پس از A-10، نیروی هوایی ایالات متحده می خواهد F-15C خود را تا سال 2030 از خدمت خارج کند.

تهیه بودجه سالانه نیروهای مسلح آمریکا دوره بسیار غنی از درس است که به ویژه به 3 نیروی کشور، قوه مجریه از یک سو، کنگره از سوی دیگر، و همچنین خود نیروهای مسلح اجازه می دهد. برای بیان عمومی چشم انداز و انتظارات خود برای سال آینده و فراتر از آن، از نظر سرمایه گذاری و همچنین قالب و استراتژی. اگر در دهه های 90، 2000 و 2010، ملاحظات همه بیش از هر چیز فنی یا اقتصادی بود، از ابتدای این دهه، در حالی که تنش ها با روسیه، چین و همچنین ایران یا کره شمالی وجود داشت، شخصیت جدید و بسیار کاربردی به خود گرفته اند. ، همچنان به رشد خود ادامه می دهد، و اینکه یک جبهه متحد از کشورهای اقتدارگرا که آنها را گرد هم می آورد، می تواند به زودی ظهور کند. در واقع، جایی که برای چندین دهه ارتش، سناتورها، نمایندگان و اعضای دولت آمریکا برای تعیین اینکه در کدام شرکت یا در کدام ایالت اعتبارات کلان پنتاگون را سرمایه‌گذاری کنند، درگیر کشتی جنگی بودند، امروز موضوعات بسیار دقیق‌تر، عملیاتی‌تر و دقیق‌تر هستند. حتی بخشنامه

پس از 30 سال سرگردانی برنامه‌ریزی شده و صدها میلیارد دلار در برنامه‌های لغو یا شکست خورده تبخیر شد، امروز هر دلار در پنتاگون برای حمایت از چالش چین به‌ویژه اهمیت دارد. اینگونه بود که 4 ارتش با هدف مدرن کردن اجباری واحدهای خود، سازماندهی مجدد عمیقی را انجام دادند و برنامه‌های جدیدی را به وجود آوردند که بر اساس جدول‌های زمانی بسیار کوتاه (برای پنتاگون) مانند تانک‌های آتش‌سوزی محافظت‌شده متحرک یا تانک سبک MFP که تولید آن‌ها پس از آن آغاز شد. تنها 5 سال تکمیل و آزمایش، رکوردی برای ارتش آمریکا که در سال های اخیر تمایل به تحریف برنامه های خود داشته است. به همین ترتیب، برنامه های NGAD نیروی هوایی ایالات متحده و نیروی دریایی ایالات متحده، که از یک طرف یک جنگنده برتری هوایی که در آغاز دهه آینده جایگزین F-22 می شود، از طرف دیگر یک جنگنده چند منظوره تولید می کند. - نقش جایگزینی سوپر هورنت در ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی ایالات متحده در یک جدول زمانی، هر دو با سرعت کامل انجام می شوند، با دستور کار و بودجه ای که به طور ویژه توسط کنگره نظارت دقیقی دارد. واقعیت این است که اگر چین، بین سال‌های 30 تا 1990، ارتش‌ها و صنایع دفاعی‌اش فقط 2020 سال طول بکشد تا به 30 سال تاخیر فنی و صنعتی که در پایان دهه 80، ارتش‌های آمریکا داشتند، برسند. و صنعتگران به نوبه خود باید تا سال 2030 30 سال فقر برنامه‌ریزی شده را جذب کنند، چیزی که اکنون برای آن تلاش می‌کنند.

برای نیروی هوایی ایالات متحده، استراتژی مورد نظر دو سال پیش توسط ژنرال براون، مدت کوتاهی پس از آن که قدرت قدرتمندترین نیروی هوایی روی کره زمین را به دست گرفت، تعریف شد. این بر اساس نوسازی هواپیماهای پشتیبانی، با دستیابی به تانکرهای جدید KC-46A به عنوان بخشی از برنامه KCx و هواپیماهای نظارتی جدید برای جایگزینی Sentry، نوسازی ناوگان حمل و نقل و تلاش های قابل توجه برای توسعه تجهیزات جدید بود مانند پهپادهای جنگی و سلاح های مافوق صوت. نیروی هوایی استراتژیک با ورود تعداد محرمانه بمب افکن های رادارگریز جدید B-21 Raider تقویت می شود. اما موضوع کلیدی سال های آینده چیزی جز نوسازی ناوگان جنگنده آمریکا نیست. بنابراین، ستون فقرات آن، در پایان دهه، در واقع از نزدیک به هزار فروند F-35A تشکیل خواهد شد که به تدریج جایگزین A-10s و همچنین بخشی از F-16 و F-15E خواهند شد اکثر دستگاه های مدرن، به نوبه خود، مدرن می شوند. F-15EX Super Eagle جدید، که در ابتدا قرار بود در 240 دستگاه سفارش داده شود، در نهایت تنها در 80 دستگاه سفارش داده می شود، که عمدتاً جایگزین خروج F-15C می شود. و در نهایت، برنامه NGAD، که اگر هدف آن جایگزینی F-22 تا پایان دهه بود، مشخصاً برای مدتی توسط دومی پشتیبانی خواهد شد که مطمئناً ادامه خواهد داشت. با این حال، برنامه دقیق برای خروج هواپیماهای قدیمی، یا دستگاه های Legacy که توسط USAF تعیین شده است، تا کنون به وضوح تعریف نشده بود. اکنون انجام شده است.

بقیه این مقاله فقط برای مشترکین است

لس اشتراک های کلاسیک دسترسی به
همه مقالات بدون تبلیغات، از 1,99 یورو.

اشتراک خبرنامه