ایتالیا ابزارهای لازم را در اختیار خود قرار می دهد، اما در تلاش برای یافتن ارتش برای جاه طلبی های دفاعی جدید خود است

در حالی که ایتالیا در تلاش است تا منابع نظامی خود را چه از نظر تجهیزات و چه از نظر بودجه افزایش دهد، در تحقق اهداف استخدامی خود با مشکلات قابل توجهی مواجه است که جاه طلبی های دفاعی آن را تهدید می کند.

افزایش بودجه تخصیص یافته به دفاع یکی از تعهدات کمپین جورجیا ملونی با هدف اعلام شده رساندن تلاش دفاعی ایتالیا به 2 درصد تا پایان دهه در مقابل 1,51 درصد در سال 2023 بود. و در واقع، در اوایل این هفته با سنا صحبت کرد، نخست وزیر کنونی کشور تأیید کرده است که قصد دارد تعهدات مبارزاتی خود را در این زمینه به طور کاملاً باز و مطمئن به کار گیرد.

او در اینجا به افزایش بودجه ارتش های مورد توافق ائتلاف قبلی اشاره می کرد که به محتاطانه ترین شکل ممکن انجام شد تا از انتقاد کلیسای کاتولیک ایتالیا که در آن زمان بسیار مخالف آن بود، جلوگیری شود. درست است که از آن زمان، وضعیت بین‌الملل با بازگشت جنگ به اروپا، تنش‌های چین و آمریکا در اقیانوس آرام، و چند برابر شدن نقاط تنش که منافع بسیاری از اروپا و ایتالیا را تهدید می‌کند، به‌طور قابل توجهی تغییر کرده است.

ارتش ایتالیا راه درازی را پیموده است. بنابراین، در سال 2015، سومین اقتصاد بزرگ قاره اروپا با بودجه دفاعی کمی بیش از 1 میلیارد یورو، حتی یک درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به ارتش خود اختصاص نداد.

با این حال، بر خلاف همتایان فرانسوی یا بریتانیایی خود، ارتش ایتالیا در آن زمان بودجه ای اختصاص داده شده به اکتساب ها، معادل برنامه های تأثیرات اصلی فرانسه (PEM)، نسبتاً بزرگ از زمان رسیدن به 4,87 میلیارد یورو، جایی که فرانسه، برای مثال، بودجه ای معادل 31,4 میلیارد یورو داشت، داشتند. 5 میلیارد یورو که تنها 15,9 میلیارد یورو آن به PEM اختصاص یافت، یعنی تلاش صنعتی برای بودجه دفاعی 37,5 درصد در فرانسه در مقایسه با XNUMX درصد برای ایتالیا.

درست است که در این زمینه، رم می تواند به دو ویژگی خاص کشور تکیه کند. اولین مورد مربوط به ساخت بودجه ایتالیا است، زیرا هزینه تجهیزات وزارت دفاع توسط وزارت صنعت تکمیل می شود. بنابراین، از 4,87 میلیارد یورو اعتبار تجهیزاتی برای ارتش در سال 2015، تنها 2,37 میلیارد یورو توسط وزارت دفاع پرداخت شد که باقیمانده آن یعنی 2,5 میلیارد یورو توسط وزارت صنعت برای حمایت از صنایع دفاعی ایتالیا پرداخت شد. فعالیت.

اگر این نکته اول هم برای ارتش ها و هم برای صنایع دفاعی ایتالیا یک مزیت قطعی است، از طرف دیگر نقطه دوم نشان دهنده یک نقص بسیار شدید در امروز و آینده است. در واقع، مانند تمام ارتش‌های حرفه‌ای غربی، ارتش‌های ایتالیایی برای جذب نیرو تلاش می‌کنند.

این کشور با کمی بیش از 160.000 پرسنل نظامی فعال، به نسبت جمعیت 207.000 میلیون نفری خود به 60 پرسنل نظامی فرانسوی نزدیک است. از سوی دیگر، بخش قابل توجهی از این سربازان از مواضع محدودکننده مانند سوار شدن بر ناوچه‌ها و فرافکنی نیرو خودداری می‌کنند.

در واقع، در صحبت با نمایندگان پارلمان ایتالیا، رئیس ستاد مارینا میلیتاره، دریاسالار انریکو کریدندینو، تأیید کرد که او امروز قادر به تأمین خدمه کامل برای کل ناوچه های خود نیست و برای مقایسه تصریح کرد که نیروی دریایی فرانسه دارای دو چرخش است. خدمه در هر کشتی، به آنها دسترسی بسیار بیشتری در دریا می دهد.اما به یاد داشته باشیم که خدمه دوگانه فقط به برخی از ناوچه های نیروی دریایی ملی مربوط می شوند و نه کل ناوگان.

بقیه این مقاله فقط برای مشترکین است

لس اشتراک های کلاسیک دسترسی به
همه مقالات بدون تبلیغات، از 1,99 یورو.

اشتراک خبرنامه