌های خاصی رنج می‌برند، پنهان‌کاری آن‌ها بیشتر اوقات جهت‌دار و در قسمت جلو متمرکز است و به‌محض حمل مهمات، تانک‌های اضافی یا وزن هواپیما در زیر سایبان، به سرعت تخریب می‌شوند. مناطق متحرک هواپیماهای جنگی که امکان کنترل هواپیما را فراهم می‌کنند، نه تنها زمانی که در حرکت هستند با ایجاد مناطق بازتاب راداری، بلکه با ایجاد فرورفتگی‌ها و لبه‌های بیرون زده برای حرکت سطوح کنترلی، این پنهان‌کاری را نیز کاهش می‌دهند.

برای غلبه بر این مشکل، دارپا، آژانس نوآوری فناوری پنتاگون، راه اندازی شد برنامه کرین برای کنترل هواپیماهای انقلابی با افکتورهای جدید، که هدف آن جایگزینی سطوح کنترل متحرک با جریان های هوای تحت فشار است که اثرات آیرودینامیکی آنها را بازتولید می کند، بدون اعمال محدودیت، به ویژه از نظر مخفی کاری. در پایان سال گذشته، این برنامه به منظور طراحی فناوری های لازم برای طراحی یک نمایشگر تکنولوژیکی، به فاز 2 منتقل شد. این شرکت Aurora Flight Sciences، یکی از زیرمجموعه های بوئینگ است که برای این ماموریت انتخاب شد و احتمالاً برای توسعه نمایشگر 3,5 تنی برنامه ریزی شده برای فاز 3 که انتظار می رود اولین پرواز آن برای سال 2025 انجام شود. در واقع، اعلامیه توسط تیم مرکز تحقیق و توسعه آیرودینامیک واقع در استان سیچوان، در مقاله ای که در 19 ژانویه در مجله معتبر Acta Aeronautica and Astronautica Sinica منتشر شد، احتمالاً اثر یک بمب را در سراسر اقیانوس اطلس ایجاد کرده است. در واقع، این تیم قبلاً یک نمایشگر مجهز به همین فناوری را به پرواز درآورده است.

بقیه این مقاله فقط برای مشترکین است

لس اشتراک های کلاسیک دسترسی به
همه مقالات بدون تبلیغات، از 1,99 یورو.

اشتراک خبرنامه