چرا رزمناو بار دیگر به گزینه ای معتبر برای نیروی دریایی جهان تبدیل می شود؟

در 9 ژوئیه 1995، USS Port Royal وارد خدمت شد، آخرین رزمناو کلاس Ticonderoga که به نیروی دریایی ایالات متحده ملحق شد، اما همچنین آخرین رزمناو تولید شده در غرب یا حداقل به این عنوان تعیین شد. در مقیاس جهانی، تنها توسط رزمناو نبرد هسته ای روسی پیوتر ولیکی (پیتر کبیر)، سوم و آخرین واحد کلاس کیروف در سال 1998 پس از 15 سال ساخت و ساز به نیروی دریایی روسیه پیوست و سه واحد آخر در پی فروپاشی بلوک شوروی لغو شد.

پس از این، هیچ یک از نیروی دریایی بزرگ جهان یک رزمناو تولید نکرد تا اینکه اولین ناوشکن از 2008 ناوشکن سنگین کره جنوبی در سال 3 وارد خدمت شد. کلاس سجونگ بزرگ و 128 سیلو عمودی آن برای جابجایی 10.000 تن و طول 166 متر. ما هنوز باید بیش از 10 سال برای ساخت یک ناوشکن سنگین کلاس دوم صبر کنیم. چینی تایپ 055 از 12.000 تن، 180 متر و 112 VLS، وارد خدمت نمی شود.

از آن زمان، چندین تفنگدار دریایی، از جمله نیروی دریایی ایالات متحده با برنامه DDG(x)., ایتالیا با برنامه DDx، و یا روسیه با کلاس لیدر، از راه اندازی برنامه ای با هدف دستیابی به ناوشکن ها یا رزمناوهای سنگین خبر داد. باید مشخص شود که چه دلایلی برای این تغییرات پارادایم منجر به علاقه مجدد نیروی دریایی بزرگ جهان به این رزمناو شده است، پس از اینکه نزدیک به 30 سال مورد بی مهری قرار گرفت.

رزمناو چیست؟

برای پاسخ به این سوال ابتدا باید تعریف کنیم که رزمناو چیست. تعاریف متعددی وجود دارد، برای مثال بر اساس تناژ کشتی یا قدرت آتش آن. اما مهم‌ترین آنها چیزی نیست جز آن چیزی که به واحدهای رزمی سطحی اجازه می‌دهد بر اساس مأموریت اصلی‌شان طبقه‌بندی شوند.

بنابراین، ناوچه ها اسکورت ها و ناوشکن های تخصصی، اسکورت های سنگین تر و چند منظوره خواهند بود. در این نامگذاری، رزمناو با این واقعیت از ناوشکن متمایز می شود که یک اسکورت برای محافظت از یک کشتی بزرگ مانند یک ناو هواپیمابر یا یک کشتی بزرگ آبی خاکی نیست، بلکه به خودی خود نشان دهنده یک کشتی بزرگ است که قادر به انجام آن است. در مورد ناو هواپیمابر، کنترل یک سالن نمایش و داشتن تمام وسایل برای حمله به اهداف هوایی، دریایی یا زمینی برای این منظور.

بدیهی است که یک رزمناو می تواند به نفع یک کشتی سرمایه ای دیگر عمل کند، همانطور که ماموریت Ticonderoga آمریکایی بود، اما بالاتر از همه می تواند نیروی دریایی خود را کنترل کند تا یک اثر عملیاتی و سیاسی بزرگ ایجاد کند.

بنابراین، بر اساس این تعریف، به وضوح به نظر می رسد که چینی Type 055، مانند Sejong le Grand کره جنوبی، بسیار بیشتر با طبقه بندی رزمناوها مطابقت دارد تا ناوشکن.

این امر با فرمت استقرار مکرر مشاهده شده این کشتی ها تأیید می شود زیرا آنها اغلب کشتی پایتخت یک ناوگان متشکل از اسکورت، ناوچه یا ناوشکن و کشتی های تدارکاتی را تشکیل می دهند تا بتوانند مأموریت های اصلی خود را انجام دهند. ضد کشتی، حمله زمینی یا ضد بالستیک و ضد هوایی هستند.

همین امر در مورد DDGx و DDx آینده نیروی دریایی ایالات متحده و Marina Militare نیز صدق می کند، یا سه رزمناو جدید روسی که ساخت آنها توسط ولادیمیر پوتین اعلام شد چند هفته پیش، و احتمالاً از مدل لیدر هسته‌ای که سال‌ها در نمایشگاه‌های روسیه ارائه می‌شود، مشتق شده است. و اگر شایعه در مورد توسعه ابرناوشکن برای Bundesmarine بسیار نامشخص است، با این وجود این واقعیت باقی می ماند که از این به بعد، رزمناوها بار دیگر مورد لطف دریاسالاران قرار می گیرند.

Sejong the Great, DDGx, Type 055..: چرا رزمناو به خط مقدم نیروی دریایی جهان بازمی گردد؟

این بازگشت به لطف رزمناو ناشی از تکامل یا ظهور عوامل متعدد همراه است. اولین مورد آن چیزی نیست جز ورود مهمات تهاجمی مستقر در زمین، مانند موشک کروز، بلکه موشک بالستیک و هواپیمای بدون سرنشین از نوع مهمات کمین که اکنون در بسیاری از کشورها موجود است.

بقیه این مقاله فقط برای مشترکین است

لس اشتراک های کلاسیک دسترسی به
همه مقالات بدون تبلیغات، از 1,99 یورو.

اشتراک خبرنامه