تغییردهنده بازی، Wunderwaffen... از زمان شروع درگیری در اوکراین، این اصطلاحات اغلب استفاده می‌شوند، هم برای اشاره به ورود سلاح‌های جدید توسط متحدان غربی و هم برای اشاره به برنامه‌های دفاعی جدید ایالات متحده یا متحدان.
این درست است که تصور یک تانک، هواپیما، پهپاد یا موشک جدید، بسیار برتر از سایر تجهیزات موجود، که به خودی خود یک مزیت عملیاتی مشخص را نشان دهد، چیزی برای اغوا کردن است. به خصوص برای فیلمنامه نویسان هالیوود که از آن به عنوان زمینه برای بسیاری از موفقیت های بزرگ مانند فایرفاکس یا شکار اکتبر سرخ استفاده کردند.
این احساس ریشه در مزایای بسیار واقعی دارد که برنامه های اصلی اوایل دهه 70 برای ارتش آمریکا به ارمغان آورد، که در میان دیگران، تانک های آبرامز، هلیکوپتر آپاچی، پاتریوت، SM-2 و موشک های تاماهاوک را به وجود آورد. ، F-15، F-16 و F-18، و همچنین ناوهای ابرناوهای نیمیتز، SSN لس آنجلس و ناوشکن های Arleigh Burke.
از آن زمان به سمت تعصب بیش از حد در مورد طراحی برنامه‌های تجهیزات دفاعی جدید آمریکا تکامل یافته است، که امروزه، در مواجهه با چین و روسیه بسیار عمل‌گرایانه‌تر در این زمینه، به طور جدی نوسازی ارتش‌های آمریکا را با مشکل مواجه می‌کند.
خلاصه
ناوچه های صورت فلکی: فقط 15٪ FREMM ایتالیایی، 3 سال تاخیر و 50٪ گران تر
در مورد این موضوع، نیروی دریایی ایالات متحده قبلاً، به اصطلاح، پیامدهای این تعصبات بیش از حد فناورانه را در طراحی کشتی های خود برای چندین سال لمس کرده بود. بنابراین، 21 میلیارد دلار برای برنامه ناوشکن سنگین زوموالت هزینه کرد که قرار بود از نظر برتری سطح دریایی، به ویژه به لطف توپ های 155 میلی متری دوربرد جدید، مزیت قاطعی به دست آورد.
در نهایت، تنها 3 کشتی، بدون اسلحه های مذکور، با پتانسیل عملیاتی کمتر نسبت به آرلی بورکز سنتی و 2,5 برابر ارزان تر ساخته شد. حتی اگر زوموالت ها امروز توپ های بی فایده خود را با موشک های مافوق صوت جایگزین خواهند کرد، این برنامه به شدت نوسازی ناوگان سطحی آمریکا را که در حال حاضر تحت فشار است، دچار مشکل کرده است.
این دقیقاً در مورد برنامه کشتی های رزمی ساحلی یا LCS نیز مشابه بود. این کشتی‌ها، در نیمه راه بین OPV، ناو و ناوچه، باید به ماژول‌های رزمی مجهز می‌شدند که امکان تطبیق قابلیت‌های کشتی را با مأموریت، خواه جنگ مین، جنگ سطحی، جنگ ضد زیردریایی، یا پشتیبانی و حق حاکمیت.
باز هم بود یک شکست تکنولوژیکی دردناک و پرهزینهو از 32 کشتی ساخته شده، با بیش از 600 میلیون دلار در هر واحد، برای جایگزینی ناوچه های OH Perry که در سال 2014 از خدمت خارج شدند، و شکارچی های معدن انتقام جو در حال حاضر خارج شده اند. حدود ده نفر در حال حاضر یا به زودی از خدمات خارج خواهند شد، به دلیل عدم وجود پتانسیل عملیاتی متناسب با نیازها.
در مواجهه با این دو شکست، نیروی دریایی ایالات متحده در سال 2017 متعهد شد که ناوگانی از ناوچه‌های سبک‌تر و مهم‌تر از همه اقتصادی‌تر و سریع‌تر از ناوشکن‌های برک بسازد. برای سرعت بخشیدن به فرآیند و کاهش هزینه ها، انتخاب مدل FREMM از Fincantieri ایتالیایی، یک ناوچه چند منظوره 6 تنی برای پاسخگویی به نیازهای نیروی دریایی ایالات متحده، با حداقل تغییرات، برای اجازه ورود به خدمت بود. از سال 000
به مناسبت ممیزی به دستور SECNAV (دبیر نیروی دریایی)، کارلوس د تورو، و به رهبری نیروی دریایی ایالات متحده، با توجه به مشکلات پیش روی صنعت دریایی آمریکا، به نظر می رسد که ناوچه USS Constellation، اولین واحد کلاس، که ساخت آن به تازگی آغاز شده است. کارخانه‌های کشتی‌سازی Fincantieri Marinette تا سال 2029 وارد خدمت نمی‌شوند، یعنی با مهلت‌هایی که در مقایسه با برنامه اولیه تقریباً دو برابر شده است.
75 درصد از این مقاله برای خواندن باقی مانده است،
برای دسترسی به آن مشترک شوید!
لس اشتراک های کلاسیک دسترسی به
مقالات در نسخه کامل خود، و بدون تبلیغات,
از 6,90 €.
اشتراک خبرنامه
ثبت نام برای خبرنامه متا دفاع برای دریافت
آخرین مقالات مد روزانه یا هفتگی