საოცრად ფრთხილ მედიაგარემოში, პლანეტაზე ერთდროულად მიმდინარეობს რამდენიმე ძირითადი კრიზისი, რომელიც შესაძლოა გადაიზარდოს შეიარაღებულ კონფლიქტში დიდ ძალებს შორის, იქნება ეს კრიზისი უკრაინასა და რუსეთს შორის, რომელიც პოტენციურად მოიცავს ნატოს, თუ ისრაელსა და ირანს შორის ამ უკანასკნელის გამო. ბირთვული პროგრამა, ან კრიზისი პეკინსა და ტაივანს შორის, ყოველი მათგანი სათავეს უქმნის ფართომასშტაბიან საერთაშორისო კონფლიქტს, რომელიც შეიძლება ჩაერთოს ევროპასა და განსაკუთრებით. ამ კონტექსტში, როგორც ჩანს, საფრანგეთის შეიარაღებული ძალებისთვის დღეს არსებული საშუალებები რაოდენობრივად არასაკმარისი და ხარისხობრივად შეუფერებელია მათთან გამკლავებისთვის. მართლაც, შეიარაღებული ძალების ამჟამინდელი მოდელი განისაზღვრა გლობალური მშვიდობისა და დაბალი ინტენსივობის დისტანციური კრიზისების პარადიგმების საფუძველზე, რომლებზეც საფრანგეთი აპირებდა უპასუხოს საპროექტო საექსპედიციო ძალებით, ხოლო უზრუნველყოფილიყო საკუთარი უსაფრთხოება ბირთვული შეკავებით.
თუმცა, დღეს ეს ფორმატი და ეს დოქტრინა აღარ არის შესაფერისი და ფრანგულმა ჯარებმა, ისევე როგორც ყველა მათმა დასავლელმა მოკავშირეებმა, უნდა განახორციელონ ღრმა ცვლილება, რათა შეძლონ გაუმკლავდნენ იმ გამოწვევას, როგორიცაა რუსეთი, ჩინეთი, მაგრამ ასევე მძიმედ შეიარაღებული შუამავალი ერები, როგორიცაა ირანი ან თურქეთი, რათა უზრუნველყონ მისი მოქალაქეების უსაფრთხოება, ტერიტორიის მთლიანობა და მისი ინტერესების დაცვა. საჭიროებები ამ სფეროში უზარმაზარია, როგორც არმიისთვის, საზღვაო ძალებისთვის, საჰაერო და კოსმოსური ძალებისთვის და თუნდაც ეროვნული თავდაცვის ინდუსტრიის განვითარებისთვის. თუმცა, დღევანდელ ეკონომიკურ და სოციალურ კონტექსტში შეიძლება რთულად ჩანდეს, თუ არა შეუძლებელი, საბიუჯეტო ძალისხმევის გამომუშავება, რომელიც აუცილებელია ჯარების რეალურ საჭიროებებზე დროულად რეაგირებისთვის, ყოველ შემთხვევაში, ეს არის ზოგადად მიღებული აღქმა, რომელიც ხსნის ძლიერ. წინააღმდეგობა, რომელიც აღინიშნა პოლიტიკური და ეკონომიკური ხელისუფლების მიერ ამ სფეროში. და მაშინაც კი, თუ უკრაინის კრიზისის შედეგები ევროპაში ეკონომიკაზე და სოციალურ და სოციალურ ბალანსზე ბევრად მეტი იქნება, ვიდრე მის შესაჩერებლად საჭირო ინვესტიციები, პოლიტიკური დოქსა, როგორც ჩანს, მტკიცედ რჩება და ამჯობინებს ეგზოგენური რისკის აღებას, ვიდრე აღებას. პასუხისმგებლობა კონკრეტულ ქმედებებზე.
თუმცა, დღეს არსებობს რამდენიმე მოდელი, რომელიც შესაძლებელს გახდის საჭირო ინვესტიციების განთავისუფლებას, სულ მცირე, ჯარების მოდერნიზაციასთან დაკავშირებით, არსებული საბიუჯეტო შეზღუდვების და, კერძოდ, საზოგადოების დეფიციტის არ გაფართოების საჭიროების გათვალისწინებით . ეს მოდელები, რიცხვში 4 თავდაცვითი ძალისხმევის პოზიტიური ვალორიზაციის პრინციპით, ოპერატიული ბუფერი, თავდაცვის ბაზა და ევროპული თავდაცვის რეკაპიტალიზაციის გეგმა, თითოეული გვთავაზობს საკუთარ უპირატესობებს და საკუთარ შეზღუდვებს, მაგრამ დღეს ყველა საშუალებას მისცემს დღეს უპასუხოს ორივეს. ტექნოლოგიური და სამრეწველო გამოწვევები ეროვნული შეიარაღებული ძალების გასაძლიერებლად და, შესაბამისად, ქვეყნისა და მისი მეზობლების უსაფრთხოებისთვის.
1- თავდაცვის ძალისხმევის პოზიტიური ღირებულების პრინციპი
პირველი მოდელი ასევე უმარტივესი და ნაკლებად შემზღუდველია განსახორციელებლად. თავდაცვითი ძალისხმევის პოზიტიური ღირებულების პრინციპი, ასევე ე.წ პოზიტიური შეფასების დაცვა, დაფუძნებული თავდაცვის მრეწველობაში სახელმწიფო ინვესტიციების სოციალური და საბიუჯეტო ეფექტურობათავად სახელმწიფო ბიუჯეტის ფარგლებში სათნო საბიუჯეტო ციკლის შექმნისას. მოკლედ, სახელმწიფოს მიერ ეროვნული თავდაცვის ინდუსტრიაში ინვესტირებადი ყოველი მილიონი ევრო იქნება ერთი წლის განმავლობაში 25 სამუშაო ადგილის შექმნასამუშაო ადგილები, რომლებიც სინთეზური გზით გამოიმუშავებს 0,6 მილიონი ევროს საგადასახადო და სოციალურ შემოსავალს და 0,45 მილიონი ევროს სოციალურ დანაზოგს, ეს ყველაფერი გამოიყოფა სახელმწიფო ბიუჯეტში. ამდენად, მთლიანობაში, ინვესტიციული მილიონი გამოიმუშავებს 1,05 მილიონი ევროს საბიუჯეტო შემოსავალს სახელმწიფოსთვის, ანუ იმაზე მეტს, ვიდრე ეს ღირს. საშუალო ექსპორტის მოცულობების გათვალისწინებით, წელიწადში შექმნილი ან შენარჩუნებული სამუშაო ადგილების რაოდენობა აღწევს 37-ს, ხოლო საბიუჯეტო დაბრუნების ლიმიტი 1,6 მლნ ევროს შეადგენს.
რატომ არ ჩქარობს სახელმწიფო ამ პირობებში ინვესტირებას ამ სფეროში, მით უმეტეს, რომ მას აქვს გარანტია არ შექმნას დამატებითი სუვერენული ვალები და რომელიც, სხვათა შორის, შექმნის 37 სამუშაო ადგილს წელიწადში ინვესტიციურ მილიონ ევროზე, ანუ სამჯერ. სახელმწიფოს ეკონომიკური ქმედებების საშუალო ეფექტურობა? პასუხი არის მარტივი და რთული. მართლაც, საბიუჯეტო მექანიზმები დღეს არ აძლევს საშუალებას სახელმწიფოს თავისი ინვესტიციების ნაწილი თვითმდგრად ეკონომიკურ ბუშტში ჩადოს, რომელიც დაბალანსებულია იმ შემოსავლებით, რაც მათ შეუძლიათ გამოიმუშავონ. საბიუჯეტო სიმკაცრის მომხრეებისთვის, თვითმდგრადი სექტორიზებული ეკონომიკური ინვესტიციის იგივე კონცეფცია არის საბიუჯეტო ერესი. გარდა ამისა, შემოსავლებისა და ბიუჯეტის დაზოგვის მექანიზმების განხორციელებას დასჭირდება რამდენიმე წელი, რომლის განმავლობაშიც სახელმწიფოს მოუწევს ნაწილობრივ დაფაროს გარკვეული დეფიციტი ზრდის ფაზის დასაფინანსებლად. და ბოლოს, ეს მიდგომა ეწინააღმდეგება ევროპის ხელისუფლების მიერ დაწესებულ სააღრიცხვო წესებს, განსაკუთრებით ევროს კონტექსტში.
სინამდვილეში, მიუხედავად იმისა, რომ მისი განხორციელება ეკონომიკურად ძალიან მარტივია, თავდაცვის ძალისხმევის პოზიტიური ღირებულების პრინციპი თავისთავად არის უაღრესად პოლიტიკური აქტი და არა ტექნიკური. ეს გულისხმობს აღმასრულებელი ხელისუფლების ძლიერ ნებას ამ სფეროში, გაამართლოს საზოგადოებრივი აზრის წინაშე, რომელიც ყველაზე ხშირად ძალიან ცუდად არის ინფორმირებული როგორც უსაფრთხოების, ისე ინდუსტრიული საკითხების შესახებ ამ სფეროში, ინვესტიციების ნებაყოფლობითი მიმართულება თავდაცვის მრეწველობისკენ. მეორე მხრივ, სანამ პირობებია საჭირო, ეს უდავოდ ძალზე ეფექტური პოლიტიკური სტრატეგიაა, როგორც ეკონომიკური, ასევე სოციალური თვალსაზრისით, და უპირველეს ყოვლისა, ჯარებს მივცეთ საშუალება, რათა უზრუნველყონ მათი მისიები.
2- ოპერატიული ბუფერი
თუ პოზიტიური შეფასება უპირველეს ყოვლისა პოლიტიკური მიდგომაა, ოპერაციული ბუფერი, არის წმინდა ტექნიკური მიდგომა. მისი მექანიზმი არ არის რთული, რადგან ის გულისხმობს ჯარებში ჭარბი აღჭურვილობის დაფინანსებას, რომელიც სავარაუდოდ ექსპორტზე იქნება მოკლე დროში და შეღავათიანი ტარიფებით საერთაშორისო მომხმარებლებისთვის. იგი თავის გამართლებას პოულობს საერთაშორისო უსაფრთხოების სიტუაციის სწრაფ ევოლუციაში, რაც ძალიან ხშირად ქმნის საგანგებო მდგომარეობას საერთაშორისო თავდაცვის კონტრაქტების შესრულებისას, რაც ძალიან შეუთავსებელია ინდუსტრიულ რეალობასთან. ამის დასაძლევად ოპერაციული ბუფერი გვთავაზობს შექმნას ad-hoc სტრუქტურა, რომელიც დააფინანსებს აღჭურვილობის მიწოდებას, რომლებიც მყიდველებს მოკლე ან საშუალოვადიან პერსპექტივაში იპოვიან საერთაშორისო ასპარეზზე, და რომელიც მას შუალედში ფრანგებს დაუქირავებდა. არმიები, რომლებიც შემდეგ ისარგებლებენ უფრო დიდი ფლოტით ან მათი აღჭურვილობის ფლოტით, რაც საშუალებას იძლევა უკეთ გაითვალისწინონ ოპერატიული საჭიროებები.
ამ სტატიის 75% წასაკითხად რჩება,
გამოიწერეთ მასზე წვდომისთვის!
Les კლასიკური ხელმოწერები უზრუნველყოს წვდომა
სტატიები მათ სრულ ვერსიაშიდა ურეკლამოდ,
6,90 ევროდან.
ახალი ამბების გამოსაწერი რეგისტრაცია
დარეგისტრირდით Meta-Defense Newsletter მიიღოს
უახლესი მოდის სტატიები ყოველდღიურად ან ყოველკვირეულად
კომენტარები დახურულია.