هدف نیروی دریایی ایالات متحده در مواجهه با نیروی دریایی چین، تعادل نامتقارن قدرت در اقیانوس آرام است.

با سه برابر تعداد کشتی‌های رزمی بزرگی که هر سال وارد خدمت در نیروی دریایی چین می‌شوند، نیروی دریایی ایالات متحده اکنون بر روی تعادل نامتقارن قدرت بر اساس ناوگان هوایی دریایی و زیردریایی برتر خود از لحاظ عددی و فناوری شرط‌بندی می‌کند.

دو ناوشکن جدید Type 052D برای نیروی دریایی چین

چند روز پیش کارخانه های کشتی سازی در دالیان در شمال شرق کشور در استان لیائونینگ به طور همزمان راه اندازی شدند. 2 ناوشکن جدید Type 052Dواحدهای 27 و 28 این کلاس در داخل ناتو تحت کد Luyang III تعیین شدند، در حالی که پنج بدنه دیگر در سطوح مختلف پایان در این سایت مشاهده شدند.

همانند سال های گذشتهشکی نیست که سال 2023 شاهد ورود 7 تا 9 ناوشکن جدید به نیروی دریایی ارتش آزادیبخش خلق خواهد بود.

این کشتی‌ها به طول 157 متر و جابجایی 7.500 تن، هم مدرن و هم به خوبی مسلح هستند و دارای 64 سیلو عمودی هستند که موشک‌های سطح به هوای دوربرد HHQ-9، موشک‌های کروز YJ-18 و موشک‌های CY-5 را در خود جای می‌دهند ضد زیردریایی و همچنین یک توپ 130 میلی متری و دو سیستم خود حفاظتی CIWS HQ-10 (معادل رم آمریکایی) و تایپ 1130 (معادل فالانکس).

اگرچه این ناوشکن‌ها نسبت به ناوشکن‌های Arleigh Burke Flight IIa و Flight III که در حال حاضر در اقیانوس اطلس تولید می‌شوند، مجهز و مسلح‌تر هستند، اما با این وجود بیش از سه برابر سریع‌تر از ناوشکن‌های دومی تولید می‌شوند. در واقع، ظرف هشت سال، ناوگان چینی واحدهای رزمی سطحی بزرگتری را نسبت به نیروی دریایی ایالات متحده مستقر خواهد کرد و این شکاف تنها فراتر از آن خواهد بود.

نیروی دریایی آمریکا می خواهد تولید ناوشکن آرلی برک را افزایش دهد

برای پاسخ به این چالش بزرگ، نیروی دریایی ایالات متحده اقدامات متعددی را برای به چالش کشیدن تا حد امکان مؤثر، تکامل این توازن قوا انجام داده است. بنابراین می‌خواهد تولید Arleigh Burke را به 2,5 دستگاه در سال افزایش دهد و حدود XNUMX فروند ناوچه سنگین کلاس Constellation را سفارش داده است.

مهمتر از همه، نیروی دریایی ایالات متحده روابط نزدیک تری با نیروی دریایی متحدان خود در منطقه اقیانوس آرام مانند ژاپن، استرالیا، کره جنوبی و همچنین با متقاعد کردن اروپایی ها برای تشدید تلاش ها و استقرار خود در این تئاتر ایجاد کرده است.

با این حال، مهم ترین تصمیم، برای پیش بینی این توازن نامطلوب قدرت، مبتنی بر گسترش ناوگان یگان های رزمی سطحی نیست، مسیری که احتمالاً با توجه به پتانسیل صنعتی، اقتصادی و جمعیتی پکن محکوم به شکست است. برعکس، بر اساس ایجاد یک موازنه قدرت دریایی نامتقارن با نیروی دریایی چین است.

این امتناع از پاسخگویی به بن‌بست چین در تهیه بودجه 2024 نیروی دریایی ایالات متحده یافت می‌شود، که تنها بودجه 187 میلیون دلاری برای توسعه برنامه DDG(x) برای ورود به تولید پس از ناوشکن‌های Arleigh Burke Flight III در اختیار دارد. اواسط دهه آینده

پاسخ نامتقارن سه نقطه ای نیروی دریایی آمریکا به چالش چین

برای انجام این کار، واشنگتن بر سه قابلیت تکیه می کند که در آنها نیروی دریایی ایالات متحده نه تنها از نظر فنی، بلکه از نظر عددی و عملیاتی نیز مزیت دارد.

ایجاد ناوگان وسیعی از کشتی های روباتیک

اولین آنها هنوز در مراحل اولیه استو بر اساس ایجاد ناوگان بزرگی از کشتی‌ها و زیردریایی‌های سطحی خودمختار خواهد بود که به نفع کشتی‌ها و زیردریایی‌های سطحی آمریکایی برای گسترش عملکرد، ابزار شناسایی و همچنین قدرت شلیک آنها عمل می‌کند.

بقیه این مقاله فقط برای مشترکین است

لس اشتراک های کلاسیک دسترسی به
همه مقالات بدون تبلیغات، از 1,99 یورو.

اشتراک خبرنامه