با وجود افزایش بودجه 11 میلیارد یورویی در سال از سال 2017، چرا ارتش فرانسه هنوز بی خون هستند؟

اجرای قانون برنامه ریزی نظامی فرانسه 2019-2025 تا به امروز، به نظر همه ناظران، مثال زدنی بوده است. در واقع، با جدیت به افزایش بودجه برنامه‌ریزی‌شده احترام گذاشت، که اولین مورد از زمان اجرای این تمرین بود.

بنابراین، بودجه ارتش در سال 2017 تنها 32,7 میلیارد یورو بود، پس از حدود پانزده سال سرمایه‌گذاری ناکافی، که ارتش فرانسه را به مرز انفجار رساند. در واقع، اعتبارات اضافی تخصیص یافته باعث شد تا بودجه ارتش در سال 43,9 به 2023 میلیارد یورو برسد که در مقایسه با بودجه سال 11,2 34 میلیارد یورو یا 2017 درصد افزایش داشته است.

و اگر LPM بعدی 2024-2030 خطوط اعلام شده را رعایت کند، بودجه سال 2024 به 46,9 میلیارد یورو یا 43 درصد بیشتر از زمان ورود رئیس جمهور مکرون به الیزه خواهد رسید.

با این حال، اگر ظاهراً روحیه ارتش در طول این دوره بهبود یافته باشد که مشخصه آن تلاش قابل توجهی برای وضعیت نظامی است، به نظر می‌رسد که فرمت ارتش‌ها دچار رکود می‌شود و حتی جایگزینی تجهیزات خاصی که قبلاً تا حد زیادی توسعه یافته است، مانند قایق های گشتی فراساحلی A69 نیروی دریایی فرانسه، KC-135 نیروی هوایی و فضایی، یا اسلحه های خودکششی AUF1 و هلیکوپترهای غزال ارتش، به نظر می رسد هنوز در طول LPM بعدی با مشکلات خاصی روبرو شود.

چرا، با چنین افزایش بودجه ای، ارتش ها هنوز در تلاش هستند تا برنامه هایی را برای تجدید تجهیزات منسوخ آغاز کنند، و آیا آنها از هرگونه افزایش قابل توجه در قالب در LPM بعدی خودداری می کنند، که البته باید با اعمال رشد خطی این امکان را فراهم کند. از بودجه مانند قبل، برای رسیدن به بودجه سالانه 68 تا 69 میلیارد یورو در سال 2030، افزایش تقریباً 108 درصدی در 13 سال؟

همانطور که اغلب اتفاق می افتد، نه تنها یک دلیل برای این وضعیت وجود دارد، بلکه عمدتاً مبتنی بر دو عامل است که به طور قابل توجهی اثربخشی تلاش های انجام شده برای بازگرداندن اعتبارات و ابزارهای لازم برای مأموریت ها را به ارتش ها کاهش می دهد. اولین مورد چیزی نیست جز پیامد مستقیم 20 سال سرمایه گذاری ناکافی در تجدید تجهیزات، که بخشی از آن جبران شده است، اما فقط تا حدی، با تجدید نظر شدید رو به پایین در قالب ارتش ها.

دومی مستقیماً از نحوه طراحی LPM ناشی می‌شود، یعنی برنامه‌ریزی چندساله که بر حسب یورو فعلی بیان می‌شود، و بنابراین قادر به جذب تغییرات شدید اقتصادی، مانند بازگشت تورم مشاهده شده در سال‌های 2022 و 2023 نیست. به اصطلاح، تلاش های بودجه ای انجام شده از سال 2017 را خنثی کرد.

پیامدهای بودجه کم سرمایه گذاری مزمن در نیروهای مسلح

به طور متوسط، تجهیزات نظامی اصلی، مانند تجهیزاتی که تحت برنامه های ماژور افکت به دست می آیند، در ارتش ها بین 30 تا 35 سال عمر می کنند. اینگونه است که تمام کشتی های نیروی دریایی فرانسه و همچنین هواپیماهای ارتش 3 یا خودروهای زرهی ارتش برای مدت بیش از 30 سال در خدمت باقی می مانند.

با این حال، بر اساس قالب ارتش های تعریف شده در کتاب سفید 2013، ارزش کل تجهیزات در خدمت در 3 ارتش، علیرغم کاهش جدید در تعداد، واحدها و در نتیجه، در تجهیزات مورد نیاز برای پاسخگویی به قرارداد عملیاتی، حدود 240 میلیارد یورو در 2023 یورو است.

بنابراین، با طول عمر 30 سال، لازم است هر سال به طور متوسط ​​8 میلیارد یورو در برنامه هایی با تأثیرات عمده و تلاش های توسعه سرمایه گذاری شود تا از نوسازی آرام ناوگان تجهیزات نیروهای مسلح اطمینان حاصل شود. در حال حاضر چنین است، اما در طول بیست سال گذشته، این تلاش به طور متوسط ​​تنها 4 میلیارد یورو در سال بود، یعنی کسری 40 درصد و 4 میلیارد یورو در سال، از سال 2000 تا 2020 محراب فواید صلح

در همان دوره، به طور متناقض، ارتش ها اغلب در تقاضای زیادی بودند، با مداخلات خارجی متعدد، آنها را مجبور به مصرف بیش از حد پتانسیل تجهیزات خود کرد. در واقع، ارتش ها نه تنها نتوانستند تجهیزات خود را به شیوه ای معقول تجدید کنند، بلکه مجبور بودند به فعالیت های عملیاتی قابل توجهی که تجهیزاتشان را خراب می کند، سریعتر پاسخ دهند.

در نهایت، این منجر به کسری سرمایه گذاری نزدیک به 80 میلیارد یورو در سال 2020 شد، تا تمام تجهیزاتی که باید در 20 سال گذشته جایگزین می شدند، تجدید شود، این امر تا حد زیادی فقدان انعطاف پذیری نیروها به ویژه را توضیح می دهد. در صورت تعامل با شدت بالا، همانطور که چندین گزارش اخیر از نمایندگان پارلمان نشان می دهد که اکنون به دلیل شرایط بین المللی بر این کاستی ها اصرار بیشتری دارند.

در مورد ارتش، آنها از اواسط دهه 2000 به طور مداوم تکرار کرده اند که مجبور بودند برای پاسخ به فشار عملیاتی در غیاب سرمایه گذاری کافی، ذخایر خود را مصرف کنند، اما وقتی تهدیدها زیاد شد، عملا به آنها گوش داده نشد. در افکار عمومی محسوس تر و محسوس تر است.

تحت این شرایط، ما می‌دانیم که مازاد بودجه اعطا شده در طول LPM 2019-2024، حتی اگر واقعاً قابل توجه باشد، تنها امکان بازگرداندن سرمایه‌گذاری‌ها در نوسازی تجهیزات را به حالت اولیه خود یا همان 8 یورو فراهم کرده است میلیارد در سال

بنابراین، امروزه فقط اجازه می‌دهد تجهیزات را با سرعت عادی، یعنی در طول 30 سال، تجدید کند، و این توضیح می‌دهد که علیرغم تکامل آن، بودجه ارتش امروز اجازه نمی‌دهد و حتی افزایش فرمت را در نظر نمی‌گیرد، یا حتی توانبخشی ارتش ها در یک جدول زمانی کوتاه یا میان مدت.

برای پاسخگویی به این نیاز، افزایش چشمگیر تلاش های بودجه ای ضروری است، در حالی که در نظر داشته باشیم که بخش عمده ای از این تلاش ها در ابتدا به سمت تجدید تجهیزات منسوخ شده و تعمیر آسیب های دوره 2000-2020 هدایت می شود احتمالاً تا حد زیادی هدف مورد نظر LPM بعدی، حداقل توسط ارتش خواهد بود.

تورم چگونه سرمایه گذاری های ارتش را مختل می کند؟

با این حال، علی‌رغم اینکه انتظار می‌رود بودجه تا سال 2030 به میزان قابل‌توجهی تغییر کند، این ممکن است به دلیل دومین پارامتر مهمی که اخیراً دوباره ظاهر شد، یعنی تورم، کافی نباشد. در واقع، به طور سنتی، LPM ها بدون در نظر گرفتن سایر پارامترهای اقتصادی مانند تکامل بدهی، رشد اقتصادی و آنچه که دردسرسازتر به نظر می رسد، تورم، طراحی و بیان می شوند.

بقیه این مقاله فقط برای مشترکین است

لس اشتراک های کلاسیک دسترسی به
همه مقالات بدون تبلیغات، از 1,99 یورو.

اشتراک خبرنامه