نیروی هوایی ایالات متحده توسعه یک زنجیره کشتار دوربرد با یک جزء فضایی را راه اندازی کرد

جنگ در اوکراین درس های جدید بسیاری را به همراه داشته است، به ویژه در مورد مدت زمان بالقوه یک درگیری با شدت بسیار بالا، یا در مورد نقش توپخانه و زره های سنگین در مانورهای زمینی. در سایر زمینه‌ها، بیش از هر چیز، پیشرفت‌های پیش‌بینی‌شده توسط برنامه‌ریزان نظامی، مانند آسیب‌پذیری هلیکوپترهای جنگی و هواپیماهای پشتیبانی نزدیک هوایی در برابر پدافند ضد هوایی مدرن را تأیید کرد، در حالی که ارتش ایالات متحده دقیقاً برنامه‌های FLRAA و FARA را برای هلیکوپترهای نسل جدید راه‌اندازی کرد. نیروی هوایی ایالات متحده تقریباً یک دهه است که با کنگره لابی می کند تا هواپیماهای A-10 Thunderbolt II خود را از خدمت خارج کند، دقیقاً به همین دلایل. فراتر از این جنبه ها، ورود موشک های دوربرد زمین به هوا مانند اس-400 روسی یا HQ-9 چینی و موشک های هوا به هوای بسیار دوربرد مانند روسی R-47M و چینی PL-15، اکنون ژست گرفته اند یک تهدید بسیار جدی برای پشتیبانی از هواپیما، همان کسانی که به تامین اطلاعات هدف گیری و سوخت به جنگنده بمب افکن ها و سیستم های تسلیحات دقیق آنها کمک می کنند.

بدیهی است که این موضوع به یک اولویت اصلی برای نیروی هوایی ایالات متحده تبدیل شده است که به عنوان بخشی از کارهای مقدماتی برای طراحی قانون مالی نظامی ایالات متحده 2024، برخی از پروژه ها را فاش کرده و برخی دیگر را اصلاح کرده است. دستیابی به KC-46A های اضافی به جای ادامه رقابت KCy، با هدف آزاد کردن بودجه برای توسعه برنامه هواپیمای تانکر KCz که برای افزایش رادارگریزی و بقای جنگی آن طراحی شده است. به همین ترتیب، این یکی خواهد شد به E-7A Wedgetail به عنوان یک راه حل احتمالا موقت و کم هزینه روی آورید برای جایگزینی E-3 Sentry خود، در انتظار توسعه یک دستگاه هشدار اولیه هوایی جدید که با این محیط جدید سازگار است و احتمالاً از یک زنجیره تشخیص متشکل از پهپادها استفاده می کند.

اگر امروز از E-3 Sentry برای شناسایی و تعیین اهداف هوایی برای جنگنده های آمریکایی و متحدان استفاده می شود، سیستم رادار حمله مشترک نظارتی E-8C یا JSTARS وظیفه شناسایی و تعیین اهداف زمینی یا سطحی را برای بمب افکن های خود دارد. جنگنده‌های تاکتیکی، به آن‌ها اجازه می‌دهد تا از سلاح‌های دقیق هدایت‌شونده GPS خود با پاسخ‌دهی و کارایی بالا استفاده کنند، در حالی که در فاصله ایمن از دفاع ضد هوایی مخالف باقی بمانند. روش شناسایی یک هدف تا انتقال اطلاعات هدف گیری به جنگنده و سپس شلیک مهمات دقیق به این صورت گفته می شود. زنجیر را بکشو یکی از مهمترین مزیت های عملیاتی نیروی هوایی ایالات متحده نسبت به سایر نیروهای هوایی جهان است، به همان اندازه که سریع است، به خصوص که امکان ادغام سایر فن آوری های هدف گیری را نیز فراهم می کند. با این حال، مانند Sentry و Pegasus، JSTARS ها در حال حاضر به همان اندازه پیر شده اند که در برابر قابلیت های زمین به هوا و هوا به هوا یک دشمن بزرگ آسیب پذیر هستند و آن را مجبور می کند تا به طور قابل توجهی از دستگاه های مخالف تکامل یابد و در نتیجه ضرر کند. کارایی و به خصوص عمق ضربه. دقیقاً برای غلبه بر این محدودیت است که نیروی هوایی ایالات متحده توسعه یک زنجیره کشتار دوربرد جدید را اعلام کرد که این بار بر قابلیت های فضایی تکیه می کند.

بقیه این مقاله فقط برای مشترکین است

لس اشتراک های کلاسیک دسترسی به
همه مقالات بدون تبلیغات، از 1,99 یورو.

اشتراک خبرنامه